Η αρχή της μελέτης του Ευαγγελίου με οδηγούς τους Πατέρες (8)

Εκτός από όσα είπαμε, υπάρχει και κάτι ακόμη, για το οποίο μνημονεύεται αυτή η ιστορία. Δεν αναφέρεται δηλαδή χωρίς λόγο, πέρα από τον Φαρές και τον Ζαρά. Γιατί, αφού αναφέρει τον Φαρές, από τον οποίο θα καταγόταν ο Χριστός, δεν ήταν αναγκαίο, αλλά περιττό, να μνημονεύσει και τον Ζαρά. Γιατί λοιπόν τον ανέφερε; Όταν ήρθε η ώρα να τους γεννήσει η Θάμαρ και άρχισε ο τοκετός, έβγαλε πρώτος το χέρι του ο Ζαρά. Μόλις το είδε η μαμή, το έδεσε με ένα κόκκινο νήμα, για να γνωρίζουν ποιο από τα δύο παιδιά γεννήθηκε πρώτο. Όμως μόλις το έδεσε, το παιδί τράβηξε το χέρι του πίσω και τότε πρόλαβε να βγει πρώτος ο Φαρές και ακολούθησε ο Ζαρά. Όταν τα είδε αυτά η μαμή, είπε: «τί διεκόπη διὰ σὲ φραγμός;». Βλέπεις πόσο παράξενος είναι αυτός ο υπαινιγμός; Και βέβαια δεν είναι τυχαία η καταγραφή του. Δηλαδή η διήγηση δεν έχει σκοπό να μας πληροφορήσει τι είπε η μαμή. Ούτε έχει σκοπό να μας διδάξει ότι πρώτος έβγαλε το χέρι του ο δεύτερος.
Ποιο είναι λοιπόν το βαθύτερο νόημα; Την πρώτη απάντηση στο ερώτημα μας τη δίνει το όνομα του παιδιού. Γιατί «Φαρές» σημαίνει διάσπαση και διακοπή. Τη δεύτερη απάντηση μας τη δίνει το ίδιο το περιστατικό. Γιατί δεν ήταν φυσικό να βγάλει το χέρι του και να το τραβήξει πίσω μόλις το έδεσαν. Αυτή λοιπόν η κίνηση δεν οφειλόταν ούτε σε λογική σκέψη ούτε στη φυσική νομοτέλεια. Ίσως βέβαια να είναι φυσικό να προχωρήσει το χέρι του ενός και να γεννηθεί πρώτος ο άλλος· δεν είναι όμως σύμφωνο με όσα συμβαίνουν στη γέννηση να τραβήξει το χέρι του πίσω και να αφήσει τον άλλον να περάσει. Αλλά βρισκόταν εκεί, κοντά στα παιδιά, η χάρη του Θεού· ρύθμιζε όσα συνέβαιναν και με αυτόν τον τρόπο σχεδόν ζωγράφιζε μπροστά μας την εικόνα όσων επρόκειτο να γίνουν στο μέλλον. Τι σημαίνουν λοιπόν όλα αυτά; Μερικοί από εκείνους που εξέτασαν με προσοχή αυτά τα πράγματα λένε ότι τα δύο αυτά παιδιά συμβολίζουν τους δύο λαούς. Και προσθέτουν ότι, επειδή δεν παρουσιάστηκε το παιδί ολόκληρο αλλά μόνο το χέρι του, και μάλιστα το τράβηξε πίσω ύστερα από λίγο, αυτό έγινε για να μάθεις ότι έλαμψε πρώτος με την ενάρετη ζωή του ο δεύτερος λαός και στη συνέχεια ακολούθησε ο πρώτος. Έτσι γεννήθηκε ο πρώτος αδελφός μετά τον δεύτερο· το ίδιο συνέβη και με τους δύο λαούς.
Δηλαδή, στους χρόνους του Αβραάμ εμφανίζεται ο εκκλησιαστικός τρόπος ζωής, ο οποίος όμως στο μεταξύ παρήκμασε, και τότε παρουσιάστηκε ο Ιουδαϊκός λαός με τον Μωσαϊκό νόμο· και τότε έχουμε την εμφάνιση ολόκληρου του νέου λαού και των νόμων του. Γι’ αυτό είπε η μαμή «τί διεκόπη διὰ σὲ φραγμός;». Διότι εν τω μεταξύ ήρθε ο Μωσαϊκός νόμος και έβαλε φραγμό στον αχαλίνωτο τρόπο ζωής των Ισραηλιτών. Πράγματι η Αγία Γραφή πολύ συχνά ονομάζει «φραγμό» τον νόμο. Και ο προφήτης μιλάει έτσι: «Γκρέμισες τον φραγμό της και τη ληστεύουν όλοι όσοι περνούν τον δρόμο». Και αλλού: «Έβαλα γύρω της φραγμό». Και ο Παύλος λέει: «Και κατήργησε το μεσότοιχο του φραγμού».
Άλλοι πάλι λένε ότι με τη φράση αυτή γίνεται υπαινιγμός για τον νέο λαό. Γιατί αυτός είναι που ήρθε και κατάργησε τον νόμο.
Βλέπεις λοιπόν ότι δεν είναι λίγοι ούτε ασήμαντοι οι λόγοι για τους οποίους αναφέρεται ολόκληρη η σχετική με τον Ιούδα ιστορία; Γι’ αυτό μνημονεύει και τη Ρούθ και τη Ραάβ, από τις οποίες η πρώτη ήταν από ξένη φυλή και η δεύτερη πόρνη, για να βεβαιωθείς ότι ήρθε για να εξαφανίσει όλες μας τις αμαρτίες. Γιατί ήρθε για να παίξει τον ρόλο του γιατρού και όχι του δικαστή. Όπως λοιπόν εκείνοι πήραν πόρνες για γυναίκες τους, έτσι κι ο Θεός πήρε και προστάτεψε την ανθρωπότητα, που είχε καταντήσει πόρνη και ανήθικη. Μάλιστα, μερικοί προφήτες λένε ότι κάτι παρόμοιο συνέβη παλαιότερα στην εκκλησία των Ισραηλιτών, τη συναγωγή. Αλλά εκείνη αποδείχτηκε αχάριστη απέναντι στον προστάτη της. Η δική μας Εκκλησία, αντίθετα, απαλλάχθηκε οριστικά από τις προγονικές αμαρτίες και παραμένει ακλόνητα πιστή στον Νυμφίο της. Πρόσεξε λοιπόν ότι όσα έγιναν με τη Ρούθ μοιάζουν πολύ με τα δικά μας. Εκείνη ήταν ξένης φυλής και είχε περιέλθει σε μεγάλη φτώχεια· όταν όμως την είδε ο Βοόζ, δεν υπολόγισε την ανέχειά της ούτε θεώρησε αποκρουστική την καταγωγή της. Έτσι ακριβώς και ο Χριστός, αν και βρήκε την Εκκλησία ξένης φυλής —δηλαδή ειδωλολατρική— και σε αξιολύπητη κατάσταση, την έκανε μέτοχο των μεγάλων αγαθών Του. Αλλά, όπως η Ρούθ δεν θα πετύχαινε αυτόν τον ευλογημένο γάμο, αν δεν εγκατέλειπε πρώτα τον πατέρα της, και δεν ντρόπιαζε την πατρική της οικογένεια, τους συγγενείς, τους ομοεθνείς και την πατρίδα της, έτσι και η Εκκλησία μας αγαπήθηκε από τον Νυμφίο της επειδή εγκατέλειψε τη νοοτροπία των προγόνων μας. Αυτό ακριβώς της λέει και ο προφήτης Δαβίδ απευθυνόμενος σε αυτήν: «Ἐπιλάθου τοῦ λαοῦ σου καὶ τοῦ οἴκου τοῦ πατρός σου καὶ ἐπιθυμήσει ὁ βασιλεὺς τοῦ κάλλους σου».. Αυτό έκανε και η Ρούθ· γι’ αυτό έγινε μητέρα βασιλέων, όπως ακριβώς και η Εκκλησία μας. Γιατί από τη Ρούθ κατάγεται ο Δαβίδ. Επειδή λοιπόν ο Ματθαίος ήθελε να τους παρακινήσει και να τους πείσει να μην είναι εγωιστές, συμπεριέλαβε στη γενεαλογία όλα αυτά τα γεγονότα και ανέφερε αυτές τις γυναίκες. Έτσι η Ρούθ έγινε, έστω και έμμεσα, μητέρα του μεγάλου βασιλιά Δαβίδ, ο οποίος δεν νιώθει καμία ντροπή γι’ αυτό.

ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΜΕΡΗ

Η αρχή της μελέτης του Ευαγγελίου με οδηγούς τους Πατέρες (1)

Η αρχή της μελέτης του Ευαγγελίου με οδηγούς τους Πατέρες (2)

Η αρχή της μελέτης του Ευαγγελίου με οδηγούς τους Πατέρες (3)

Η αρχή της μελέτης του Ευαγγελίου με οδηγούς τους Πατέρες (4)

Η αρχή της μελέτης του Ευαγγελίου με οδηγούς τους Πατέρες (5)

Η αρχή της μελέτης του Ευαγγελίου με οδηγούς τους Πατέρες (6)

Η αρχή της μελέτης του Ευαγγελίου με οδηγούς τους Πατέρες (7)