Αφού
λοιπόν ο Ευαγγελιστής ανέφερε όλους τους προγόνους του Χριστού και κατέληξε
στον Ιωσήφ, δεν αρκέστηκε να πει απλώς το όνομά του, αλλά πρόσθεσε: «Ιωσήφ, τον
άνδρα της Μαρίας», θέλοντας να δείξει ότι τον περιέλαβε στη γενεαλογία εξαιτίας
της Μαρίας. Έπειτα, για να μη νομίσεις, όταν ακούσεις τη φράση «άνδρας της
Μαρίας», ότι η γέννηση του Χριστού έγινε με φυσικό τρόπο, δες πώς συμπληρώνει
αμέσως μετά: «Σου μίλησα», λέγει, «για άνδρα, για μητέρα, για το όνομα που
δόθηκε στο παιδί· τώρα λοιπόν άκου και τον τρόπο της γέννησης “Η γέννηση του Ιησού Χριστού έγινε
έτσι.”» Για ποια γέννηση μιλάς; Πες μου. Μου ανέφερες τους
προγόνους· θέλω όμως να μου πεις και πώς γεννήθηκε. Βλέπεις πώς ξυπνά την
προσοχή και το ενδιαφέρον του ακροατή; Επειδή επρόκειτο να ανακοινώσει κάτι
πρωτοφανές, υπόσχεται πρώτα να εξηγήσει και τον τρόπο. Και παρατήρησε την
εξαιρετική σύνθεση του λόγου του· δεν μιλά αμέσως για τη γέννηση, αλλά
προηγουμένως απαριθμεί πόσες γενεές χωρίζουν τον Χριστό από τον Αβραάμ, πόσες
από τον Δαβίδ και πόσες από τη μετοικεσία στη Βαβυλώνα. Έτσι ωθεί τον
προσεκτικό ακροατή να ερευνήσει τα χρονικά διαστήματα και, με αυτόν τον τρόπο,
να αντιληφθεί ότι ο Ιησούς είναι πράγματι Εκείνος που είχαν προαναγγείλει οι
Προφήτες. Γιατί, όταν μετρήσεις τις γενεές και διαπιστώσεις, με βάση τη
χρονολογία, ότι αυτός είναι ο προφητευμένος Χριστός, τότε θα δεχθείς ευκολότερα
και το θαύμα της γέννησής Του. Επειδή λοιπόν επρόκειτο να πει κάτι τόσο
θαυμαστό, ότι ο Χριστός γεννήθηκε από Παρθένο, αναφέρει πρώτα «τον άνδρα της
Μαρίας», ώστε να μετριάσει το ξάφνιασμα του λόγου· ή μάλλον, δίνει συνοπτικά
μια πρώτη αφήγηση της γέννησης. Αμέσως μετά μετρά τις γενεές, για να υπενθυμίσει
στον ακροατή ότι πρόκειται για Εκείνον που είχε προαναγγείλει ο πατριάρχης
Ιακώβ, λέγοντας πως θα εμφανιστεί όταν πάψουν να υπάρχουν άρχοντες από τη φυλή
του Ιούδα· και για Εκείνον που προφήτευσε ο Δανιήλ, ότι θα έλθει ύστερα από
εκείνες τις πολλές εβδομάδες (επταετίες). Και αν κανείς θελήσει να υπολογίσει,
από την εποχή της ίδρυσης της Ιερουσαλήμ, τις εβδομάδες εκείνες για τις οποίες
μίλησε ο άγγελος στον Δανιήλ, θα δει ότι το χρονικό αυτό διάστημα συμπίπτει με
τον χρόνο της γέννησης του Χριστού. Λέγει λοιπόν: «Πώς γεννήθηκε;» — «Όταν η
μητέρα Του, η Μαρία, ήταν αρραβωνιασμένη.» Δεν λέει “η Παρθένος”, αλλά απλά “η
μητέρα”, για να γίνει πιο εύκολα δεκτός ο λόγος. Έτσι, αφού πρώτα προετοίμασε
τον ακροατή ώστε να περιμένει κάτι το συνηθισμένο και κέρδισε την εμπιστοσύνη
του, τον εκπλήσσει στη συνέχεια με την προσθήκη ενός θαυμαστού γεγονότος: «Πριν
ακόμη συνευρεθούν, βρέθηκε έγκυος εκ Πνεύματος Αγίου.» Δεν λέει
«πριν οδηγηθεί στο σπίτι του γαμπρού», γιατί ήδη έμενε εκεί· οι παλαιοί, σχεδόν
χωρίς εξαίρεση, είχαν τη συνήθεια να ζουν οι μνηστευμένες γυναίκες στο σπίτι
του γαμπρού. Και αυτό μπορεί κανείς να το δει ότι συμβαίνει και σήμερα· ακόμη
και οι γαμπροί του Λώτ έμεναν μαζί του.
Η αρχή της μελέτης του Ευαγγελίου με οδηγούς τους Πατέρες (1)
Η αρχή της μελέτης του Ευαγγελίου με οδηγούς τους Πατέρες (2)
Η αρχή της μελέτης του Ευαγγελίου με οδηγούς τους Πατέρες (3)
Η αρχή της μελέτης του Ευαγγελίου με οδηγούς τους Πατέρες (4)
Η αρχή της μελέτης του Ευαγγελίου με οδηγούς τους Πατέρες (5)
Η αρχή της μελέτης του Ευαγγελίου με οδηγούς τους Πατέρες (6)
Η αρχή της μελέτης του Ευαγγελίου με οδηγούς τους Πατέρες (7)
Η αρχή της μελέτης του Ευαγγελίου με οδηγούς τους Πατέρες (8)
Η αρχή της μελέτης του Ευαγγελίου με οδηγούς τους Πατέρες (9)
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου