Στην ιστοσελίδα της Εκκλησίας Γ.Ο.Χ. Ελλάδος[1] δημοσιεύτηκε πύρινο άρθρο στηλιτεύσεως του Οικουμενισμού που αφορά ένα συνέδριο του ΠΣΕ που διεξήχθη στην Αθήνα τον Μάη.
Οικουμενιστικά συνέδρια και εκδηλώσεις γίνονται σε όλον τον κόσμο, θα κάνω όμως μία σύγκριση και παρακαλώ να προσέξετε τις παραπομπές.
Με μπορντώ γράμματα αφορούν όσα δημοσιεύθηκαν στην ιστοσελίδα των Γ.Ο.Χ. και με μπλε όσα περιέχονται στις παραπομπές.
Διαβάζουμε:
«Στὶς 19/5, δεύτερη ἡμέρα τοῦ Συνεδρίου, ὁ κληρικὸς Νικόλαος Καζαριὰν τῆς Ἑλληνορθοδόξου Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆς ὑπὸ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, ἦταν ἰδιαίτερα ἀποκαλυπτικὸς στὶς Οἰκουμενιστικές του ὑπερβολές, γεγονὸς ποὺ καταδεικνύει τοῦ πόσο μεγάλη εἶναι ἡ αἱρετικὴ διάβρωση τῶν ἐξ ὀρθοδόξων Οἰκουμενιστῶν. Ὑποστήριξε λοιπὸν τὴν ἀπὸ κοινοῦ δράση τῶν Χριστιανῶν παρὰ τὶς δογματικὲς διαφορές τους, «σὲ ἕνα κόσμο ποὺ ὑποφέρει», γεγονὸς ποὺ παρέχει «κοινὴ μαρτυρία» ἐντὸς αὐτοῦ…..»
Τα παραπάνω λεχθέντα είναι πασίγνωστα ''δόγματα'' του Οικουμενισμού! Γιατί όμως να ομιλούμε για τους άλλους; Διαβάζουμε παραπλήσιες δηλώσεις με κοινές δράσεις: «για την σημασία της ανεκτικότητας και της συνεργασίας στην αντιμετώπιση πολύπλοκων παγκόσμιων προκλήσεων», «την ενίσχυση του διαλόγου και της συνεργασίας μεταξύ των θρησκειών», «για την προώθηση της διαθρησκειακής αρμονίας», «για την αντιμετώπιση του εξτρεμισμού και την προώθηση της ειρήνης», «για τη δημιουργία μιας αρμονικής κοινωνίας», «για την προώθηση της ειρήνης και της δικαιοσύνης», και όλα αυτά «για χάρη της αμοιβαίας ευημερίας».[2]
«Ὁ Καζαριὰν συνέχισε: «οἱ παγκόσμιες συγκρούσεις καλοῦν τὴν Ἐκκλησία νὰ ἀνακτήσει τὸν προφητικό της ρόλο». Ὅμως, θὰ ἐρωτούσαμε, ποιά εἶναι αὐτὴ ἡ Ἐκκλησία περὶ τῆς ὁποίας γίνεται αἴφνης λόγος ἐνώπιον διομολογιακοῦ ἀκροατηρίου στὰ πλαίσια τοῦ «ΠΣΕ»;
Πολύ σωστά αναρωτιέται η Μητρόπολη και το ίδιο αναρωτιόμαστε και εμείς όταν διαβάζουμε:
«Αυτό το συνέδριο θα αποτελέσει μια κομβική στιγμή για την παγκόσμια εκκλησία να ενωθεί στην προσευχή, τη λατρεία και τον ευαγγελισμό…. Όσο είναι ακόμα μέρα, όσο ο Θεός μας δίνει την ευκαιρία, τότε ο Θεός μας προστάζει να πάμε και να γίνουμε μαθητές Του».[3]
Ποια είναι δηλαδή αυτή η ''Παγκόσμια Εκκλησία'' που μάλιστα ο Θεός δίνει και την ευκαιρία προστάζοντας να γίνουν όλοι μαθητές Του;
«Ὁ Καζαριὰν θεωρεῖ ὅτι «ὁ Οἰκουμενικὸς διάλογος προσφέρει ἐργαλεῖα συμφιλίωσης ποὺ μποροῦν νὰ ἐφαρμοσθοῦν στὶς δικές μας κοινότητες…».
Το αυτό θεωρούν και όσοι λέγουν:
«Δεν υπάρχει χώρος όπως η Πίστη και η Τάξη. Ας το λατρέψουμε, ας απολαύσουμε όλη την ομορφιά που μας παρέχει για να εμβαθύνουμε τους προβληματισμούς μας, να καλλιεργήσουμε σχέσεις, να χτίσουμε φιλίες, να αποκτήσουμε εμπειρίες που εμπλουτίζουν τη ζωή και να μαθαίνουμε από τα πλαίσια και τις παραδόσεις που κατοικούμε…»[4]
«Μέσα από τέτοιες εκδηλώσεις, ελπίζεται ότι οι δεσμοί επικοινωνίας και διαλόγου μεταξύ των θρησκειών θα γίνονται όλο και ισχυρότεροι, συμβάλλοντας στη δημιουργία μιας ειρηνικής και αρμονικής κοινωνίας, σύμφωνα με τον ευγενή στόχο που επιδιώκουν της οι πλευρές[5].»
«Οἱ ἐξ ὀρθοδόξων Οἰκουμενιστὲς στὴν βαθιὰ πλάνη της θεωροῦν ὅτι ἡ συμμετοχὴ στὴν Οἰκουμενιστικὴ διαδικασία τοὺς παρέχει χρήσιμα συμφιλιωτικὰ ἐργαλεῖα γιὰ ἐφαρμογὴ στὸν χῶρο της, δηλ. ἑνότητος καὶ ἀγάπης, χωρὶς ὅμως Ἀλήθεια! Καὶ ὅτι τηςὸ κίνημά της αὐτὸ παρέχει θεία θεραπεία ἐσωτερικά! Ὅμως, πρόκειται γιὰ διακήρυξη τῆς πνευματικῆς της τυφλότητος, ἐφ’ ὅσον δὲν δύνανται προφανέστατα νὰ διαχωρίσουν τηςὶς θεῖες Ἐνέργειες ἀπὸ τὶς ἀνθρώπινες ἤ τηςὶς δαιμονικές! Καὶ τότε πῶς δύνανται νὰ ποιμάνουν Ἐκκλησία Θεοῦ; Ἤ νὰ ὁδηγήσουν ἀπλανῶς τὸ ποίμνιό της σὲ ὁδὸ σωτηρίας;… Ἀλλὰ ποιᾶς σωτηρίας; Τέτοια ἔννοια καὶ τέτοια προβληματολογία δὲν ἀνευρίσκεται στὴν πρακτικῶς δραστήρια Οἰκουμενικὴ κίνηση. Οἱ θιασῶτες της ἀσχολοῦνται πυρετωδῶς καὶ ματαίως μὲ τὴν ἐπίλυση τῶν προβλημάτων τοῦ κόσμου τούτου, τὰ ὁποῖα φυσικὰ ἁπλῶς περιγράφουν κατ’ ἐπιλογὴν καὶ διεκτραγωδοῦν, χωρὶς ἀκόμη καὶ ἐπ’ αὐτῶν νὰ μποροῦν νὰ προσφέρουν τὸ παραμικρό, ἐκτὸς ἴσως ἀπὸ κάποια ἀνθρωπιστικὴ βοήθεια, ὅπως θὰ μποροῦσε ἄλλωστε νὰ πράξει ὁποιοσδήποτε ὀργανισμός».
Δεν έχουμε να προσθέσουμε κάτι παραπάνω, συμφωνούμε απόλυτα!
«Ὁ δὲ Καζαριὰν κατέληξε ὡς ἑξῆς τὴν διάτρητη εἰσήγησή του: «Ἡ ὀρθόδοξη συμμετοχὴ της τὸ 1925 ἦταν σημαντικὴ ὄχι μόνο μὲ οἰκουμενικοὺς ὅρους, ἀλλὰ καὶ στὴν βαθύτερη ἐνασχόληση μὲ ζητήματα κοινωνικῆς ἠθικῆς, πολιτισμοῦ καὶ ἀποστολῆς τῆς Ἐκκλησίας στὸν κόσμο. Ἡ θεραπεία (τῶν διαιρέσεων;) δὲν ἔρχεται μέσῳ τῆς ἀφοσιώσεως στὶς φατρίες της, ἀλλὰ μέσῳ τῆς πίστεως στὸν Χριστό. Εἴθε αὐτὴ ἡ ἑκατονταετηρίδα νὰ ἀνανεώσει τὴν ἀποφασιστικότητά της νὰ συμβαδίζουμε, νὰ συνδιακονοῦμε καὶ μὲ τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ νὰ γίνουμε ἕνα».
Τα παρόμοια επίσης διαβάζουμε:
«Ο Ιησούς ήξερε ότι οι μαθητές είχαν διαφωνία για το ποιος ήταν ο μεγαλύτερος ανάμεσά της. Δεν βρίσκονται συχνά οι εκκλησίες σε παρόμοια διαφωνία; Γι' αυτό ο Ιησούς προσευχήθηκε, ζητώντας από τον Πατέρα να κάνει τους μαθητές (διαβάστε: εκκλησία) ένα, προστατευμένους από το κακό και αγιασμένους στην αλήθεια. Αυτή η προσευχή του Ιησού είναι ένα μήνυμα για όλους εμάς, τις εκκλησίες στην Ινδονησία, να ζήσουμε ενωμένοι.... Στην ποικιλομορφία, οι ακόλουθοι του Χριστού καλούνται να συνεχίσουν να αγωνίζονται για να «Γίνουμε Τέλεια Ένα»... «Αυτή τη χαρούμενη στιγμή, θα θέλαμε να μεταφέρουμε τέσσερις απλούς προβληματισμούς σχετικά με την κατανόηση της ύπαρξης του οικουμενικού φόρουμ των ινδονησιακών εκκλησιών που συνεχίζει να ανταποκρίνεται στην προσευχή του Κυρίου Ιησού: Για να γίνουν όλοι ένα (ut omnes unum sint)». Το κίνημα του οικουμενισμού σε δράση υπογραμμίζει τη σημασία των γρήγορων και ευέλικτων βημάτων του PGI για την ανταπόκριση σε εξαιρετικά γρήγορες, απροσδόκητες και ανατρεπτικές αλλαγές», «Η ίδια η λέξη ''οικουμενική'' δεν σημαίνει το κοινό σπίτι όπου ζούμε και υπάρχουμε;»[6].
«Αναφορικά με την Ημέρα Εθνικής Προσευχής, ο Senador Liyanto υπογράμμισε ότι σε έναν ολοένα και πιο παγκοσμιοποιημένο κόσμο, με πλήθος Χριστιανών στην Ινδονησία, οφείλουμε ευγνωμοσύνη στο FUKRI διότι είναι μια κίνηση που μας ενώνει[7]».
«Το FUKRI συνεχίζει να εργάζεται με πνεύμα ενότητας, προωθώντας την ενότητα του Χριστού μεταξύ των δογμάτων και των θρησκευτικών οργανισμών στην Ινδονησία..[8]».
«Ἄν αὐτὰ ποὺ εἶπε ὁ π. Ν. Καζαριὰν ἀποτελοῦν «Ὀρθόδοξη Μαρτυρία» ἐνώπιον τῶν ἑτεροδόξων, τότε μποροῦμε νὰ κατανοήσουμε τὸ μέγεθος τῆς θεολογικῆς διαστρεβλώσεως ποὺ συμβαίνει στὴν Οἰκουμενικὴ Κίνηση καὶ πόσο πολὺ τὰ πράγματα ἔχουν ἐκτραπεῖ. Αὐτὴ ἡ τραγικὴ διαπίστωση, ὅπως ἀποδείξαμε καὶ ὅπως θὰ παρουσιάσουμε ἐν συνεχείᾳ, δὲν ἀποτελεῖ «φονταμενταλισμό», ὅπως κατηγοροῦνται ὅσοι ἀντιτίθενται ὀρθοδόξως στὴν αἵρεση, οὔτε συνιστοῦν «δαιμονοποίηση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ», ὅπως κατήγγειλε ὅτι συμβαίνει στὸν χῶρο της ἡ ἐκπρόσωπος τοῦ Πατριαρχείου Ἀντιοχείας Maha Milki Wehbe! Ὁ Οἰκουμενισμὸς ὡς θεολογικὴ κακοδοξία δὲν εἶναι ἐκ τῆς Ἀληθείας, δηλ. ἐκ τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ ἐκ τοῦ διαβόλου, τοῦ πατρὸς τοῦ ψεύδους, τῶν πλανῶν καὶ τῶν αἱρέσεων. Ἡ πασιφανὴς καὶ αὐταπόδεικτη αὐτὴ ἀλήθεια ἐνοχλεῖ τοὺς ἐξ ὀρθοδόξων Οἰκουμενιστὲς καὶ σπεύδουν νὰ προτείνουν τὴν ἀντιμετώπιση τοῦ κατ’ αὐτοὺς ἀνησυχητικοῦ φαινομένου ἐντὸς τοῦ «ΠΣΕ», ὅπου νὰ συσκέπτονται μὲ «ἀνοιχτὸ μυαλό» καὶ νὰ καλλιεργοῦν τὸ πνεῦμα τῆς ἑνότητος (Orthodox Times, 19-05-2025)».
Και πάλιν δεν έχουμε να προσθέσουμε κάτι. Συμφωνούμε απολύτως!
«Νὰ σημειώσουμε ὅτι στὴν Οἰκουμενιστικὴ Διάσκεψη τῶν Ἀθηνῶν ἔγιναν καὶ ἀνεπίτρεπτες κοινὲς προσευχὲς κατὰ τὴν διάρκεια τῶν ἐργασιῶν της, τόσο βάσει τῆς ὀρθόδοξης παράδοσης (Orthodox Times, 19-05-2025), ὅσο καὶ τῆς προτεσταντικῆς μὲ τὰ ἀνάλογα τραγουδάκια συνοδία μουσικῶν ὀργάνων καὶ χορευτικῶν κινήσεων, ὅπως φαίνεται σὲ σχετικὲς φωτογραφίες».
Ανεπίτρεπτες κοινές προσευχές και τραγουδάκια, βλέπουμε επίσης εδώ[9], εδώ[10], και εδώ[11] …..
«Ὅμως, εἶναι ἀνάγκη νὰ τονισθεῖ ὅτι τὸ κύριο πρόβλημα μὲ τὸν Οἰκουμενισμὸ δὲν συνίσταται στὸ ὅτι γίνονται συμπροσευχές. Διότι ἄν δεχθοῦμε κάτι τέτοιο, τότε καταβιβάζουμε τὸ μέγα θεολογικὸ πρωτίστως πρόβλημα ἀπὸ τὴν αἱρετικὴ κακοδοξία τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, σὲ δῆθεν ἁπλὸ ζήτημα παραβιάσεως Ἱερῶν Κανόνων. Δηλαδὴ τὸ δογματικὸ πρόβλημα ποὺ ἀφορᾶ στὴν Πίστη μετατρέπεται σὲ Κανονικὸ μόνον πρόβλημα. Τοῦτο ὅμως ἀποβλέπει σὲ ἐλαχιστοποίηση τοῦ ζητήματος καὶ συνιστᾶ μέγα λάθος».
Συμφωνούμε και πάλιν!
Ὁ μητρ. Πισιδίας Ἰὼβ ἐν συνεχείᾳ ἐνῶ παρατήρησε ὅτι τὰ δόγματα δὲν εἶναι αὐτὰ ποὺ διαιροῦν, ἀλλὰ ἡ αἵρεση διαιρεῖ, δὲν διευκρίνισε ἐν τούτοις τί σημαίνει αὐτὸ στὴν σύγχρονη πραγματικότητα. Ἀπεναντίας, εἶπε ὅτι τὸ κοινωνικὸ ἔργο τοῦ «ΠΣΕ» διαφέρει ἀπὸ τὸ παρόμοιο ἔργο ὁποιουδήποτε ἄλλου κοινωνικοῦ φορέως, διότι «οἰκοδομοῦμε τὸ Σῶμα τοῦ Χριστοῦ»! Καὶ ὅτι «ἡ Ἐκκλησία μεταμορφώνει τὸν κόσμο φέρνοντας τοὺς ἀνθρώπους στὸ Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, στὴν Ἐκκλησία»! (Ἱστοσελίδα «ΠΣΕ», Εἰδήσεις, 21-05-2025).
Ακόμα χειρότερα διαβάζουμε:
«οι διάφορες εκκλησίες μπορούν να ισχυριστούν ότι είναι ένα σώμα Χριστού, που καλείται να εξέλθει και να καρποφορήσει σε αυτόν τον κόσμο»…. «Σε κάθε άτομο και ομάδα στο σώμα του Χριστού έχουν δοθεί τα χαρίσματα του Πνεύματος»[12].
Τελείως ἀσαφῆ πράγματα. Τὸ «ΠΣΕ» οἰκοδομεῖ τὸ «Σῶμα τοῦ Χριστοῦ», «μεταμορφώνει τὸν κόσμο» διὰ τοῦ ἔργου καὶ τῆς δράσεώς του, καὶ εἰσάγει τοὺς ἀνθρώπους στὴν «Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ»;! Ἄν ὅπως φαίνεται αὐτὸ εἶναι τὸ νόημα τῶν διαλαμβανομένων ἐνταῦθα, τότε ἔχουμε ἄλλη μία πανηγυρικὴ ἐπιβεβαίωση περὶ τῆς αἱρετικῆς φύσεως τῆς ἐκκλησιολογικῆς αὐτοσυνειδησίας τῶν ἐξ ὀρθοδόξων Οἰκουμενιστῶν.
Πολύ σωστά, μόνο που στην δική μας παραπάνω σημείωση, δεν λέγουν μόνον ότι ''οικοδομείται'' αλλά ότι ήδη είναι!
Ἐπρόκειτο γιὰ ἕνα ἀκόμη νέο Οἰκουμενιστικὸ φιάσκο, γιὰ ἄλλη μία νέα Οἰκουμενιστικὴ πομφόλυγα ἐν μέσαις Ἀθήναις, μὲ τὴν συμμετοχὴ καὶ παροχὴ φιλοξενίας, πρὸς μείζονα κρῖμα καὶ κατάκριμα, τῆς Καινοτόμου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.
Συμφωνούμε και επαυξάνουμε με την διαφορά ότι στις δικές μας σημειώσεις δεν επρόκειτο μόνον περί συμμετοχής και απλής φιλοξενίας, αλλά και περί συνδιοργανώσεων τέτοιων φιάσκων!
Αὐτὸ ποὺ θέλουμε νὰ τονίσουμε κλείνοντας εἶναι ὅτι περὶ ὅλων αὐτῶν ποὺ παραθέσαμε ἐνταῦθα, δὲν παρουσιάσθηκε ΤΙΠΟΤΕ ΑΠΟΛΥΤΩΣ διαδικτυακῶς ἀπὸ ὅσο μπορέσαμε νὰ ἐρευνήσουμε, οὔτε στὴν ἐπίσημη Ἱστοσελίδα τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος (τμῆμα Διορθοδόξων καὶ Διαχριστιανικῶν σχέσεων), οὔτε στὶς μητροπόλεις τῶν ὁποίων οἱ ποιμενάρχες συμμετεῖχαν στὸ Οἰκουμενιστικὸ Συνέδριο, οὔτε μέσῳ τῶν γνωστῶν Πρακτορείων εἰδήσεων ἐκκλησιαστικοῦ περιεχομένου. Μόνον ἡ μητρόπολη Πισιδίας τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου εἶχε σύντομη εἴδηση περὶ τούτου (24-05-2025). Τὸ πρωτογενὲς ὑλικὸ λάβαμε ἀπὸ τὴν Ἱστοσελίδα τοῦ «ΠΣΕ» καὶ ἀπὸ μία μόνον Σελίδα ποὺ παρουσίασε τὸ γεγονὸς (Orthodox Times).
Ἀναρωτιόμαστε εὐλόγως ἄν ἡ πλήρης ἀποσιώπηση ἀποτέλεσε ἐσκεμμένη ἐνέργεια γιὰ νὰ μὴ μάθει κανεὶς ἀπὸ τὸν Κλῆρο καὶ τὸν Λαὸ περὶ τούτου, ἤ ἄν ἁπλῶς ἐπρόκειτο γιὰ σύμπτωση ὀφειλόμενη σὲ ἔλλειψη ἐνδιαφέροντος, ἤ καὶ φροντίδος καὶ ὀργάνωσης, πράγματα ἰδιαίτερα γνωστὰ στὴν καθ’ ἡμᾶς ἀπίθανη ἑλληνικὴ πραγματικότητα.
Κλίνουμε ὅμως στὴν ἀποδοχὴ ὡς ἰσχύουσας τῆς πρώτης ἐκδοχῆς, διότι θεωροῦμε ἀδύνατη τὴν ἀπὸ ὅλους καὶ ἄνευ οὐδεμιᾶς ἐξαιρέσεως ἐλλείψεως ἐνδιαφέροντος ἤ ὀργανώσεως.
Το ίδιο αναρωτιόμαστε παρομοίως όταν μας ''βγαίνουν τα μάτια'' για να ερευνήσουμε τις πηγές κάνοντας και τις μεταφράσεις, εφόσον δεν ενημερώνει και κανείς άλλος, και κάποιοι όταν τα βλέπουν λέγουν ''μην ασχολείστε''…..
Κατόπιν τούτου, τίθεται τὸ ἀμείλικτο ἐρώτημα περὶ τοῦ ποιόν ἀπὸ παλαιὰ ἐκπροσωποῦν οἱ ἐξ ὀρθοδόξων Οἰκουμενιστὲς σὲ ὅλα ὅσα λέγουν καὶ πράττουν στὸν τομέα αὐτό; Ἐν ὀνόματι ποίου ὁμιλοῦν καὶ δραστηριοποιοῦνται σὲ ὅλα ὅσα ἀκροθιγῶς ἀναφέραμε; Τοῦ ἑαυτοῦ τους καὶ μόνον; Ποιά εἶναι ἡ φροντίδα καὶ μέριμνά τους γιὰ τὸ θέμα τὸ ὁποῖο ἀπασχολεῖ ἀνέκαθεν τοὺς ἐπαΐοντες ὡς πρὸς τὴν ἀποδοχὴ (receptio) ὅλων ὅσων συμβαίνουν στὸν Οἰκουμενισμὸ ἀπὸ τὸ ἐκκλησιαστικὸ πλήρωμα; Τί ἐκκλησιαστικὸ καὶ ἐκκλησιολογικὸ ἔλλειμμα προδίδει τοῦτο; Ποιόν καὶ τί φοβοῦνται ὥστε νὰ κρύπτονται ὄπισθεν τοῦ δακτύλου αὐτῶν;
Κατανοοῦμε ὅτι σοβαρὴ καὶ ὑπεύθυνη ἀπάντηση στὰ καθοριστικὰ αὐτὰ ἐρωτήματα δὲν πρόκειται νὰ δοθεῖ. Διότι τὰ πάντα ὑπολειτουργοῦν ἐκτὸς ἀπὸ τὴν φροντίδα γιὰ διατήρηση καὶ προώθηση καλῶν Οἰκουμενικῶν σχέσεων, καὶ ἄς εἶναι τοῦτο ἐπιζήμιο ἀπὸ κάθε ἄποψη γιὰ τὴν πίστη. Ὅμως, ἔτσι ὑπαγορεύουν οἱ καιροί, ἔτσι οἱ ἐντολοδόχοι θρησκευτικῆς ἤ πολιτικῆς μορφῆς, ἔτσι τὰ ποικίλα συμφέροντα καὶ οἱ κοσμικοὶ ὑπολογισμοί, ἔτσι…
Ἆράγε ἔχει κάποιος ἀπὸ ὅλους αὐτοὺς ἀναρωτηθεῖ σοβαρὰ ἄν ἔτσι ὑπαγορεύει ἡ Κεφαλὴ τοῦ Σώματος τῆς Ἐκκλησίας, ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός; Ἄν ἔτσι ὑπαγορεύει τὸ Πανάγιον Πνεῦμα, τὸ ὁδηγοῦν εἰς πᾶσαν τὴν Ἀλήθειαν, κατόπιν θείων ἐμφάσεων καὶ σαφῶν προτροπῶν Του; Ἄν ἔτσι ὑπαγορεύουν οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας παλαιοί τε καὶ νέοι; ΟΧΙ! Μυριάκις, ΟΧΙ!
Ἀπευθυνόμενοι λοιπὸν στὸν περιφρονημένο Κλῆρο καὶ Λαὸ τὸν ὑπαγόμενο ἐν γνώσει ἤ ἐν ἀγνοίᾳ του στοὺς παρηκόους στὴν θεία Ἐντολὴ ἐξ ὀρθοδόξων Οἰκουμενιστάς, ἐκφράζουμε τὴν εἰλικρινῆ λύπη μας γιὰ τὴν κατάκριτη ἀπὸ πάσης ἀπόψεως στάση καὶ συμπεριφορὰ τῶν καθοδηγῶν καὶ ὑπευθύνων τῶν ἀθανάτων ψυχῶν τους! Ἄν ὅμως αὐτὸ τοὺς ἀναπαύει καὶ τοὺς ἀσφαλίζει ὡς πρὸς τὴν ἀδιατάρακτη ποντοπορία τους πρὸς τὴν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν, τότε ὑπάρχει σίγουρα σοβαρὸ πρόβλημα καὶ ἐξαιρετικὰ ἐπικίνδυνη συμπεριφορὰ καὶ εὐπιστία.
Το ίδιο ερώτημα έχουμε και εμείς όπως και τα ίδια πορίσματα!
Ἐμεῖς, οἱ θεωρούμενοι «ἀντικανονικοί» Ἀντι-οικουμενιστὲς Ἀδελφοί τους τοῦ Πατρίου Ἡμερολογίου, τοὺς καλοῦμε ἐν τούτοις ὡς ἀπὸ Θεοῦ σὲ Μετάνοια καὶ σὲ Ὀρθόδοξη γραμμὴ καὶ πορεία. Ἡ Οἰκουμενιστικὴ ἐκτροπὴ ποὺ τόσο ἐπίσημα, ἀλλὰ καὶ τόσο «μουλωχτά», ἐκδηλώθηκε πρόσφατα στὴν Ἀθήνα οὔτε θεάρεστη εἶναι, οὔτε στὸν Κύριο τῆς Δόξης ὁδηγεῖ. Ἡ ἀποστατικὴ φθορὰ κυριαρχεῖ. Εἴθε νὰ ρυσθοῦμε, μὲ τὴν βοήθεια καὶ χάρη τοῦ Θεοῦ, ἀπὸ τὸν ἐσχατολογικὸ αὐτὸ πειρασμό, ὁ ὁποῖος ἐδῶ καὶ ἕναν αἰῶνα ἐκπειράζει ἅπαντας «ἐπὶ τῆς οἰκουμένης ὅλης» (Ἀπ. 3, 10), γιὰ νὰ ἀναδειχθοῦν οἱ πιστοὶ καὶ ἀληθινοὶ δοῦλοι τοῦ Θεοῦ ποὺ θὰ τηρήσουν ἕως τέλους τὸν λόγον τῆς θείας ὑπομονῆς.
Αμήν γένοιτο! Βέβαια, για να καλέσουμε τους άλλους σε μετάνοια, με ότι αυτό συνεπάγεται, θα πρέπει πρωτίστως να μην πέφτουμε σε παρόμοιες ή παραπλήσιες εκτροπές….
Εμείς πάντως συμφωνούμε με τον παραπάνω σχολιασμό, και θα προσπαθήσουμε να ακολουθήσουμε το παράδειγμα που μας δίνεται, δηλαδή της στηλιτεύσεως των Οικουμενικών σχέσεων.
Τέλος θα ήθελα να δώσω μια απάντηση σε κάποιον κληρικό που μου έστειλε ένα σχόλιο λέγοντας ''να πας να κάνεις τον ομολογητή στην Ινδονησία''.
Πρωτίστως θα πρέπει να μάθει να διακρίνει τι είναι δικό μου άρθρο και τι αναπαραγωγή - αναδημοσίευση, υπάρχουσας και ήδη δημοσιευμένης ειδήσεως….
Αν και ειρωνικό το σχόλιο, τον ευχαριστώ πολύ διότι πράγματι αυτό έπρεπε να κάνουν οι χριστιανοί, δηλαδή το να ομολογούν την αλήθεια με όλες τις συνέπειες και όχι να συμβιβάζονται φοβούμενοι. Βέβαια, ως λαϊκός, η δική μου η ομολογία δεν θα πιάσει τόπο όσο θα έπιανε αν είσαι κληρικός και μάλιστα ιερέας. Οπότε δίνουμε και εμείς προς τον ίδιο την παρόμοια ευχή - προτροπή, να πάει να κάνει τον ομολογητή στους Αγίους Τόπους, και ειδικά εκεί στο Φρέαρ του Ιακώβ μια που κοιμήθηκε και ο Γέροντας, ξέρετε εκεί που μαρτύρησε ο Άγιος Φιλούμενος, ώστε να κάνει ο ίδιος πράξη αυτό που συμβουλεύει τους άλλους…. Εκτός βέβαια αν φοβάται ότι θα ''μολυνθεί'' από το ''Οικουμενιστικό'' Πατριαρχείο Ιεροσολύμων και προτιμά τον αμόλυντο υπολογιστή του και τον αναπαυτικό του καναπέ…..
Ιωάννη μάς άφησες άφωνους καί βαθειά προβληματισμενους
ΑπάντησηΔιαγραφή