Ἀλλά καί ὁ οὐράνιος
κόσμος τῶν ἀγγέλων δέν ἔμεινε ἀμέτοχος στη χαρά τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπινου
γένους. Αντίθετα, συμμετέχει καί συγχαίρει σ' αυτήν τήν ἀποκατάσταση καί δόξα τῶν
ἀνθρώπων, πού ἔγινε κατορθωτή μέ τήν ύπακοή τῆς Παναγίας. Γι' αὐτό καί ὁ ἅγιος
Επιφάνιος Κύπρου - ἀντιδιαστέλλοντας τήν Προμήτορα ἀπό τήν Θεομήτορα -
σημειώνει:
"Οἱ ἄγγελοι ἐξέφρασαν παράπονα στην Εὔα, τώρα δέ
τή Μαρία δοξάζουν· Εκείνη, πού δόξασε τή γυναικεία ἀσθένεια, μέ ἐξαίρετο τρόπο,
διότι ανέστησε τήν Εὔα, πού εἶχε πέσει, καί τόν Αδάμ, πού ἐξορίστηκε ἀπό τόν
Παράδεισο, τόν ἀπέστειλε στούς ουρανούς. Εκείνη, πού ἄνοιξε τον Παράδεισο πού ἦταν
κλειστός, καί όπως τόν ληστήν, ἔτσι καί τόν ̓Αδάμ, τόν ἔστειλε καί τόν
καταφύτευσε πάλι στον Παράδεισο"[1].
Καί ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός τονίζει
-συγκρίνοντας τις δύο αυτές γυναικείες μορφές - τά ουράνια καί τά αἰώνια ἀγαθά
πού προέκυψαν ἀπό τήν ἁγία ὑπακοή τῆς Παρθένου, ἀντίθετα πρός τίς ὀλέθριες
συνέπειες τῆς παρακοῆς τῆς Εύας.
Γράφει:
Αλλά ἀσυγκρίτως ανώτερη καί τιμιώτερη εἶναι ἡ πνευματική ζωή, τήν ὁποία ἀπολαμβάνομε διά τοῦ Υἱοῦ τῆς Παρθένου, τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ. Ἡ ζωή τῆς ἑνώσεώς μας μέ τό Χριστό! Η ζωή τῆς ἁγιότητας μέ τό Χριστό! Ενωμένοι μέ τήν πίστη καί μέσω τῶν μυστηρίων τῆς Ἐκκλησίας μας μέ τόν Κύριο Ἰησοῦ δέν φοβόμαστε τό θάνατο, πού μᾶς κληροδότησε μαζί μέ τή φυσική ζωή ή πρώτη μας μητέρα, ή Εύα. Διότι ἐλπίζομε ὅτι θά ἀπολαύσομε τήν αἰώνια καί μακαρία ζωή, τήν ὁποία μᾶς χάρισε ὁ ἐνανθρωπήσας Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ, ὁ Υἱός τῆς Παρθένου Μαρίας, τῆς πνευματικῆς μας Μητέρας. Ας παρακαλοῦμε τήν Παναγία Παρθένο να πρεσβεύει πάντοτε στον Υιό καί Θεό Της, νά μᾶς χαρίζει τήν πνευματική, τήν ἁγία ἐν Χριστῷ ζωή, γιά τήν ὁποία ἐνανθρώπησε. Καί τότε ζώντες ενωμένοι μέ τό Σωτήρα καί Λυτρωτή μας, τόν λατρευτό μας Ἰησοῦ, νά τιμοῦμε καί νά δοξάζομε Αὐτήν, πού ἀξιώθηκε, χάρη στην αγνότητα καί ἁγιότητά Της, νά γίνει ἡ "Μητέρα τῆς Ζωῆς"!
[1] "Αγγελοι τήν Εὔαν έμέμφοντο, νυνί δέ Μαρία δοξάζουσιν· ἡ τό ἀσθενές τῶν γυναικῶν κυρίως δοξάσασα, ή τήν πεσοῦσαν Εὔαν ἀναστήσασα, καί τόν ἐκβληθέντα τοῦ παραδείσου 'Αδάμ εἰς οὐρανούς ἀποστείλασα, ἡ τόν κλεισθέντα παράδεισον ἀνοίξασα, καί διά ληστοῦ πάλιν τόν 'Αδάμ καταφυτεύσασα" (Έλλ. Πατρ. P. G. 43,501).
[2] "Δι' ἀνθρώπου θάνατος, καί δι' ἀνθρώπου ή
σωτηρία. Ὁ πρῶτος εἰς ἁμαρτίαν ἔπεσεν, ὁ δεύτερος τόν πεπτωκότα ἀνέστησεν.
Απολελόγηται ὑπέρ τῆς γυναικός ή γυνή· ἡ πρώτη τῇ ἁμαρτία τήν εἴσοδον δέδωκεν,
αὕτη δέ τῇ εἰσόδῳ τῆς δικαιοσύνης υπηρετήσατο. Εκείνη τοῦ ὄψεως τήν συμβουλήν
ἀπεσπάσατο, αὕτη τόν ἀναιρέτην τοῦ ὄφεως παρεστήσατο καί τοῦ φωτός τόν γενέτην
ἀπεκύησεν. Ἐκείνη διά τοῦ ξύλου τήν ἁμαρτίαν εἰσήγαγεν, αὕτη διά τοῦ ξύλου τό
ἀγαθόν. Ξύλον δέ λέγω τόν σταυρόν, ὁ δὲ τοῦ ξύλου τούτου καρπός ἀειθαλής καί
ἀμάραντος ζωή τοῖς γευομένοις γίνεται" (P.G. 46, 1148).
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου