Του Αριστείδη Π.Δασκαλάκη
Προ ημερών διαπιστώσαμε σε βίντεο (https://www.youtube.com/MakeFriends ) που δημοσιεύτηκε και στο παρόν ιστολόγιο, ότι άλλη μια έννοια που πλήττεται μετά την αγάπη, είναι η φιλία.
Μας είπαν κάποτε κάποιοι «μεγάλοι νόες» της ιεραρχίας και της ακαδημαϊκής θεολογίας (το προσδιοριστικό επίθετο «ακαδημαϊκή» τοποθετείται για να την διαχωρίσει απ’την όντως θεολογία, που αποτελεί απόκτημα βιωτής και βιώματος), ότι λόγω της αγάπης, θα πρέπει να συγχρωτιζόμαστε με τους αιρετικούς, αλλά και τις αιρετικές ιέρειες πλέον, να συνευχόμαστε, να συμπροσευχόμαστε, γιατί όχι και να συλλειτουργούμε.
Ενέργειες που επισύρουν από τους αποστολικούς κανόνες και τις αποφάσεις των Οικουμενικών Συνόδων καθαιρέσεις και αφορισμούς.
Μιας αγάπης που δεν σώζει τον ασθενή-αιρετικό αλλά μεταγγίζει το μολυσμένο αίμα του, στις φλέβες των ορθοδόξων, οδηγώντας τους στην απώλεια.
Μιας επίπλαστης αγάπης που θα αποτελέσει τον δούρειο ίππο της αίρεσης και της αθεϊας τελικά, στο κάστρο της ορθοδοξίας.
Μιας κίβδηλης αγάπης που θα αποτελέσει το υπερόπλο του αντιχρίστου, εναντίον του λαού του Θεού.
Θα αποτελέσει ένα τοίχος που θα μας αποκλείσει από την Αλήθεια, τον Σωτήρα Χριστό, και θα μας παραπλανήσει οδηγώντας μας στην εγκατάλειψη του Θεού.
Αυτή λοιπόν η εκλογικευμένη αγάπη οδηγεί σε μια εκλογικευμένη φιλία. Μια φιλία που θα μας καταστήσει εχθρούς του ενός και μοναδικού Θεού.
Του Θεού που αποκαλύφθηκε στον άνθρωπο από την εποχή της Παλαιάς διαθήκης και που ίδρυσε την εκκλησία Του, συνέχεια της οποίας είναι η Ορθοδοξία μας.
Το ασεβές βίντεο μας προτρέπει σε μια φιλία άνευ όρων και θεολογικών θέσεων .
Μας περιγράφει μέσα από «σλόγκαν» μιας κοσμικής και ανούσιας φλυαρίας ότι όλες οι θρησκείες στοχεύουν σε φίλους και οπαδούς από παντού. Μας προτρέπει να μην ψάχνουμε διαφορές ανάμεσα στις θρησκευτικές ομάδες, με την πατερική γραμμή να ονοματίζεται προκατάληψη. Τέλος όλοι, ορθόδοξοι και αιρετικοί ανεβαίνουμε το ίδιο βουνό, στοχεύουμε στην ίδια κορυφή, αλλά από διαφορετικές πλευρές.
Που πάει να πει ότι όλοι πιστεύουμε στον ίδιο Θεό αλλά με διαφορετικό τρόπο.
Αυτή η φιλία, έρεισμα έχει τη φιλία με το διάβολο και την αποστροφή της Αληθείας.
Το μήνυμα ξεκινά με τον οικουμενικό μας Πατριάρχη –»τιμή θα έλεγα και ιδιαίτερη διάκριση» για την ορθοδοξία – τον επίγονο του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου και άλλων γιγάντων της Ορθοδοξίας μας. Ποιος να το περίμενε λοιπόν ότι θα συγκαταλεγόταν αυτοβούλως, σαν ένας απ’τους πολλούς εκπροσώπους των διαφόρων θρησκειών, ο πρώτος στην τάξη ιεράρχης της μίας αγίας και καθολικής εκκλησίας. Του σώματος του ενός και αληθινού Θεού.
Όλοι αυτοί οι πλανεμένοι άνθρωποι, ηγέτες ανθρώπινων κατασκευασμάτων, εκφραστές κάποιας κοσμικής εξουσίας, μας μιλούν και μας διδάσκουν περί φιλίας.
Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη -τον κορυφαίο φιλόσοφο όλων των εποχών – που είπε ότι: «φιλία εστί μία ψυχή εν δυσί σώμασιν ενοικουμένη» μας ζητούν και πρώτος ο Βαρθολομαίος ο 1ος, να γίνουμε σύμψυχοι των αιρετικών.
Ό δε Πλάτων λέει: «Φιλία είναι η ομόνοια υπέρ των καλών και δικαίων η θέληση για κοινό τρόπο ζωής, ίδιος τρόπος σκέψης και πράξης, ζωή με αρμονία και καλή διάθεση ώστε να υπάρχει ομόνοια, συνοδοιπορία τόσο στα ευχάριστα, όσο και στα δυσάρεστα». (Πόσο καλοί και δίκαιοι είναι οι εχθροί του Θεού;)
Να τα έχουμε όλα κοινά κατά τον Πλάτωνα πάλι που στον Φαίδρο μας λέει: «Κοινά γάρ τά τω̂ν φίλων» (Φαίδρος 279) («Οι φίλοι τα έχουν όλα κοινά»)
Δηλαδή και τη λατρεία στον Θεό;
Μας ζητούν μέσα από εργαλεία μάρκετινγκ να γίνουμε φίλοι.
Μπορεί ο φίλος του κόσμου τούτου να είναι και φίλος του Θεού; O άγιος Ιάκωβος ο αδελφόθεος μας προειδοποιεί:
«Μοιχοί και μοιχαλίδες, δεν εξεύρετε ότι η φιλία του κόσμου είναι έχθρα του Θεού; όστις λοιπόν θελήση να ήναι φίλος του κόσμου, εχθρός του Θεού καθίσταται». (Ιάκωβος, 4:4 )
Τι είναι όμως φίλος και φιλία κατά την αγία παράδοση της εκκλησίας μας, όπως αυτό περιγράφεται απ’την Αγία Γραφή ή από τους λόγους των θεοφώτιστών Πατέρων της Ορθοδοξίας μας;
Η Παλαιά Διαθήκη μας τονίζει
«…τον πιστό φίλο θα τον βρουν αυτοί που σέβονται τον Κύριο. Όποιος σέβεται τον Κύριο, κατευθύνει και σωστά την φιλία του· γιατί όπως είναι αυτός, έτσι θα είναι και ο φίλος του» (Σοφία Σειράχ στ΄ 14–17).
Δείξε μου τον φίλο σου να σου πω ποιος είσαι, δηλαδή κατά τον θυμόσοφο λαό μας.
Και το πατερικό βίωμα συνεχίζει.
Ο άγιος Νεκτάριος μας λέει ότι: «Φιλία είναι αγάπη υγιούς ψυχής προς ψυχή επίσης υγιή. Ή φιλία ως απόρροια υγιούς ψυχής είναι ιερή, αγνή, ακέραιη, πιστή, σταθερή, ειλικρινής, θαρραλέα, αληθινή, αιώνια….. Ή φιλία σαν αρετή, έλκεται από το όμοιο και αναπαύεται με τις συγγενείς αρετές. Είναι σύνδεσμος δύο ομοίων ψυχών».
Είναι πάθος συνετής ψυχής και συνδέει τούς φίλους με σφοδρή αγάπη… Ή φιλία υπαγορεύει ευλάβεια προς τα ιερά των φίλων, αγνότητα στη συμπεριφορά, ακεραιότητα στα ήθη, πίστη στον χαρακτήρα, σταθερότητα στις αποφάσεις, ειλικρίνεια στους λόγους, θάρρος στο να ειπωθούν τα ορθά και ωφέλιμα και στο να λέγεται η αλήθεια…»
Ο Άγιος Νεκτάριος που υποστήριξε ότι ο πάπας ξεθεμελίωσε τον Χριστό απ’την εκκλησία, δεν νομίζω ότι θα επέλεγε φιλίες με κάποιον καρδινάλιο ή τον ίδιο τον αμετανόητο πάπα.
Τι φιλία θα ανέπτυσσε ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός με αυτόν για τον οποίο είπε: «Τόν Πάπαν νά καταράσθε, διότι αυτός θα είναι η αιτία».
Ο Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός που βοά: «Φεύγετε τούς Παπικούς ως φεύγει τις από όφεως και από προσώπου πυρός» δεν θα μας έσπρωχνε σε μια φιλία άνευ όρων με τους εχθρούς του Θεού.
Ο Άγιος Μάξιμος ο ομολογητής συμπληρώνει:
«….Μόνο όσοι τηρούν με ακρίβεια τις εντολές του Θεού και έχουν μυηθεί αληθινά στις θείες βουλές, δεν εγκαταλείπουν τους φίλους τους, όταν ο Θεός επιτρέπει να περνούν αυτοί κάποιον πειρασμό. Αντίθετα, οι καταφρονητές των εντολών του Θεού και οι αμύητοι στις θείες βουλές, όταν ο φίλος τους ευημερεί και περνάει καλά, απολαμβάνουν και χαίρονται μαζί του. Όταν όμως αυτός περνάει δοκιμασία και δυστυχεί, τον εγκαταλείπουν. Μάλιστα δε, καμιά φορά, πηγαίνουν και με το μέρος των εχθρών του!»
Ένα τρανταχτό παράδειγμα ευλογημένης φιλίας ήταν αυτό του Μεγάλου Βασιλείου και του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου.
Αυτή η ξυνωρίς των πνευματοφόρων πατέρων της εκκλησίας μας, μας άφησαν χαρακτηριστική περιγραφή της φιλίας.
«Η αληθινή φιλία πρέπει να είναι «θείος και φρόνιμος έρως» απηλλαγμένος αμαρτίας» γράφει ο άγιος Γρηγόριος.
«Μια δυνατή φιλία γεννάται, όταν οι φίλοι διεξάγουν κοινό αγώνα και αμιλλώνται εις την κατάκτησιν των υψηλών κορυφών της αρετής». Γράφει γι᾽ αυτή την κοινή επιδίωξη του ιδίου και του Μεγάλου Βασιλείου ο άγιος Γρηγόριος: «Κοινή επιδίωξις και των δύο η αρετή και η συμμόρφωσις της ζωής μας προς τις μελλοντικές ελπίδες».
«Η ιδανική φιλία ανθεί σε περιβάλλοντα αμόλυντα από την αμαρτία και την συναναστροφή των κακών και των πονηρών». Προσέξτε ιδιαίτερα τις συνετές παρατηρήσεις του αγίου Πατέρα μας Γρηγορίου του Θεολόγου: «Από τους σπουδαστές μας συναναστρεφόμεθα, όχι βέβαια τους πιο ανήθικους αλλά τους πιο φρόνιμους• ούτε τους πιο εριστικούς αλλά τους πιο ειρηνικούς και εκείνους που η συναναστροφή των είναι ωφελιμωτέρα. Διότι εγνωρίζαμεν ότι είναι ευκολώτερον να λάβης την ασθένειαν παρά να χαρίσης την υγείαν …» (Μας αποστρέφει από επικίνδυνες συναναστροφές).
«Την γνήσια φιλίαν συνδέουν οι κοινές αρχές και οι κοινές αντιλήψεις». Γι᾽ αυτό το θέμα γράφει ο άγιος Γρηγόριος: «Τίποτε, νομίζω δεν αξίζει, εάν δεν οδηγεί εις την αρετήν και δεν κάνει καλυτέρους όσους ασχολούνται με αυτό».
«Η μεγάλη φιλία εκδηλώνεται με τρυφερότηττα, ευαισθησία, στοργή και φιλαδελφία». Ο άγιος Γρηγόριος αναφέρεται εις τον φίλον του και τον αποκαλεί ´ο εμός Βασίλειος´. Δηλαδή «ο δικός μου Βασίλειος». Έτσι γίνεται, όταν η φιλία είναι ανιδιοτελής, καθαρή και λουσμένη στο φως της χριστιανικής αγάπης και αρετής.
Συνοψίζοντας τα παραπάνω μπορούμε να πούμε ότι:
Μας ζητούν λοιπόν να ομονοήσουμε με κακούς και αδίκους, με αρρωστημένες ψυχές, που δεν σέβονται τον Κύριο αλλά τον καθυβρίζουν, να αναπτύξουμε φιλίες που δεν υπαγορεύουν ευλάβεια, αγνότητα και δεν προϋποθέτουν αρετή, δεν στηρίζονται στον αμοιβαίο σεβασμό προς τον Θεό, μη τηρώντας με ακρίβεια τις εντολές του Θεού αλλά καταφρονώντας τις. Να δημιουργήσουμε φιλίες μέσα στο μολυσμένο περιβάλλον της αίρεσης και της αμαρτίας, με ανθρώπους που δεν έχουν την ίδια επιδίωξη μ΄εμάς τους ορθοδόξους. Να συναναστραφούμε με πονηρούς κι ανήθικους ανθρώπους. Και τέλος αντί να βοηθήσουμε στη μετάνοια και σωτηρία τους να χαθούμε μαζί τους.
Αυτοί οι πλανεμένοι αιρετικοί, αλλά και οι ψευδοορθόδοξοι ουραγοί τους, είναι αυτοί που λαλούν διεστραμμένα λόγια, ενάντια στο κήρυγμα του Ευαγγελίου, προσπαθώντας να μας παραπλανήσουν, εξυπηρετώντας συνειδητά ή μη το έργο του διαβόλου.
Ο Απόστολος Παύλος ο Σταυραετός του πνεύματος, ο ακούραστος οδοιπόρος και σπορέας των μηνυμάτων της «Καινής Διαθήκης», ο τολμηρός πρωτοπόρος και διαμορφωτής της χριστιανικής Ευρώπης, μας επαναλαμβάνει συνεχώς το ίδιο πράγμα με αγωνία:
«Εξ υμών αυτών αναστήσονται άνδρες λαλούντες διεστραμμένα τού αποσπάν τούς μαθητάς οπίσω αυτών»( Πράξ. κ΄ 30).
«το Πνεύμα ρητώς λέγει ότι εν υστέροις καιροίς αποστήσονταί τινές της πίστεως, προσέχοντες πνεύμασι πλάνοις και διδασκαλίαις δαιμονίων»(Α΄ Τιμ. δ΄ 1)αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ»(Προς Τίτον)
«ἀλλὰ καὶ ἐὰν ἡμεῖς ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρ’ ὃ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω»(Γαλ. α΄ 8)
Αλλά φωνή βοώντος εν τη ερήμω.
Ας μην αφεθούμε σε συμβουλές μέρους της ιεραρχίας ή κάποιων υποταγμένων ιερέων. Αλλά στην παρακαταθήκη των πατέρων της ορθοδοξίας. Η οποία εκφράζεται και μέσα από τα λόγια του αγίου Ιωάννη Μαξίμοβιτς που μας λέει: «Στα έσχατα χρόνια το κακό και η αίρεση θα έχει τόσο εξαπλωθεί που οι πιστοί δεν θα βρίσκουν ιερέα και ποιμένα να τους προστατέψει από την πλάνη και να τους συμβουλέψει στη σωτηρία. Τότε οι πιστοί, δεν θα μπορούν να δεχτούν ασφαλείς οδηγίες από ανθρώπους άλλα οδηγός τους θα είναι τα κείμενα των αγίων Πατέρων. Ιδίως σε αυτήν την εποχή ο κάθε πιστός θα είναι υπεύθυνος για όλο το πλήρωμα της Εκκλησίας».
Προετοιμάζουν τον ερχομό του αντιχρίστου μέσα απ’ το σημαιοστολισμένο και καλλωπισμένο μονοπάτι του οικουμενισμού και της πανθρησκείας, όπως μας προειδοποιούν οι άγιοι.
Ο γέρων Αθανάσιος Μυτιληναίος αγωνιά : «… Να ξέρετε όμως, παιδιά, ότι ο Οικουμενισμός είναι ο τελευταίος πρόδρομος του Αντιχρίστου. Όταν θα γίνει μιά ισοπέδωση θρησκευτική και πολιτική, κυβερνητική, και θα υπάρξει ένας μόνο που θα κυβερνήσει τον κόσμο, αυτός ο ένας κατά την Αγία Γραφή και τους Πατέρες -έρχονται δε και τα Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών πλάι να μας το πουν, που είναι προϊόντα των Εβραίων και είναι τελείως ανεξάρτητα από την Αγία Γραφή- αυτός θα είναι ο Αντίχριστος».
Ζούμε ήδη αυτή την ισοπέδωση. Και οι εκσκαφείς, τα οικοδομικά μέσα καταστροφής, είναι η «αγάπη» και η «φιλία».
Αδελφοί μου, διαβλέπω στο εγγύς μέλλον σε κάποιο νέο «κοινωνικό δίκτυο» τύπου facebook, να συνομιλούν οι οπαδοί όλων των θρησκευμάτων, καθώς και οι πλανεμένοι ηγέτες τους και να κάνουν «like» ο ένας «φίλος» στον άλλο για κάθε ύβρη και ανόσια θεωρία που λυμαίνεται τη σωτηρία μας.
Σημασία όμως δεν έχει πόσα «like» θα πάρεις από τους φίλους, αλλά από τον Θεό!!!
Αριστείδης Π. Δασκαλάκης
ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου