Η λανθασμένη και ανεπαρκής κατάσταση αυτών των «πνευματικών καθοδηγητών» δεν θα μείνει για πολύ απαρατήρητη στον υπό την καθοδήγηση τους άπειρο αρχάριο, αν έχει έστω και λίγο μυαλό και διαβάζει τα ιερά βιβλία με μοναδικό στόχο να βρει την σωτηρία του. Κάποτε αυτό θα φανεί. Και θα γίνει αφορμή μιας ανεπιθύμητης ψυχικής απόστασης, που θα κάνει πολύ δυσάρεστη την σχέση ανάμεσα στον γέροντα και τον μαθητή του, και θα φέρει ψυχολογική αναστάτωση και στους δύο.
Είναι φοβερό, να φαντάζεται κανείς ότι είναι δοχείο τού Αγίου Πνεύματος, ενώ ακόμη αυτό το «δοχείο» δεν έχει ακόμη παύσει να μολύνεται από ενέργειες τού σατανά.
Είναι φοβερό και φρικτό πράγμα μία τέτοια υποκρισία, ένας τέτοιος θεατρινισμός! ολέθριο για τον ίδιο και για τον πλησίον, ένοχο στα μάτια του Θεού και βλάσφημο.
Οι ματαιόδοξοι και οι φίλαυτοι έχουν το χόμπυ να διδάσκουν και να δίνουν οδηγίες. Δεν ενδιαφέρονται για την αξία της συμβουλής των. Δεν τους απασχολεί καν ή σκέψη, ότι μπορεί και να προκαλέσουν στον πλησίον τους πληγή αθεράπευτη, με την λανθασμένη συμβουλή τους! Μία τέτοια συμβουλή ένας άπειρος αρχάριος την παίρνει με άκριτη εμπιστοσύνη, που προκαλεί ένα φούντωμα της σαρκός και του αίματος.
Τέτοιων γερόντων, τους χρειάζεται μία επιτυχία, οποία και αν είναι η φύση της! Τους χρειάζεται μία εντύπωση, όποια και αν είναι ή προέλευση της! Θέλουν να κάνουν εντύπωση στον αρχάριο, να τον υποδουλώσουν ηθικά! Θέλουν τον ανθρώπινο έπαινο! Θέλουν να έχουν την φήμη αγίων! Την φήμη ότι είναι συνετοί πνευματικοί «γέροντες», διδάσκαλοι με χάρισμα προορατικό τους χρειάζεται να θρέψουν την αχόρταγη ματαιοδοξία τους, την υπερηφάνεια τους! Η προσευχή του Προφήτη ήταν πάντοτε σωστή. Πιο πολύ σωστή φαίνεται σήμερα: «Σώσον με Κύριε, ότι εκλέλοιπεν όσιος· ότι ωλιγώθησαν αι αλήθεια! από των υιών των ανθρώπων. Μάταια έλάλησεν έκαστος προς τον πλησίον αύτοϋ χείλη δόλια εν καρδία, και έν καρδία έλάλησε κακά» (Ψαλμ. 11, 2-3).
Ψεύτικος και υποκριτικός λόγος δεν μπορεί παρά να είναι κακός και επιζήμιος. Για να αντιμετωπίσει κανείς μία τέτοια διάθεση, είναι αναγκαίο να λάβει προληπτικά μέτρα.
Λέγει ο άγιος Συμεών ό Νέος Θεολόγος:
«Μελέτα την Αγία Γραφή και τα συγγράμματα των αγίων Πατέρων, ιδιαίτερα τα πρακτικά τους κεφάλαια. Και συγκρίνοντας την διδασκαλία τους με την διδασκαλία και την διαγωγή του δασκάλου σου και γέροντά σου, φρόντιζε να βλέπεις σαν σε καθρέφτη (στην ζωή και συμπεριφορά του), την ποιότητα του, για να καταλάβεις, πως πρέπει να ενεργείς και συ. Εάν η διδασκαλία του συμφωνεί με την Αγία Γραφή, δέξου την, κάμε την δική σου, και συγκράτησε την στον νου σου. Μα αν είναι κακή και λανθασμένη, να την απορρίψεις, για να μην πέσεις σε πλάνη. Γιατί πρέπει να το ξέρεις, ότι πολλοί ψευδοδιδάσκαλοι και απατεώνες παρουσιάσθηκαν στις ημέρες μας» (Φιλοκ. τόμ. Γ', σ. 242, κεφ. λγ').
Οι ίδιοι ζουν μία ρηχή πνευματική ζωή και επιβάλουν κανόνες αδύνατους γι’ αρχάριους. Είναι υπεράγαν αυστηροί στους άλλους και ιδιαίτερα επιεικείς στους εαυτούς τους. Δημιουργούν φανατικούς, δεσμευμένους, ανελεύθερους οπαδούς. Ταλαιπωρούν τελικά τις ψυχές και τις καθυστερούν από την πραγματική πνευματική τους ανάβαση, καθυστερώντας τους στην ενασχόληση περιττών και κουραστικών λεπτομερειών.......
ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΜΙΑ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΕΝΟΣ ΑΔΕΛΦΟΥ ΠΟΥ ΕΖΗΣΕ ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ:
«Moυ είχαν πει κάποιοι γνωστοί μου για έναν πολύ καλό, απλό φωτισμένο γέροντα ο οποίος βοηθάει πολύ κόσμο! Τον επισκέφτηκα μαζί τους. Με το που μπαίνω μέσα στο σπίτι (σε σπίτι πήγαμε), τι βλέπω; Όλο το σπίτι είχε εικόνες αλλά ήταν στημένες με τον τρόπο που είναι στις εκκλησίες! Δηλαδή το είχε κάνει σαν εκκλησία! Σοκαρίστηκα! Μπαίνουμε μέσα και παθαίνω το δεύτερο σοκ! Οι γνωστοί μου, ο ένας πίσω από τον άλλο, προσκυνούσαν μία μία τις εικόνες όπως ακριβώς συμβαίνει στις εκκλησίες!!! Ένα πολύ σημαντικό που μου έκανε εντύπωση ήταν ότι όταν πήγαμε να δω τον γέροντα, οι ''οπαδοί'' του ήταν σαν υπνωτισμένοι - κοιμισμένοι! Δεν μιλούσαν, άκουγαν μόνο τον γέροντα! Όταν δεν μιλούσε ο γέροντας πάλι ήταν σαν κοιμισμένοι! Ένα θα σας περιγράψω ώστε να καταλάβετε ότι ποτέ δεν θα μπορούσα να τον δω ως ''φωτισμένο'' (όπως τον παρουσίαζαν οι οπαδοί του). Αυτό ήταν ότι όσες φορές μίλησε το μόνο που έκανε ήταν να κατακρίνει τους πάντες! Για μένα δεν χρειάστηκε να δω κάτι άλλο! Που να ήξερα όμως την συνέχεια; Το τελευταίο που είδα εκεί πια και δεν ήξερα τι να σκεφτώ, ήταν ότι τον αγιασμό τον έκαναν στην μπανιέρα! Και σας μιλάω για τον αγιασμό των θεοφανείων!!!»
Γ.Β.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου