ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Κατ’ αυτόν τον τρόπο, το σύνολο των αποκαλυπτικών δογμάτων του ΚΚΤΚ (Κίνημα κατά των κωδικών) διαφέρει ουσιαστικά από την εσχατολογική διδασκαλία της Εκκλησίας.
Η «εσχατολογία» του ΚΚΤΚ αντιτίθεται στην Ορθόδοξη Παράδοση στη διδασκαλία:
· για τον χρόνο της Δευτέρας Παρουσίας του Χριστού,
· για τα σημεία της «συντελείας του κόσμου»,
· για τον χρόνο εμφάνισης, τον ρόλο, τους τρόπους και τη σειρά των ενεργειών του Αντιχρίστου.
Στη διδασκαλία του ΚΚΤΚ για την «συντέλεια των καιρών» δεν προσδιορίζεται το κύριο σημείο της έλεύσεώς της – η εμφάνιση του Αντιχρίστου. Η «Ημέρα της Κρίσεως», σύμφωνα με το ΚΚΤΚ, αρχίζει είτε με την προσέγγιση σε κάποιο «μοιραίο όριο», είτε (ταυτόχρονα) με τη «στιγμή της Θυσίας του Γολγοθά».
Αντιβαίνει επίσης στην Παράδοση και η διδασκαλία για το «πνεύμα του Αντιχρίστου», που «δεν έχει ακόμη βασιλέψει», αλλά δύναται να ενεργεί. Στο ΚΚΤΚ ο Αντίχριστος παρουσιάζεται ως αόρατη προσωπικότητα που ήδη υπάρχει στην ιστορία και την καθοδηγεί.
Η «σφραγίδα» στην «εσχατολογία» του ΚΚΤΚ αποκτά αυτόνομη υπόσταση: εμφανίζεται στον ορατό κόσμο πριν από τον Αντίχριστο, υπάρχει χωρίς το όνομά του και «προετοιμάζει» τον κόσμο να τον λατρεύσει. Μπορεί να επηρεάζει τη συνείδηση των ανθρώπων, να στερεί από τον άνθρωπο τον νου, τη βούληση και τη δυνατότητα μετανοίας, να «μολύνει τη συνείδηση», να τον εξαναγκάζει να αρνηθεί τον Χριστό (αυτοτελώς, προτού ακόμη εμφανισθεί ο Αντίχριστος), καθώς και να επηρεάζει την πορεία της ιστορίας.
Η διδασκαλία του ΚΚΤΚ περί «σφραγίδας του Αντιχρίστου» φανερώνει μεταβλητότητα στο περιεχόμενό της (σε αντίθεση με την Παράδοση της Εκκλησίας). Με την ανάπτυξη της τεχνολογίας μεταβάλλεται και η βάση της διδασκαλίας του ΚΚΤΚ: παλαιότερα ως «σφραγίδα του Αντιχρίστου» εθεωρείτο το barcode (εξ ου και η ονομασία «κίνημα κατά των κωδικών»), ενώ σήμερα (μετά από 40 χρόνια) στην έννοια της «σφραγίδας» συμπεριλαμβάνονται πλέον τα ηλεκτρονικά κυκλώματα – τα «τσιπ». Όμως, στον κόσμο ήδη δοκιμάζονταν τεχνικά μέσα ταυτοποιήσεως μέσω αποτυπώματος παλάμης ή ίριδας του οφθαλμού, ενώ το ΚΚΤΚ παραμένει κίνημα «κατά των κωδικών» και δεν παύει να υπάρχει στον ορθόδοξο χώρο. Αυτό συμβαίνει διότι έχει δημιουργήσει τη δική του παράδοση. Μπορεί να υποτεθεί ότι θα συνεχίσει να υπάρχει και να αναπτύσσεται, συμπεριλαμβάνοντας στην έννοια της «σφραγίδας του Αντιχρίστου» ολοένα και νέα τεχνολογικά επιτεύγματα.
Στην «εσχατολογία» του ΚΚΤΚ απουσιάζει ο Χριστός. Όλα τα γεγονότα που εκτυλίσσονται στον «αποκαλυπτικό» του λόγο – εκτυλίσσονται χάριν του Αντιχρίστου. Ο «Αρμαγεδδών» τους τελειώνει με την βασιλεία του Αντιχρίστου. Δεν έχει συνέχεια. Έτσι, ο Αντίχριστος από αντικείμενο της ιστορίας (σημείο της εγγύς Δευτέρας Παρουσίας) γίνεται πλήρης υποκείμενό της.
Ωστόσο, στα κύρια δογματικά του σημεία, το ΚΚΤΚ μέσα στο περιβάλλον της Ορθοδόξου Εκκλησίας παραμένει ταυτόσημο με το ΚΚΤΚ του νεοπεντηκοστιανισμού:
· το barcode είναι η σφραγίδα του Αντιχρίστου,
· οι ψηφιακές τεχνολογίες οδηγούν στην απαγόρευση της αγοραπωλησίας, επομένως συμφωνούν με την Αποκάλυψη 13:17 («ούτε να αγοράσει ούτε να πουλήσει»),
· η παγκοσμιοποίηση είναι «διαδικασία του Αντιχρίστου».
Κατά συνέπεια, το σύνολο των αποκαλυπτικών δογμάτων, δανεισμένο από τους νεοπεντηκοστιανούς, δεν μπορεί να ονομαστεί μέρος της Παραδόσεως της Εκκλησίας ούτε ως «ιδιαίτερη άποψη» περί των εσχάτων του κόσμου. Πρόκειται για διδασκαλία ξεχωριστή από την Ορθόδοξη Παράδοση, η οποία έχει δημιουργήσει δική της ερμηνεία του Ευαγγελίου και της Αποκαλύψεως του Ιωάννη του Θεολόγου, που δεν έχει τίποτε κοινό με την Ορθοδοξία. Σε αυτήν υπάρχει λίγη πολιτική, λίγη νομική, λίγη οικονομία· όλα τα υπόλοιπα είναι φήμες, αναξιόπιστα γεγονότα, υποθέσεις και εικασίες – κατά την έκφραση του Αποστόλου Παύλου, «μυθοπλασίες γραωδείς» (Α΄ Τιμ. 4,7)· και, το κυριότερο, ένας νεοπεντηκοστιανικός τρόπος προσεγγίσεως της Αγίας Γραφής, μακριά από την Ιερά Παράδοση της Εκκλησίας.
Ο όγκος της παρούσης εργασίας δεν επιτρέπει την εξέταση σειράς άλλων θεμάτων, σχετικών με το αντικείμενο. Θα μπορούσε να μελετηθεί η επίδραση της ιδεολογίας του ΚΚΤΚ στην ηθικο-ασκητική μορφή και την πνευματική ζωή του χριστιανού. Επίσης αξίζει προσοχής η διδασκαλία του ΚΚΤΚ για την Εκκλησία «στα έσχατα χρόνια», στην οποία επίσης παρατηρείται απόκλιση από την Ορθόδοξη Παράδοση.
Η επίλυση αυτών των ζητημάτων και η απάντηση σε αυτά μπορεί να αποτελέσει συνέχεια της προτεινόμενης εργασίας.
''Η εσχατολογία του «κινήματος κατά των κωδίκων» (ΚΚΤΚ) υπό το φως της Ορθόδοξης Παραδόσεως''. Συγγραφέας Ουκρανιέτς, Γ. Ι., Προϊστάμενος Τμήματος Θεολογίας Μάλκοφ Π. Γ.
https://pstgu.ru/upload/medialibrary/b08/b08083cd79a457ecd6bd8a8b999017ab.pdf
Επειδή τουλάχιστον οι σοβαροί αντίπαλοι της αριθμοποίησης στον Ορθόδοξο χώρο αντιλαμβάνονται την δυσκολία της θεμελίωσης της άποψης ότι η θεληματική αριθμοποίηση συνεπάγεται άρνηση του Χριστού, στα κείμενά τους, ιδιαίτερα τα ομαδικά, θέτουν ως κινδυνευόμενο αγαθό από την ψηφιοποίηση την μερική ή ολοκληρωτική απώλεια της ελευθερίας του ανθρώπου , που είναι σαφώς δώρο θεού και αγωνίζονται εναντίον αυτής της ψηφιοποίησης. Υπάρχουν βέβαια και εκείνοι, ευτυχώς μειοψηφία, που ομιλούν για άρνηση του Χριστού, επικαλούμενοι μάλιστα και κάποιες ανθρώπινες γνώμες κεκοιμημένων σήμερα Πατέρων ή μητέρων που προβληματίσθηκαν με τα θέματα αυτά όταν εμφανίσθηκαν και απασχόλησαν την κοινή γνώμη των Πιστών . Σήμερα όμως με την εμπειρία αυτών των προβληματισμών επί τόσα χρόνια είναι καιρός, αυτά που ιδιωτικά συζητούνται επ αυτών να υπάρξει τόλμη να ειπωθούν με το όνομα τους και δημόσια, από πνευματικής πλευράς εννοώ, ώστε οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί να μην περιπλέκονται και αγωνιούν για θέματα που δεν έχουν σχέση ουσιαστικά με την ψυχική τους σωτηρία και να επικεντρώσουν την προσπάθειά τους ο καθένας στην πραγματική πρόοδο εν Χριστώ της πνευματικής τους ζωής και πορείας με τελικό στόχο την Ένωση με τον Θεό και την Αιώνια Βασιλεία Του. Αμήν γένοιτο
ΑπάντησηΔιαγραφή