ΠΡΟΣ ΤΙ Η ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΙΣ;

Ἀναγνώσαμε ἀπὸ τὸ φιλικὸ ἰστολόγιο ''ΠΑΤΕΡΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΙΣ'' μιὰ ἱστορία ποὺ ὑπαινίσσεται τὴν ''πλάνη'' τῶν παλαιοημερολογιτῶν. Ἀναρωτιόμαστε ὅμως πρὸς τί ἡ δημοσίευσις;

 Ἀναφέρει:

(Αυτό είναι ένα περιστατικό που διηγείται ο Γέροντας Νίκων από την Νέα Σκήτη του Αγίου Όρους και ο Γέροντας στον οποίο συνέβη είναι ό π. Εφραίμ ό Φιλοθεϊτης (Αριζόνα)

«Όταν έλεγα μια φορά τους λογισμούς μου στον Γέροντα και χτυπάει το τηλέφωνο, μου λέει.

- Να το σηκώσω αγόρι μου;

- Έ, σηκώστε το Γέροντα λέω, μπορεί να είναι καμιά ανάγκη, να πεθαίνει κανένας άνθρωπος, πάλι δεν θα σας ξανά βρώ;Το σηκώνει, ακούω μια γυναίκα έκλαιγε, φώναζε, χτυπιότανε, τσίριζε.

Και έλεγε ο Γέροντας.

- Είδες κορίτσι μου που σου τα έλεγα εγώ, είδες που σου έλεγα να το κάνεις αυτό το πράγμα; Ναι κορίτσι μου δίκιο έχεις, ναι έτσι είναι.Έκλεισε το τηλέφωνο.

- Αν είναι (λέω) Γέροντα κάτι εξομολογητικό μην μου το πείτε, αν είναι κάτι άλλο, τι είχε και έκανε έτσι;

Ήταν μια δασκάλα από την Ήπειρο, ήταν παλαιοημερολογίτισσα και συνάντησε τον π.Εφραίμ, δεν ξέρω που και τον άρχισε, τον πήρε παραμάζωμα.

- Έχετε προδώσει τον Χριστιανισμό εσείς οι νεοημερολογίτες, έχετε πάει με τον Πάπα τον σατανά, ο Πατριάρχης είναι αιρετικός, δεν έχετε Χάρη Ιεροσύνης, το Άγιο Πνεύμα έχει φύγει από την Εκκλησία με το νέο ημερολόγιο.

- Όχι κορίτσι μου (να λέει αυτός) δεν είναι έτσι, οι ιερείς μας έχουν Ιεροσύνη. Και δεν μπορούσε να την πείσει. Τότε της λέει…- Πήγαινε κορίτσι μου σε μία Εκκλησία με το νέο ημερολόγιο να κοινωνήσεις και θα σου απαντήσει ο Κύριος. Και επειδή ήταν ειλικρινής η κοπέλα το έκανε. Σου λέει τι έχω να χάσω, το πολύ, πολύ θα πιώ λιγο κρασί και θα φάω ένα κοματάκι ψωμί, δεν έχω να χάσω τίποτα. Πηγαίνει. Την ώρα που κοινωνούσε ο παπάς, ανοίγει το στόμα της, κοινωνάει ,φεύγει, μετά ο άλλος, ο άλλος και έφυγε από την πλευρά των γυναικών. Προσπαθούσε να μασίσει και λαστιχάριζε αυτό που είχε βάλει στο στόμα της ο παπάς.

- Τι μου έβαλε (λέει) στο στόμα, πήγε να το δαγκώσει, δεν δαγκωνώτανε, τι μου έκανε (λέει) ο παπάς. Βάζει στο στόμα τα δάχτυλά της και βγάζει τα δάχτυλά της γεμάτα αίμα και να κρατάει ένα κομάτι κρέας και να αρχίζει να φωνάζει..- Χριστέ μου, Παναγία μου, λυπήσου με, λυπήσου με Παναγία μου, λυπήσου με Χριστέ μου. Την είδαν οί άλλες γυναίκες. Καταλάβανε τι θαύμα έγινε και της είχαν πιάσει το χέρι μην της πέσει κάτω. Εκείνη δεν μπορούσε. Το σπρωξανε με το ζόρι. Το έβαλε στο στόμα της και έγινε ψωμί και μπόρεσε και το κατάπιε. Και βγήκε το αίμα από τα δάχτυλά της με το κρασί, πήγαν και πλύναν τα δάχτυλά της. Έτσι ξέρουμε αν είναι σωστά αυτά που λέει η Εκκλησία ή όχι».

Πρὸς τί δημοσιεύουν οἵ της πατερικῆς παραδόσεως τούτη τὴν ἱστορία; Ἐπειδὴ εἶναι κατὰ τῶν παλαιοημερολογιτῶν; Ἂν εἶναι ὀρθή, τότε θὰ πρέπει νὰ ἐλεγχωνται καὶ ὅλοι οἱ ἀποτειχισμένοι μὴ παλαιοημερολογίτες, Τρικαμηνᾶς καὶ λοιποί, διότι τὸ ἄρθρο ἀναφέρει ὅτι ἔλεγε ἡ παλαιοημερολογίτισσα:

«Έχετε προδώσει τον Χριστιανισμό εσείς οι νεοημερολογίτες, έχετε πάει με τον Πάπα τον σατανά, ο Πατριάρχης είναι αιρετικός, δεν έχετε Χάρη Ιεροσύνης, το Άγιο Πνεύμα έχει φύγει από την Εκκλησία... ».

Ὁ π. Εὐθύμιος Τρικαμηνᾶς καὶ οἱ σὺν αὐτῶ τί γνώμη ἔχουν; Ἔχουν πάει μὲ τὸν Πάπα; Ὁ Πατριάρχης εἶναι αἱρετικός; Ἔχουν Χάρη; Ὑπάρχει τὸ Ἅγιον Πνεῦμα; Στὸ μόνο ποὺ ἐμεῖς δὲν συμφωνοῦμε μὲ τὴν ''παλαιοημερολογίτισσα'' εἶναι ὅτι τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἔχει ἀποχωρήσει λόγω ἡμερολογίου, ἒφ΄ ὅσον βέβαια εἶναι ἀληθὴς ἡ ἱστορία!

Ἄραγε τὸ ''θαῦμα'' αὐτὸ ἔγινε ἐπειδὴ ἡ παλαιοημερολογίτισσα ἔλεγε ὅλα αὐτὰ ἐξαιτίας τοῦ ἡμερολογίου, ἡ ἐπειδὴ χαρακτήριζε τοὺς Νεοημερολογίτες ὡς προδότες, αἱρετικοὺς καὶ χωρὶς ἱερωσύνη;

Ἂν ἡ ἱστορία εἶναι ἀληθὴς καὶ ὁ Θεὸς ἐπέτρεψε τοῦτο τὸ θαῦμα λόγω τῶν χαρακτηρισμῶν ὅπως ἐμεῖς νομίζουμε, καὶ ὄχι λόγω ἡμερολογίου, τότε καλὰ θὰ κάνουν οἱ ἁπανταχοῦ ἀποτειχισμένοι νὰ ἐπιστρέψουν ἐκεῖ ἂπ΄ ὁπού ἐξῆλθαν, διὰ νὰ μὴν πάθουν καὶ αὐτοὶ τὰ ἴδια!

Κλείνοντας ἔχουμε νὰ ποῦμε ὅτι τέτοιες ''μαρτυρίες'' θέλουν πολλὴ προσοχή, διότι ὁ καθένας μπορεῖ νὰ ὁμιλήσει διὰ τὰ προσωπικὰ θαύματα ποὺ βιώνει, εἴτε μὲ τὸ νέο εἴτε μὲ τὸ παλαιό.  Πόσο μᾶλλον ὅταν ἀμφισβητεῖται ἕνα θαῦμα τὸ ὁποῖο ἔγινε τὸ 1924 (ἡ ἐμφάνισις τοῦ Τίμιου Σταυροῦ εἰς τοὺς παλαιοημερολογίτες) βλέποντάς το ἀπὸ τὸν Ὑμηττό ἕως τὴν Ὁμόνοια, κατὰ τοὺς αὐτόπτες μάρτυρες! Ὅταν ἀμφισβητεῖται ἕνα θαῦμα σὰν αὐτὸ τότε τὰ ὑπόλοιπά τα ἀφήνουμε εἰς τὴν δική σᾶς κρίση.