TO ΠΝΕΥΜΑ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΣΕ «ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ» ΥΠΟΚΡΙΣΙΑΣ;

TO ΠΝΕΥΜΑ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ
ΣΕ «ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ» ΥΠΟΚΡΙΣΙΑΣ;

τοῦ περιοδ. «Ο ΣΩΤΗΡ»,
ἀρ. τ. 2090, 01.06.2014

Ἠλ. στοιχειοθ. «ΧΡ. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ»

                 Τὴν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς ἡ θεϊκὴ ἀλήθεια τῆς ‘Eκκλησίας βγῆκε ἀπὸ τοὺς τοίχους τοῦ ὑπερώου τῆς Ἱερουσαλήμ καὶ ἄρχισε νὰ κατακτᾶ τὸν κόσμο. Θαῦμα ἀσύλληπτο. Οἱ πρώην δειλοί, λιοντάρια! Οἱ ψαράδες, θεολόγοι· οἱ ἀγράμματοι, σοφοί. Μυστήριο. Μία παράδοξη βουή, σὰν νὰ φυσοῦσε βίαιος ἄνεμος· καὶ μυστηριώδεις γλῶσσες σὰν γλῶσσες φωτιᾶς. Ἡ ἀνερμήνευτη βουὴ γέμισε τὸ σπίτι καὶ οἱ πύρινες γλῶσσες διαμοιράσθηκαν στὰ κεφάλια τῶν περίπου 120 ἀνθρώπων ποὺ ἦταν συγκεντρωμένοι ἐκεῖ καὶ ἀποτελοῦσαν τὴν πρώτη Ἐκκλησία. Οὔτε ἄνεμος ἦταν οὔτε φωτιά. Ἢ μᾶλλον ἦταν ἄνεµος ἄλλης ποιότητοs, θεϊκός καὶ θεϊκές οἱ φλόγες. Συμβολικὰ στοιχεῖα καὶ σχήµατα γιὰ νὰ δηλώσουν ὅτι ἦρθε αίσθητότερα στὸν κόσµο τὸ τρίτο Πρόσωπο τοῦ Ἑνὸς ἐν Τριάδι Θεοῦ, τὸ Ἅγιον Πνεῦµα, «τὸ Πνεῦµα τῆς ἀληθείας», ὅπως τὸ εἶχε ὀνοµάσει ὁ Κύριος,· προκειµένου νὰ ὁδηγήσει τὴν Ἐκκλησία Του «εἰς πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν» (Ἰω. ιϛ´ 13).
.               Ἦρθε! Ὡς βίαιος ὄνεµος γιὰ νὰ σαρώσει τὴν αὐτοκρατορία τοῦ κακοῦ. Ὡς φωτιὰ γιὰ νὰ φωτίσει τὸν νοῦ τῶν πιστῶν καὶ νὰ κατακάψει τὴν σατανικὴ πλάνη.
.       Ἔτσι ἄρχισε ἡ κατάκτηση τοῦ κόσµου καὶ ἁπλώθηκε ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τῆς γῆς. Ἡ σατανικὴ ἀντίδραση µανιώδης! Ἀρχικὰ ἐπιχείρησε νὰ πνίξει τὴν Ἐκκλησία στὸ αἷµα τῶν παιδιῶν της, νὰ τὴν θάψει στὶς στοὲς τῶν Κατακοµβῶν καὶ τὶς ἀρένες τοῦ Κολοσσαίου. Ὅταν σ᾽ αὐτὸ ἀπέτυχε, ξεσήκωσε τὶς πλάνες τῶν αἱρέσεων. Τιτανοµαχία! Ἕνα-ἕνα τὰ αἱµοβόρα παιδιὰ τοῦ σατανᾶ ἄρχισαν νὰ ἐπιτίθενται σὰν ἄγριοι λύκοι στὸ ποίµνιο τῆς Ἐκκλησίας. Δὲν ὑπῆρξε πλάνη ποὺ νὰ µὴν κήρυξαν. Δὲν ὑπῆρξε διαστροφὴ τῆς ἀλήθειας ποὺ νὰ µὴ τὴν διέδωσαν ὕπουλα καὶ µεθοδικά. Κανένα ψέµα, καµία ἀπάτη, καµία συκοφαντία δὲν ἄφησαν ποὺ νὰ µὴ χρησιµοποιήσουν. Ὄχι µία καὶ δύο – ἀναρίθµητες φορές!
.           Τί πέτυχαν; Συντρίφθηκαν! Οἱ θεοφόροι Πατέρες, µὲ τὸν φωτισµό, τὴν ἔµπνευση, τὴν καθοδήγηση τοῦ Πνεύµατος, διέλυσαν τὰ σχέδιά τους, φανέρωσαν τὴν κακοήθειά τους, ἀνέτρεψαν τὰ ἀληθοφανῆ ἀλλὰ ψευδῆ καὶ ὑποκριτικὰ ἐπιχειρήµατά τους. Ἡ µία µετὰ τὴν ἄλλη οἱ µεγάλες αἱρέσεις ἐπιστράφηκαν στὸν πατέρα τους, τὸν διάβολο, ἀπογυµνωµένες ἀπὸ τὴ δολερὴ ἐµφάνισή τους. Τόσους αἰῶνες, δύο χιλιάδες χρόνια τώρα, «τὸ Πνεῦµα τῆς ἀληθείας» ὁδηγεῖ τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ «εἰς πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν» καὶ κρατᾶ ἀνόθευτη τὴν ἀληθινή, τὴν Ὀρθόδοξη πίστη.
.               Στοὺς καιρούς µας, ἔπειτα ἀπὸ ἱκανὸ διαστηµα, ὁ διάβολος ἀναθάρρησε καὶ ξανάπιασε τὸ ὅπλο τῶν αἱρέσεων. Μὰ µὲ ἄλλη µορφὴ τώρα. Ἐδῶ καὶ ἕναν αἰώνα µηχανεύεται τὴν νόθευση τῆς πίστεως µὲ τὸ πρόσχηµα τῆς ἀγάπης. Προωθεῖ τὴν ἕνωση τῆς Ὀρθοδοξίας µἐ τοὺς αἱρετικοὺς σχηµατισµοὺς τῆς Δύσεως ἐν ὀνόµατι τῆς ἀγάπης. Τὸ φαινόµενο ὀνοµάζεται «οἰκουµενισµὸς» καὶ ἀποτελεῖ τὸν χειρότερο ἐχθρὸ τῆς Ὀρθοδοξίας µέχρι σήµερα, ἀκριβῶς διότι ἐκµεταλλεύεται τὴν ἔννοια τῆς ἀγάπης. Μὲ τὴν ἐλπίδα ὅτι µπορεῖ νὰ συνειδητοποιήσουν οἱ αἱρετικοὶ σχηµατισµοl τὴν πλάνη τους καὶ νὰ ἐπιστρέψουν στὸ πατρικό τους σπίτι, ὁ οἰκουµενισµὸς ἔγινε ἀνεκτὸς τόσες δεκαετίες τώρα. Ὅµως ἡ κατάσταση στὶς µέρες µας δείχνει νὰ ἔχει ἐκτροχιασθεῖ πλήρως. Εἶναι φανερὸ πιὰ ὅτι «τὸ Πνεῦµα τῆς ἀληθείας» εἶναι ἀπὸν ἀπὸ αὐτὸ τὸ κίνηµα. Οἱ αἱρετικοὶ ὄχι µόνο δὲν ἀλλάζουν, ἀλλὰ καὶ χειροτερεύουν. Ὁ Προτεσταντισµὸς ἔχει ἀποστατήσει παντελῶς. Καὶ ὁ Παπισµὸς παίζει θέατρο στὴ µεγάλη σκηνὴ τῆς πολιτικῆς διπλωµατίας. Εἶναι ἀδύνατο νὰ παραµένει τὸ Ἅγιο Πνεῦµα σ᾽ αὐτὲς τὶς λεγόµενες «ἐκκλησίες», ἐνεργούµενα τῆς δαιµονικῆς ὑποκρισίας.
.        Καὶ εἶναι λοιπὸν ἀνάγκη ἐπείγουσα νὰ σταµατήσει ἀµέσως ἡ ξέφρενη αὐτὴ οἰκουµενιστικη πορεία. Τὸ Οἰκουµενικὸ Πατριαρχεῖο, ποὺ φέρει καὶ τὴν καίρια εὐθύνη, εἶναι ἀνάγκη νὰ ἀποτολµήσει νὰ διακόψει κάθε σχέση µὲ τὸν χῶρο τῆς ραγδαίως ἐπιδεινουµένης πλάνης. Γιὰ νὰ µένει πάντοτε ἐδῶ ποὺ πνέει «τὸ Πνεῦµα τῆς ἀληθείας».

ΠΗΓΗ ''ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ''