Του Παναγιώτη Νούνη
Έπεσε στην αντίληψη μας για το Ουκρανικό «Κακοκέφαλον» το επόμενο ενδιαφέρον κατά τα άλλα αγγλικό κείμενο ‘Putin and the Patriarchs’, του Max Seddon, των FINANCIAL TIMES. Μπορείτε να το δείτε απο εδώ: https://www.ft.com/conten
Χωρίς ιδιαίτερους πλατιασμούς, ευσύνοπτους προλόγους και φλύαρες κουβέντες είτε περίπλοκες κινήσεις θα μπώ μια φορά κατ΄ευθείαν στο ψητό για όσους ενδιαφέρονται σοβαρά για το εν λόγω ζήτημα, το λεγόμενο και Ουκρανικό Ζήτημα, ώστε να το μελετήσουν οι αναγνώστες μας σύντομα και διεξοδικά.
Πρόκειται να καταγράψω μερικά κριτικά ερωτήματα αλλά και δεκατέσσερα μόνον σύντομα αντιρρητικά σημεία-παραγράφους, ως ανασκευή του εν λόγω άρθρου, ανασκευή σε εκκλησιολογικά-κανονικά και ιστορικά στοιχεία, χωρίς τούτο να σημαίνει ότι εξάντλησα ικανοποιητικά τα μελανά και μη ακριβή δημοσιογραφικά στοιχεία που εντοπίσθησαν υπό του γράφοντος στο ίδιο κείμενο.
ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΚΡΙΣΕΩΣ: Υπάρχουν άραγε εκκλησιολογικές και ιστορικές ανακρίβειες πού χρήζουν διασαφηνισμό και ανασκευή στο αγγλικό άρθρο ‘Putin and the Patriarchs’, ναι ή όχι; Και αν όντως ναί, υπάρχουν εκκλησιο-λογικές και ιστορικές ανακρίβειες, τότε ποιές είναι αυτές και πώς ανασκευάζονται; Άραγε, είναι εύλογες οι εκκλησιολογικές ανακρίβειες στο εν λόγω άρθρο; Ή μήπως υποκρύπτουν μια δόση αλογίας εξ αιτίας της γεωπολιτικής και εκκλησιαστικής σκοπιμότητας;
1. Αν η ενέργεια του Οικουμενικού πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου, για το Ουκρανικό Ζήτημα (ή αν θέλετε τον με δικής μας επινόηση όρο για το «Ουκρανικό Κακοκέφαλον») δεν είναι μιά κανονική εκκλησιαστική ενέργεια «διαχωρισμού» μεταξύ της Εκκλησίας της Ρωσίας από την Εκκλησία της Ουκρανίας, όπως αφήνει να νοηθεί στο δημοσίευμα, τότε θα είναι μία παράνομη, ΔΙΑΙΡΕΤΙΚΗ, πραξικοπηματική, ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΗ και ΑΝΤΙΚΑΝΟΝΙΚΗ εισπήδηση στην κανονική Εκκλησία της Ουκρανίας και σε κανονικό εκκλησιαστικό έδαφος της Εκκλησίας της Ρωσίας. Συνεπώς αν ισχύει πράγματι η αντικανονικότητα, προφανώς για τέτοιου είδους «διαχωρισμό» μιλούμε, μιλάμε καθαρά για κανονικό Σχίσμα σε εκκλησιαστική γλώσσα.
2. Αντικανονικά παραπτώματα οδηγούν σε πλανεμένη, κακόγνωμη και κακόδοξη Εκκλησιολογία.
3. Μία δεύτερη ουσιωδέστερη εκκλησιολογική ανακρίβεια είναι ο άστοχος ισχυρισμός, (τόσα ξέρουν και τόσα λένε, ή τόσα πληρώνονται και τόσα «ανακριβή» γράφουν) ότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης, είναι: η ανωτάτη αρχή και εξουσία όλων των κατά τόπους ορθοδόξων Εκκλησιών. Δεν είναι καθόλου νέο φρούτο των σκοτεινών και μασσωνικών δυνάμεων αυτό. Πρόκειται για την «νεοΕκκλησιολογική Φρουτοπία» των οικουμενιστών Φαναριωτών. Δηλαδή, το εν λόγω άρθρο αναπαράγει μια ψευδή είδηση, ένα «φέικ νιούς», μια νεοΦαναριώτικη κυρίως προπαγάνδα που εξυπηρετεί καθαρά τα συμφέροντα τόσον των Βρετανών όσο και των Αμερικανών, πολλώ δε μάλλον εξυπηρετεί μαζί και τον Ελληνικό Εθνοφυλετισμό μας, ότι ο έλλην Οικουμενικός πατριάρχης είναι Primus SINE paribus («Πρ
4. Ο πάπας του Βατικανού για την Θρησκευτικο-πολιτική του Οργάνωση είτε αν θέλετε για την «Χριστιανική» του Ομολογία, είναι, ο πρώτος άνευ ίσων. Ο Δαλάι Λάμα στην Θρησκεία του Λαμαϊκού Βουδισμού, είναι, ο πρώτος άνευ ίσων. κ.ο.κ.
5. Ανωτάτη εκκλησιαστική αρχή των κατά τόπους ορθοδόξων Εκκλησιών, είναι μία Πανορθόδοξη ή μία Οικουμενική Σύνοδος που περιλαμβάνει φωτισμένους και θ
6. Κεφαλή της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας, δεν είναι ο εκάστοτε Οικουμενικός Πατριάρχης, αλλά είναι ο Κύριος και Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός Βασιλεύς της δόξης.
7. Το Βατικανό είναι μια καρικατούρα και αλλοίωση του Χριστιανισμού, δεν είναι Εκκλησία. Η Ορθόδοξη Καθολική Εκκλησία ΜΟΝΟΝ διαφυλάττει ανόθευτη την ιερά Παράδοση και το ιερό Ευαγγέλιο και άρα εκτός αυτής της Εκκλησίας, δεν υπάρχουν άλλες «Ετερόδοξες Εκκλησίες». Και αυτή η περιχάραξης των ορίων της Μίας και Αγίας καθολικής Εκκλησίας, διαφυλάχθηκε, μέσω των αποφάσεων της ανωτάτης εκκλησιαστικής αρχής των Αγίων Οικουμενικών και Τοπικών Συνόδων.
8. Αν ο οικουμενικός Πατριάρχης, έδωσε ιεροκανονικά Τόμο Αυτοκεφαλίας στην κανονική Εκκλησία της Ουκρανίας που διατηρεί εκκλησιαστική κοινωνία με την Εκκλησία της Ρωσίας, τότε και μόνον τότε ίσως να έπραξε καλώς και κανονικώς. Δώστε έμφαση παρακαλώ στην λέξη «ίσως». Διότι αν ίσως δεν έπραξε καλώς και κανονικώς τότε έπραξε κακώς, κάκιστα, σατανικώς και αντικανονικώς.
9. Αλλά τί ακριβώς έπραξε ο Οικουμενικός Πατριάρχης μας; Έδωσε φαίνεται αντικανονικά και παράνομα την Αυτοκεφαλία στους Σχι-σμα-τι-κούς (;!) και αυτοχειροτονήτους «Κληρικούς» της Ουκρανίας, απαξιώνοντας και υποσκελίζοντας έτσι την κα-νο-νι-κή Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ουκρανίας που διατηρεί εκκλησιαστική κοινωνία με την Εκκλησία της Ρωσίας και με τις κατά τόπους ορθόδοξες Εκκλησίες.
10. Αυτή η παράνομη, κακόγνωμη, αντικανονική, διαιρετική και κακόβουλη εκκλησιαστική ενέργεια του Οικουμενικού Πατριαρχείου μας ονομάζεται σύμφωνα με το Κανονικό Δίκαιον ως αντικανονική ΕΙ-ΣΠΗ-ΔΗ-ΣΗ!...
11. Άραγε, είναι δουλειά του Οικουμενικού Πατριάρχη να χαρίζει Αυτοκεφαλίες σε Σχισματικούς (και να κοινωνεί με σχισματικο-αιρετικούς, αυτοχειροτόνητους και καθαιρεμένους ακοινωνήτους ψευδοκληρικούς;) και δή σε επαρχία ξένης εκκλησιαστικής δικαιοδοσίας; Είναι η Ουκρανία και το Κίεβο εκκλησιαστική επαρχία του Οικουμενικού Θρόνου, ή είναι εκκλησιαστική επαρχία της Εκκλησίας της Ουκρανίας και της Εκκλησίας της Ρωσίας;
12. Από πότε συνέβη τέτοιο «θαυμαστό» ιστορικό (;!) (ενδο)εκκλησιαστικό γεγονός: η πατριαρχική υπαγωγή της Εκκλησίας της Ουκρανίας, στο οικουμενικό μας πατριαρχείο, και δεν το αντιληφθήκαμεν καθόλου; Τόσους αιώνες εκκλησιαστικής Ιστορίας και ιεράς Παράδοσης τί ανεγνώριζαν και τί εγνώριζαν οι κατά τόπους ορθόδοξες Εκκλησίες για το εν λόγω ζήτημα; Ποιά είναι η ιστορικο-εκκλησιαστική αλήθεια του πράγματος;
13. Ωστόσο, πρόκειται για ιστορική και εκκλησιολογική ανακρίβεια, επίσης, ότι το 1054 δημιουργήθηκε το μεγάλο Σχίσμα μεταξύ των Καθολικών και Ορθοδόξων Εκκλησιών. Η ιστορική αλήθεια είναι ότι οι Φραγκολατίνοι κατέλαβαν δια της αιμοσταγούς βίας το ορθόδοξο Πατριαρχείο της Ρώμης και το φράγκεψαν. Η εκκλησιολογική αλήθεια είναι ότι οι Φραγκολατίνοι σφετερίστηκαν τον όρο «Καθολικοί» από την Ορθόδοξη Καθολική Εκκλησία, άρα οι καθολικοί είναι οι αμιγώς Ορθόδοξοι Χριστιανοί, και όχι οι «Ρωμαιοκαθολικοί» του Βατικανού. Με κατά λογική συνέπεια, να μη υφίσταται πραγματικά «Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία» αλλά μιά παγκόσμια πολιτικο-Θρησκευτκή Οργάνωση και Θρησκεία του Παπισμού που σφετερίστηκε τους όρους από την Οικουμενική τότε Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και το Οικουμενικό Πατριαρχέιον του Γένους των Ρωμηών.
14. Από πότε το Οικουμενικό Πατριαρχείο λαμβάνει γεωπολιτικές αποφάσεις; Υποτείθεται, καθόσον ισχυρίζονται οι Φαναριώτες, ότι δεν αναμειγνύονται με τα πολιτικά πράγματα. Γιατί να παρθεί μια τέτοια γεωπολιτική απόφαση από τον οικουμενικό Πατριάρχη; Είναι η αρμοδιότητά του τα γεω-πολιτικά; Προφανώς και δεν είναι η αρμοδιότητά του. Αν είναι όμως οι νέες του αρμοδιότητες, να το πληροφορηθούμε τουλάχιστον με κανένα επίσημο φιρμάνι, και μάλιστα να ενημερωθούμε χαρτί και καλαμάρι ποιος τον όρισε ή έχρισε γεωπολιτικό θρησκευτικό άρχοντα. Στον πρότυπο ρόλο του πάπα του Βατικανού.
Αυτά προς το παρόν, είναι μερικά ελάχιστα κομβικά και κρίσημα σημεία τα οποία θίγονται στο εν λόγω αγγλικό άρθρο και όφειλα να τα ανασκευάσω για τους φιλότιμους αναγνώστες μας που αγνοούν την αγγλική γλώσσα, αλλά και να υποψιάσω πάνω-κάτω τι ακριβώς γράφει στα ιδιαίτερα σημεία ο αρθρογράφος του. Γράφονται επίσης αρκετές σύγχρονες και παλαιές ιστορικές και δημοσιογραφικές λεπτομέρειες.
Να σημειωθεί εν κατακλείδι, ότι το ίδιο αγγλικό άρθρο, συσχετίζει και αναφέρεται καθόλου τυχαία για τον σκοτεινό και ύπουλο ρόλο των Νεοβατοπαιδινών στο εν λόγω πυρίκαυστο Ζήτημα της Ουκρανικής «Κακοκεφαλίας». Βέβαια παρουσιάζει τον γ. Εφραίμ ως μια αθώα περιστερά και εγκαταλελειμένο από τους ολιγάρχες Ρώσσους φίλους του, αφού ανεγνώρισε επίσημα πλέον την «Νέα Εκκλησία» της Ουκρανίας των Σχισματικών.
Για τον σκοτεινό ρόλο των Γκουρούδων του Βαλτοπεδίου, δεν θα ασχοληθούμε προς το παρόν ξανά, διότι γράψαμε και ανερτήσαμε σε προηγούμενο άρθρο μας, δημοσιευμένο στο Ιστολόγιον «ΑΠΟΛΟΓΗΤΙΚΑ» (1/9/2019), με τίτλον ‘ΠΟΙΟΣ Ο ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΩΝ ΣΤΟ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ;’ με σημαντικές δημοσιογραφικές και άλλες πληροφοριακές λεπτομέρειες.
Το παράξενο με το εν λόγω πρόσφατο αγγλικό κείμενο, στον συσχετισμό του με τους Βατοπεδινούς, είναι ότι δεν αναφέρονται ΚΑ-ΘΟ-ΛΟΥ οι επίσημες συναντήσεις και ενέργειες του Εφραίμ με αμερικανούς αξιωματούχους είτε εν Ελλάδι είτε εν Αμερική για το Ουκρανικό Ζήτημα. Γιατί άραγε τόση κραυγαλέα σιωπή;
Γιατί αποκρύπτονται μεθοδευμένα τα εν λόγω στοιχεία; Να υποθέσουμε ότι τα αγνοεί ο εν λόγω δημοσιογράφος ή μήπως τα αποσιωπά σκόπιμα ώστε να μη στιγματισθεί αρνητικά ο Εφραίμ;
Του Παναγιώτη Νούνη
Θρησκευτικός και Θεο-Λογικός Στοχαστής
Διαχειριστής του Ιστολογίου «ΑΠΟΛΟΓΗΤΙΚΑ»
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου