Δυστυχώς για άλλη μια φορά βρισκόμαστε στην θέση να προβούμε διαδικτυακώς (και όχι εκ του σύνεγγυς, όπως έχει ζητηθεί πολλάκις από τον διαχειριστή του "Εν Τούτω Νίκα") σε απάντηση της νέας επιθέσεως του, γνωστού τοις πάσι πλέον, π. Ευθυμίου Τρικαμηνά, ο οποίος μετά την ατυχή χρησιμοποίηση εκ μέρους του των Αγίων Χρυσοστόμου και Νικοδήμου (βλ. εδώ), επιστρατεύει  εναντίον μας αυτήν την φορά τον Άγιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό (βλ. εδώ).
Και πρώτα από όλα γνωμοδοτεί ότι "οἱ Γ.Ο.Χ. δι’ οὐδὲν ἄλλο ἐνδιαφέρονται, τίποτε ἄλλο δὲν θεωροῦν ἀδιαπραγμάτευτο εἰς βαθμὸν δογμάτων πίστεως καί, βέβαια, τίποτε ἄλλο δὲν θεωροῦν ὅτι ἀποτελεῖ τὸν μεταξύ τους ἀδιάσπαστο συνδετικὸ κρίκο, ὅσο τὸ Ἰουλιανὸ Ἡμερολόγιο". Βεβαίως η γνώμη του αυτή αποδεικνύεται εντελώς εσφαλμένη από το γεγονός πως οι Γ.Ο.Χ. δεν έχουν κοινωνία όχι μόνο με τις Τοπικές Εκκλησίες που ακολουθούν το Ιουλιανό ημερολόγιο (π.χ. Ιεροσολύμων, Σερβίας κλπ.) - επειδή το θέμα του Οικουμενισμού είναι σημαντικότερο του ημερολογίου -, αλλά ούτε και μεταξύ τους (οι ορθοφρονούντες και με Αποστολική Διαδοχή Γ.Ο.Χ. δεν έχουν κοινωνία με τις ομάδες των ακραίων και αμφιβόλου Αποστολικής Διαδοχής αποκαλούμενους "Γ.Ο.Χ.").
Θυμηδία επίσης προκαλεί η "αγωνία" για προσχώρηση των πολλών στους Γ.Ο.Χ., ενός προσώπου ο οποίος δεν αναγνωρίζει κανέναν Ορθόδοξο Επίσκοπο επί της γης! Και μόνο αυτό είναι αρκετό για να πείσει τους πολλούς ότι το πρόσωπο αυτό έχει πλανηθεί...
Προχωρώντας στο κυρίως θέμα ο π. Ευθύμιος προσπαθώντας να κατανοήσει τον Άγιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό, αναρωτιέται πως είναι δυνατόν ο Άγιος να θεωρεί τους Αυδιανούς κατά πάντα Ορθόδοξους, αφού αθετούσαν τον Όρο του Πάσχα. 
Εδώ έχουμε μία διαστροφή πρώτου μεγέθους, χαρακτηριστική βέβαια της γνωστής διαστρεβλωτικής σκέψης που μας έχει συνηθίσει. Δεν αναρωτήθηκε άραγε ο π. Ευθύμιος γιατί αν το να εορτάζει κανείς το Πάσχα μετά των Ιουδαίων δεν ήταν μεμπτό το αναφέρει ο Άγιος; Επίσης γιατί αναφέρει πως "ἔχουσι δὲ καὶ ἰδιωτικόν τι καὶ φιλόνεικον τὸ “κατ' εἰκόνα” ξηρότατα ἑρμηνεύοντες"; Μήπως και σε αυτό είναι "κατά πάντα Ορθόδοξοι"; Αντιθέτως αναρωτιέται: "Πῶς λοιπὸν συμβαίνει ὁ ὅσιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνὸς νὰ θεωρῆ κατὰ πάντα Ὀρθόδοξους αὐτοὺς οἱ ὁποῖοι ἀθέτησαν ἀποφάσεις Οἰκουμενικῆς Συνόδου καὶ ἱερῶν Κανόνων, ὅσον ἀφορᾶ τὸν ἑορτασμὸ τῆς μεγίστης τῶν ἑορτῶν". Πρώτον, δεν γράφει ο Άγιος ότι οι Αυδιανοί είναι "κατά πάντα Ορθόδοξοι" -αυτό θα ήταν παραλογισμός-, αλλά ότι "ἴσην δὲ κατὰ πάντα πίστιν ἔχοντες, ὡς ἡ καθολικὴ ἐκκλησία", δηλαδή ότι συμφωνούν στα θέματα Πίστεως, δηλαδή στα Δόγματα, με την Εκκλησία.
Επειδή όμως ο π. Ευθύμιος αποδέχεται την αιρετική θέση πως ότι δεν είναι δόγμα, επιτρέπεται να το μεταβάλλουμε, καταλήγει σε τέτοια απαράδεκτα συμπεράσματα, όπως δηλαδή το να θεωρεί τους Γ.Ο.Χ. ως πλανεμένους και τους Αυδιανούς ως "κατά πάντα" Ορθοδόξους, προσθέτοντας ακόμη έναν Πατέρα της Εκκλησίας στη χορεία εκείνων που παρερμηνεύοντάς τους θα βρει ενώπιόν του εν τη Ημέρα της Κρίσεως.
Είναι κρίμα όμως που ο παντολόγος αλλά παντοπλανής κατήγορός μας δεν ανέτρεξε να διαβάσει περί των Αυδιανών τα όσα γράφει αναλυτικότατα ο Άγιος Επιφάνιος Κύπρου, για να διαφωτιστεί και να κατανοήσει καλύτερα και τον Άγιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό, ο οποίος βασίστηκε στον πρώτο (βλ. ΕΠΕ 109, 14). Σε αναλυτικό κεφάλαιο του έργου του "Κατά αιρέσεων" με τίτλο "Περί του σχίσματος των Αυδιανών" (P.G. 42, 340-373) διαβάζουμε μεταξύ άλλων και τα εξής από τον Άγιο Επιφάνιο, ο οποίος μάλιστα με αφορμή την ανυπακοή των Αυδιανών στην Εκκλησία θίγει και το ζήτημα της εορτολογικής συμφωνίας, απαντώντας στους σημερινούς υπερμάχους της "διορθώσεως" τάχα (διορθώσατε τους Αγίους Πατέρες, π. Ευθύμιε;) του ημερολογίου:







Περαιτέρω προβαίνει σε ακόμη μία συκοφαντία πως τάχα έφθασαν "οἱ Γ.Ο.Χ. νὰ θεωροῦν ἀπὸ τὸ 1924 μέχρι σήμερα αἱρετικοὺς αὐτοὺς οἱ ὁποῖοι ἄλλαξαν ἢ καλίτερα διώρθωσαν τὸ Ἡμερολόγιο". Δεν γνωρίζουμε τί μπορεί να έχουν ισχυριστεί ΚΑΠΟΙΟΙ  αποκαλούμενοι Γ.Ο.Χ. (και κατά την προσφιλή του αήθη τακτική να γενικεύει ο π. Ευθύμιος και να ζητά από εμάς να απολογούμαστε για άλλους), αλλά αν δεν θέλει να στιγματιστεί για άλλη μια φορά ως κοινός συκοφάντης, ας μας υποδείξει που εμείς ισχυριστήκαμε ότι το 1924 έγιναν αιρετικοί οι ακολουθούντες το νέο ημερολόγιο. 
Το ότι μάλιστα γενικεύει και "τσουβαλιάζει" -κατά το κοινώς λεγόμενο- όλους τους αποκαλούμενους "Γ.Ο.Χ.". φαίνεται και από το γεγονός ότι τοποθετεί στην ίδια μοίρα τον διωχθέντα και εξορισθέντα μέγα θεολόγο και ποιμένα με ορθόδοξη εκκλησιολογία Άγιο πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομο Καβουρίδη με τον Ματθαίο Καρπαθάκη, που τόσο πολύ του μοιάζει στο φρόνημα περί "μοναδικού ορθοδόξου επί της γης"...



2 comments:

  1. ΠΟΛΥΜΕΝΟΠΟΥΛΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ25 Ιουνίου 2019 στις 4:06 μ.μ.

    Επιπλέον των όσων αναφέρονται ανωτέρω, θέλω να απαντήσω στον Π. Σημάτη στην διαστρέβλωση και παρερμηνεία του σχολίου μου, που δημοσιεύθυηκε στο Κρυφό Σχολείο, με την ανάρτησή στην Π.Π. https://paterikiparadosi.blogspot.com/2019/06/blog-post_491.html#more
    (Κύριε Σημάτη, σας ευχαριστώ που έστω και έμμεσα δημοσιεύσατε το κείμενό μου, παρόλλο που λέτε ότι παραδέχομαι την ύπαρξη πολλών Εκκλησιών και αυτό είναι λάθος σας. Στους οικουμενιστές υπάρχει παραδοχή πολλών ετερόδοξων Εκκλησιών, πράγμα Αιρετικό. Στους Ορθοδόξους υπάρχει η παραδοχή της ύπαρξης πολλών τοπικών ΟΜΟΔΟΞΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ, διοικητικά ενωμένων που ανήκουν όλες μαζί στην Μία Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, που αποτελεί την Μία και Αληθινή Μάνα όλων των Ορθοδόξων. Η Ενότητα της Μίας Ορθοδόξου Εκκλησίας έχει τρείς πυλώνες , πυλώνας πρώτος η Ενότητα στην μία Πίστη των Ορθοδόξων την διαχρονική Πίστη των Οικουμενικών Συνόδων, πυλώνας δεύτερος η Ενότητα στην Λατρεία που καθιερώθηκε από την Πρώτη Οικουμενική Σύνοδο και μετά, με κόπους και αγώνες στην Ορθοδοξη Εκκλησία και κράτησε πλήρως επί αιώνες μέχρι το 1924, και τρίτος πυλώνας η διοικητική ενότητα, εντός κάθε μίας τοπικής Ορθοδόξου Εκκλησίας και μεταξύ των τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών. Από τους τρείς αυτούς πυλώνες ο βασικότερος, που χωρίς αυτόν δεν μπορούμε να μιλάμε για αληθινή Ενότητα της Εκκλησίας, είναι ο πρώτος πυλώνας, δηλαδή η Ενότητα της Πίστεως και μάλιστα όχι όποιας Πίστεως, αλλά της διαχρονικής Πίστεως των Ορθοδόξων, που υπερασπίστηκαν με το αίμα τους οι Μάρτυρες. Όταν το πρώτο θεμέλιο παραβιάζεται, όπως στις μέρες μας με τον Οικουμενισμό, η διάσπαση της διοικητικής Ενότητος για την διαφύλαξη της Πίστεως είναι πολλές φορές επιβεβλημένη άμυνα ζωής για Την Ορθόδοξη Εκκλησία. Οποιος διασπάσει την διοικητική Ενότητα, αληθινά όχι προσχηματικά, χάριν της Πίστεως, στην περίπτωσή μας είναι και χάριν της κοινής Λατρείας, ενώ διασπά την διοικητική Ενότητα δημιουργώντας, εάν υπάρχουν και Αρχιερείς στον Αγώνα αυτό, μία προσωρινή μέχρι να γίνει Μεγάλη αληθινά Ορθοδοξη Σύνοδος, αυτόνομη διοικητικά Εκκλησία για να μην υπάρχει υπακοή στους Αποστάτες της Πίστεως Επισκόπους, δεν δημιουργεί μία δήθεν άλλη Εκκλησία, αλλά ανήκει οντολογικά στην Μία Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, την οποία υπέρασπίζεται, ως τέκνα υπακοής Της Αληθινής Μητρός. Όταν έλθει η ευλογημένη ώρα της Πανορθοδόξου ή έστω Μεγάλης αληθινά, Ορθοδόξου σε φρονήματα, Συνόδου, αποβάλλονται, εάν μείνουν αμετανόητοι, εκείνοι που κατέχουν διοικητικά τους θρόνους, αλλά έχουν φιλαιρετικά φρονήματα και αναγνωρίζεται ο αγώνας των αληθινών τέκνων, έστω και αν διέκοψαν την διοικητική ενότητα, χάριν του Μείζονος καλού, της διαφύλαξης δηλαδή Της Ορθοδόξου Πίστεως . Εάν αυτά που σας γράφω λέγονται οικουμενισμός, τότε με συγχωρείτε δεν γνωρίζετε ορθά την Ορθόδοξη Θεολογία, παρά το πτυχίο που κατέχετε.)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΠΟΛΥΜΕΝΟΠΟΥΛΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ25 Ιουνίου 2019 στις 11:06 μ.μ.

    Από ότι ειδα ο διαχειριστής του ιστολογίου SCRIPTA MANENT αναδημοσίευσε το εναντίον μου δημοσίευμα του Π. Σημάτη και έτσι δηλώνει ουσιαστικά την συμφωνία του μαζί του. Φυσικό ήταν, όπως λέει και ο σοφός Λαός μας, ΤΑ ΑΚΡΑ συναντιόνται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

 
Top