Ποιός ενσπείρει σύγχυση, αποπροσανατολισμό, διάλυση, και τελεί εν διατεταγμένη υπηρεσία;

Αναγνώσαμε το νέο άρθρο (ο Θεός να το κάνει άρθρο), του πρώην Παπικού Λαυρέντιου Ντετζιόρτζιο.

Γενικά το κείμενο παρουσιάζει ένα πλούσιο ''κουτσομπολιό'' το οποίο θα ζήλευε κάθε γραΐδιο!  Αυτό που μας κάνει εντύπωση είναι το λεχθέν ότι oι Aγιορείτες Πατέρες:

«Ἐκ τῶν προηγηθέντων βασίμως συμπεραίνω, ἐκ τῶν λόγων καὶ τῶν κειμένων καὶ τῶν ἔργων τους, ὅτι ἡ «τρόϊκα» τῶν ἁγιορειτῶν κι ἔνιοι τῶν «νεοαποτειχισθέντων» μὲ προεξάρχοντα τὸν π. Παΐσιο Παπαδόπουλο (Πτολεμαΐδα), ἐπιδιώκουν νὰ ἐσπείρουν τὴν σύγχυση καὶ τὸν ἀποπροσανατολισμὸ καὶ τὴν διάλυση εἰς τοὺς ἐκ τῶν αἱρετικῶν κι αἱρετιζόντων ἐπισκόπων καὶ τοὺς μετ’ αὐτῶν κοινωνούντων ἀποτειχισθέντες καὶ ἀποτειχιζομένους Ὀρθοδόξους Χριστιανοὺς τοῦ νέου ἡμερολογίου. Κατὰ τὴν ἄποψή μου τελοῦν ἐν διατεταγμένῃ ὑπηρεσίᾳ·».

Σοβαρότατες κατηγορίες από έναν πρώην Παπικό και νυν Αποτειχισμένο. Μάλιστα.... Ας παραθέσουμε και μεις τις σκέψεις μας όπως τις παράθεσε και ο κ. Ντετζιόρτζιο.

Είναι αδύνατον να λησμονήσουμε τις εκδόσεις Degiorgio και την έκδοση του βιβλίου:  ''Η θεολογία του Ιωάννη Ζηζιούλα''!!! 

Διαβάζουμε απόσπασμα που αναφέρει:

«Ο Ιωάννης Ζηζιούλας είναι ευρέως αναγνωρισμένος ως ο πιο σημαντικός ορθόδοξος θεολόγος του δεύτερου μισού του προηγούμενου αιώνα και καταξιωμένος υπέρμαχος του Οικουμενισμού. Με βάση τη βαθιά γνώση των πνευματικών πηγών της Εκκλησίας, ο Ζηζιούλας έχει υποστηρίξει ότι οι Πατέρες της Εκκλησίας εκφράζουν μια βαθυστόχαστη θεώρηση της ελευθερίας και της κοινότητας, η οποία αντιπροσωπεύει μια ριζοσπαστική πρόκληση απέναντι στις νεωτερικές αντιλήψεις περί προσώπου. Ο Ζηζιούλας χρησιμοποιεί το έργο των Πατέρων για να κάνει έναν σημαντικό διαχωρισμό μεταξύ του προσώπου, το οποίο ορίζεται από την κοινότητα, και του ατόμου που ορίζεται σε απομόνωση από τους άλλους και θεωρεί την κοινότητα απειλή για την ελευθερία του. Ο Ζηζιούλας υποστηρίζει ότι ο Θεός είναι η καταγωγική αρχή της ελευθερίας και της κοινότητας, και πως η Χριστιανική Εκκλησία είναι ο χώρος μέσα στον οποίον το πρόσωπο και η ελευθερία αναδύονται στην ύπαρξη.

Ο παρών τόμος προσφέρει μια κριτική αποτίμηση της θεολογίας του Ιωάννη Ζηζιούλα. Επιφανείς Αγγλικανοί, Μεταρρυθμιστές, Καθολικοί και Ορθόδοξοι διεθνείς λόγιοι, συμπεριλαμβανομένων των Colin Gunton, π. Νικολάου Λουδοβίκου, Paul McPartlan, Wolfhart Pannenberg και Philip Rosato, παρουσιάζουν δοκίμια στα οποία αναλύουν την τριαδολογία του Ζηζιούλα και τη θεολογική προσέγγιση του για την Εκκλησία ως τον χώρο όπου γίνονται πραγματικότητα η ελευθερία και η κοινωνία. Πολλά από αυτά πραγματεύονται το έργο του Ζηζιούλα "Being as Communion" καθώς και άλλα λιγότερο γνωστά έργα του, διαθέσιμα πλέον στον τόμο "Communion and Otherness". Τα κείμενα του παρόντος τόμου στο σύνολο τους αποτελούν μιαν απαράμιλλη εισαγωγή στo έργο αυτού του μεγάλου θεολόγου».

Είναι αδύνατον να λησμονήσουμε την βράβευση του κ. Ντετζιόρτζιο από τον «Λέοντα» της Ορθοδοξίας Μητρ. Πειραιώς Σεραφείμ, με λόγους σαν τους κάτωθι: 

 «Ὁ ἐλλογιμώτατος κ. Λαυρέντιος Ντετζιόρτζιο ὑπερέχει πάντας ἡμᾶς διότι δὲν ἐγεννήθη ἐν τῇ Ὀρθοδόξῳ Πίστει, ἀλλὰ ὡς διψῶσα ἔλαφος ἐπεδίωξε νὰ ἀνεύρῃ τὴν Ἀλήθειαν γεννηθεὶς καὶ ἀνατραφεὶς ἐν τῇ ρωμαιοκαθολικῇ παρασυναγωγῇ.

«Εὐεργετήριον Γράμμα. Ἡ κατὰ Πειραι­ᾶ Ἐκκλησία τιμῆσαι βουλομένη τὸν ἐντιμολογιώτατον κύριον Λαυρέντιον Ντετζιόρτζιο, Πρόεδρον Φιλορθοδόξου Ἑνώσεως «Κοσμᾶς Φλαμιᾶτος», ἀρετὴ βίου κεκοσμημένον καὶ ζήλῳ θείῳ διακρινόμενον διὰ τοὺς ἀγῶνας αὐτοῦ ὑπὲρ τῶν ἀτιμήτων ζωπύρων τῆς ἀμωμήτου ἡμῶν Πίστεως καὶ τῆς σωτηριώδους Ἀληθεί­ας τῆς Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας ἀπονέμει αὐτῷ τὸ ὕψιστον παράσημον τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πειραιῶς, τὸν Μεγαλόσταυρον μετ’ Ἀστέρος τοῦ πολιούχου αὐτῆς Ἁγίου Σπυρίδωνος τοῦ Θαυματουργοῦ. Κυριακὴ Ὀρθοδοξίας, Μαρτίου Τετάρτῃ (δ΄) ἔτους σωτηρίου ἀπὸ Χριστοῦ δισχιλιοστοῦ δωδεκάτου (ϙβιβ΄).

Ὁ Μητροπολίτης † ὁ Πειραιῶς Σεραφείμ».

Τα συγχαρητήριά μας προς τον κ. Ντετζιόρτζιο δια τούτην την «τιμή» που είχε λάβει! Η ανταπάντησή του;

«Ἀποδέχομαι, Σεβασμιώτατε, τὴν ἀπρόσμενη τιμὴ ―ποὺ πολλὰ ὑπόσχεται εἰς βάρος μου δεινὰ― καὶ αὐτουσία τὴν ἀφιερώνω:

       ―Εἰς τὸν Γέροντα Ἀθανάσιο, προηγούμενο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεγάλου Μετεώρου, ὁ ὁποῖος ―μετὰ τὴν διὰ μεγίστου θαύματος εἴσοδό μου εἰς τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ πρὸ 18 ἐτῶν― μὲ ἐκατήχησε εἰς τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη, μὲ ἐκπαίδευσε ὡς «πολεμιστὴ» καὶ μὲ ἐνέταξε ὡς «καταδρομέα» εἰς τὸν ἀγῶνα ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Ρωμηοσύνης·

       ―Εἰς τὸν π. Γεώργιο Μεταλληνὸ καὶ εἰς τὸν π. Θεόδωρο Ζήση [ἂν καὶ οἱ ἴδιοι ἐπαξίως τιμῶνται σήμερα ἀπὸ ἐσᾶς], οἱ ὁποῖοι διὰ τῶν ὁμιλιῶν τους, τῶν συγγραφῶν τους ἀλλὰ καὶ τῆς συναναστροφῆς μας μὲ ἐδίδαξαν τὴν αὐθεντικότητα τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως καὶ μὲ ἐπροσανατόλισαν εἰς τὴν ἁγιο-Πατερικὴ Διδασκαλία καὶ εἰς τὴν Ἱερὰ Παράδοση καὶ μὲ ἐσυναρίθμησαν εἰς τὴν χορεία «τῶν ἑπομένων τοῖς ἁγίοις Πατρᾶσι»·

       ―Εἰς τὸν π. Εὐθύμιο Τρικαμηνᾶ, ποὺ ἐνισχύει τὸ ὀρθόδοξο φρόνημά μου καὶ μὲ διδάσκει τὴν ὀρθοδόξως ἐπιβαλλομένη συνέπεια μεταξὺ τῶν πατερικῶν λόγων καὶ τῶν πατερικῶν ἔργων, ἡ ὁποία πρέπει νὰ διέπει τὸν ἀγῶνα μας κατὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τὴ στάση μας ἀπέναντι τῶν οἰκουμενιστῶν, αἱρετικῶν καὶ αἱρετιζόντων ἐπισκόπων ἐντὸς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας, δηλαδὴ τὴν ἄμεση παύση τῆς Μνημονεύσεώς τους καὶ τὴν Ἀποτείχισή μας ἀπὸ αὐτούς·

Σᾶς ἔχουμε ἐλέγξει καὶ ἐπικρίνει, Σεβασμιώτατε, ἀλλὰ καὶ σᾶς ἔχουμε ἐπαινέσει. Σὲ κάθε περίπτωση νὰ εἶσθε βέβαιος ὅτι πολὺ [καὶ βαθειὰ] σᾶς ἀγαπᾶμε, ἀλλὰ καὶ πολλὰ προσδοκοῦμε γιὰ τὴν Ἁγία Ὀρθοδοξία μας ἀπὸ ἐσᾶς. Ἕναν Ἐπίσκοπο τῶν Κατακομβῶν [τουλάχιστον ἕναν!!!], νομίζουμε ὅτι δικαιούμεθα κι ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί!...». (http://aktines.blogspot.gr/2012/03/2012.html)

Προσδοκούσε ο κ. Ντετζιόρτζιο έναν Επίσκοπο! Μάλιστα! Και ο Αρτέμιος; Μα ο Αρτέμιος δεν έκανε στον π. Ευθύμιο Τρικαμηνά!

Λίγες μέρες έπειτα από την βράβευση, ο Πειραιώς Σεραφείμ πράττει το εξής: Καλεί εις την Μητρόπολίν του τον αίτιον αναστατώσεων (με τις μεταφράσεις λειτουργικών κειμένων, την μεταπατερική θεολογίαν κ.ά.π.), τον Μητροπολίτην Δημητριάδος κ. Ιγνάτιον, δια να «συμφιλιωθεί» μαζί του και να μετριάσει τις εναντίον του Δημητριάδος εντυπώσεις, χρησιμοποιώντας ως μέσον την εικόνα της Παναγίας Ξενιάς Βόλου !!! (βλ. https://entoytwnika.blogspot.gr/2012/03/blog-post_15.html).

Μην λησμονήσουμε ότι μαζί με τον κ. Ντετζιόρτζιο, ο Μητρ. Πειραιώς είχε βραβεύσει και τον π. Γεώργιο Μεταλληνό (άφαντος και μακράν των αποτειχισμένων), και π. Θεόδωρο Ζήση (ακολούθησε δικό του δρόμο αποτειχισμένος και μακράν επίσης των αποτειχισμένων).

Ο κ. Ντετζιόρτζιο είχε αφιερώσει την τιμή της βραβεύσεώς του στον:

• Γέροντα Αθανάσιο Μετεώρων (παντελώς άφαντος και μακράν των αποτειχισμένων)

• π. Γεώργιο Μεταλληνό και π. Θεόδωρο Ζήση (ήδη αναφέραμε άνωθεν)

• π. Ευθύμιο Τρικαμηνά.

Εφιστούμε την προσοχή εις την καλή σας μνήμη και εις τα λεχθέντα του κ. Ντετζιόρτζιο λέγοντας ότι οι Αγιορείτες Πατέρες ενσπείρουν σύγχυση στους πιστούς κ.λπ..... (βλ. άνωθεν).

• Ο κ. Ντετζιόρτζιο τιμά και ακολουθεί πιστά τον π. Ευθύμιο Τρικαμηνά ο οποίος ακολουθεί δικό του δρόμο εν σχέσει προς τους υπολοίπους αποτειχισμένους.

• Ο κ. Ντετζιόρτζιο τιμούσε τον π. Θεόδωρο Ζήση ο οποίος ακολουθεί και αυτός δικό του δρόμο εν σχέσει προς τους υπολοίπους αποτειχισμένους.

• Τον π. Γεώργιο Μεταλληνό ο οποίος αποσύρθηκε παντελώς του αγώνος μη συμφωνώντας προς τις αποτειχίσεις.

• Τον Γέροντα Αθανάσιο Μετεώρων ο οποίος αποσύρθηκε παρομοίως.

• Και τέλος τον Πειραιώς Σεραφείμ ο οποίος από «Λέοντας» έγινε λαγός!

Ο ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ''ΒΑΖΕΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑ'' 

ΕΙΣ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟ 

ΠΡΟΣΦΕΡΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΤΟΥ ''ΔΩΡΟ'' ΕΙΣ ΤΟΝ ΙΔΙΟ!

Τι βλέπουμε λοιπόν εδώ και τι κατάληξη έχουμε;

1) Οι 2 εξ΄ αυτών αποσύρθηκαν και μάλιστα μακριά από κάθε είδους αποτείχιση.

2) Ο π. Θεόδωρος Ζήσης ''έκοψε στην μέση'' τους αποτειχισμένους.

3) Ο «Λέοντας» Πειραιώς Σεραφείμ έγινε ''λαγός'' η καλύτερα ''αρνάκι'' έμπροσθεν του Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου (βλ. άνωθεν εικόνα)

4) Ο π. Ευθύμιος Τρικαμηνάς και οι συν αυτώ συνέχιζαν και συνεχίζουν να πυροδοτούν κόντρες και διαμάχες κατά των εναπομείναντων υγιώς σκεπτομένων πιστών.......

Με λίγα λόγια.......

Aν κάποιος παρακολουθούσε τους κατα καιρούς λόγους του κ. Ντετζιόρτζιο (οι οποίοι λόγοι την μία επαινούν και την άλλη κατακρίνουν τα ίδια πρόσωπα), και ήθελε να αποτειχισθεί, θα είχε να κάνει με το εξής δίλημμα:

1) Nα ακολουθήσει τους «πύρινους» λόγους του Πειραιώς Σεραφείμ και να τον αναμένει ως τον μέλλοντα ''Επίσκοπο των Κατακομβών'';

Μα θα είχε αποτύχει διότι ούτε αποτειχισμένος θα ήταν αλλά και θα προσκυνούσε μαζί με τον Πειραιώς τον Βαρθολομαίο!

2) Να ακολουθήσει την προτροπή του π. Μεταλληνού περί της μη αποτειχίσεως;

Μα δεν θα ήτο αποτειχισμένος πια!

3) Να ακολουθήσει τον π. Θεόδωρο Ζήση και την αποτείχιση αυτού;

Θα ήταν αποτειχισμένος αλλά θα μνημόνευε όσους μνημονεύουν τον Βαρθολομαίο και τους λοιπούς Οικουμενιστές.

4) Να ακολουθήσει τον π. Ευθύμιο Τρικαμηνά και τους συν αυτώ, οι οποίοι βάλλουν κατά των Γ.Ο.Χ, κατά των αποτειχισθέντων π. Γεωργίου και π. Σταύρου που ακολουθούν το Π.Η., αλλά και των σύγχρονων Αγιορειτών Πατέρων  που επίσης ακολουθούν το Π.Η.;

Μα θα ήταν αποτειχισμένος αλλά τσακωμένος με τους πάντες!

Ποιός είπατε ότι ενσπείρει σύγχυση, αποπροσανατολισμό, διάλυση, και τελεί εν διατεταγμένη υπηρεσία;


Υ.Γ. Όσο αφορά τον κάθε ''ανώνυμο'' που σχολιάζει δια μέσω ύβρεων και απειλών, η θέση μας είναι ότι και διαφωνούμε και κατακρίνουμε κάθε τέτοια κίνηση!

Επίσης αναμένουμε από τον κ. Ντετζιόρτζιο ''τοποθέτηση'' δική του, εις τα όσα αφορά τα προσφάτως λεχθέντα υπό των νεοαποτειχισμένων κατά των Μυστηρίων των Γ.Ο.Χ.