«Λίγο μετά τον θάνατο του συζύγου μου, άρχισα να βιώνω το να είμαι "παντρεμένη με τον Χριστό" σε μια άλλη διάσταση.
Περνούσα δέκα έως δεκαέξι ώρες την ημέρα με τον Λόγο, μελετώντας παράλληλα συστηματική θεολογία σχετικά με τα θέματα που με απασχολούσαν. Πήγαινα για ύπνο με τις Γραφές – κάποιες φορές με αρκετές μεταφράσεις ανοιχτές στη «μεριά του συζύγου μου». Ο Ουράνιος Νυμφίος μου άρχισε να εμφυσά νέα ζωή μέσα από αυτές τις σελίδες. Πολλά πρωινά ξυπνούσα στις 2:30 π.μ. για να αρχίσω να αποστηθίζω τον Λόγο.
Προς τους παντρεμένους λέω: «Δεν μπορείτε να καταλάβετε αυτήν τη διάσταση. Πηγαίνετε για ύπνο και ξυπνάτε (και σωστά!) επικοινωνώντας και αλληλεπιδρώντας με τον σύζυγό σας.» Εγώ βίωσα μια μετατόπιση αυτών των δυνάμεων προς μια ακόμη βαθύτερη επιθυμία: «να Τον γνωρίσω». Πολλές φορές, μέσα σε ένθερμη προσευχή και διαβούλευση με τον Κύριο.
Κατά τη διάρκεια αυτών των μηνών, αναδύθηκε μέσα μου μια ακατάπαυστη ώθηση να λάβω τις προφητείες —που αποτελούν περίπου το ένα τρίτο της Βίβλου— και να τις διατάξω χρονικά.
Αφιέρωσα τον εαυτό μου στο να ζητώ τον Κύριο έως ότου ολοκληρώθηκε αυτό το έργο. Δεν είχα καμία επαγγελματική ή κοινωνική υποχρέωση, ούτε καν την Ημέρα των Ευχαριστιών. Κυριολεκτικά έζησα σαν μοναχή για τρεισήμισι μήνες, επτά ημέρες την εβδομάδα, δώδεκα έως δεκαέξι ώρες την ημέρα.
Αυτή η συγκεκριμένη μελέτη ήταν η πρώτη από τρεις που πραγματοποίησα τα τελευταία δύο χρόνια, η καθεμία διάρκειας λίγο παραπάνω από τρεις μήνες.
Η μελέτη μου κινούνταν από μία ακόρεστη επιθυμία — να γνωρίσω την αλήθεια περί του τέλους των καιρών. Δεν είχα κάποιον αντίπαλο. Δεν υποστήριζα κάποια ομολογιακή γραμμή. Απεχθάνομαι τη δημοσιότητα. Η έκδοση βιβλίου ήταν το πιο απομακρυσμένο από το μυαλό μου. Σημαντικό είναι πως δεν χρειαζόμουν επιπλέον εισόδημα.
Οι πολλές προφητείες μπορεί να μοιάζουν με συμπόσιο από πολλούς ομιλητές, αλλά όλες έχουν έναν Συγγραφέα: το Άγιο Πνεύμα, το οποίο φρόντισε οι άνθρωποι που χρησιμοποίησε να «αναφέρουν» και όχι να «επεξεργαστούν» το μήνυμά Του.
Οι αληθινές προφητείες σπάνια έφερναν ευχάριστες αντιδράσεις και συχνά εκφέρονταν με κόστος την υπόληψη ή και τη ζωή του προφήτη.
Μια ισορροπημένη διδασκαλία των προφητειών σήμερα δείχνει ότι το μοτίβο αντίδρασης δεν έχει αλλάξει πολύ.
Αδέλφια μου εν Χριστώ, κάποια πράγματα που έγραψα προηγουμένως τα αποκάλεσα «συνετές κρίσεις». Τώρα όμως πρέπει να κάνω ριζική αλλαγή:
Αυτό που σας παραδίδω σε αυτό το κεφάλαιο, σχετικά με τη δομή της 70ής εβδομάδας του Δανιήλ, είναι ΘΕΪΚΗ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ!
Το ίδιο Άγιο Πνεύμα που κινήθηκε πάνω στους αγίους άνδρες της Παλαιάς Διαθήκης για να γράψουν τα μελλούμενα, κινήθηκε και σε μένα, αποκαλύπτοντάς μου τι πραγματικά τους είπε τότε!
Υποβάλλω τώρα ένθερμη προσευχή στον Πατέρα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, να σας φωτίσει δια του Αγίου Πνεύματος, ώστε να ερμηνεύσετε αυτά που μου δόθηκαν δια της Θείας Αποκάλυψης, από τον Θεό, μέσω των λόγων των Προφητών, με θεία έμπνευση. Αμήν! Αμήν!
Ταπεινώνομαι τώρα «υπό την κραταιάν χείρα του Θεού» και υποτάσσομαι στον Κύριο, όπως κάνω καθημερινά, και υποτάσσομαι σε όλους εσάς, το σώμα του Χριστού, γνωρίζοντας πως έρχομαι προς εσάς ως υπηρέτης όλων.
Και όμως, χωρίς ντροπή, ομολογώ πως επί πολλά έτη αγωνίστηκα με σπουδή για να αποκτήσω τη θεϊκή δωρεά: «να προφητεύω» (Α΄ Κορ. 14:39), ώστε να μιλώ τις «ανόθευτες» αλήθειες του Θεού.
«Τέλος, αδελφοί μου», γνωρίζω ότι ήλθε η ώρα, και ότι ο Θεός με έφερε πράγματι «για μια τέτοια στιγμή στη Βασιλεία» και σε αυτό το ίδιο Κεφάλαιο, όπου με παρρησία ομολογώ ότι έρχομαι ενώπιόν σας με την ιδιότητα του Προφήτη της Καινής Διαθήκης.
«… Στις έσχατες ημέρες… οι υιοί σας και οι θυγατέρες σας θα προφητεύσουν.» (Πράξ. 2:17).
Η λέξη "προφητεύω" στα ελληνικά είναι προφητεία, που κυριολεκτικά σημαίνει: «να εκφράζει κανείς το νου και τη βουλή του Θεού».
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου