ΜΗΝ ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ ΟΥΝΙΤΕΣ!

ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ ''ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ'': Ο ΤΙΤΛΟΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ

π. Νικολάου Δημαρᾶ 

Ἀγωνιζόμαστε, λοιπόν, οἱ Ὀρθόδοξοι, χλευαζόμενοι ὑπό τῶν Καινοτόμων Νεοημερολογιτῶν ὡς Παλαιοημερολογίτες, νά παραμείνουμε Ὀρθόδοξοι, παρά τήν σύγχρονη αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, πού ἔχει διαβρώσει τά πάντα μέσα στήν κρατική Ἐκκλησία.

        Μήν πιστέψει κανείς αὐτούς, πού θά θελήσουν νά ἀπατήσουν τούς ἁπλούστερους μέ τό συνηθισμένο ψέμμα γιά τούς ἀφελεῖς.

        Θά σᾶς ποῦν:

«Τί σ’ ἐνδιαφέρει ἐσένα ἄν ὁ Πατριάρχης εἶναι αἱρετικός καί ἄν ὁ Ἀρχιεπίσκοπος καί οἱ Μητροπολίτες μνημονεύουν τόν Πατριάρχη, ἀρχηγός μας δέν εἶναι ὁ Πατριάρχης, ἀλλά ὁ Χριστός. Ἐμεῖς ξέρουμε τήν καρδιά μας καί τήν πίστη μας. Εἴμαστε Ὀρθόδοξοι. Ὁ Πατριάρχης ἄς κηρύττει ὅποια αἵρεση θέλει. Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ἄς μνημονεύει ὅποιον αἱρετικό θέλει. Αὐτοί θά δώσουν λόγο γιά τήν ψυχή τους κι ἐμεῖς γιά τή δική μας. Ἐξ ἄλλου ἐμεῖς εἴμαστε πρόβατα καί δέν μᾶς πέφτει λόγος. Ἔχουσιν γνῶσιν οἱ ποιμένες»!

Ὁ Χριστός μας, ὅμως, εἶπε, ὅτι πρός τόν Πατέρα δέν μπορεῖ νά πλησιάσει κανείς παρά μόνον διά τοῦ Υἱοῦ. Ἔτσι καί πρός τόν Υἱό δέν μπορεῖ νά πλησιάσει κανείς παρά μόνον διά τῆς Ἐκκλησίας. Χριστιανός δέν μπορεῖ νά ὑπάρξει σάν ἄτομο, ὑπάρχει μόνον σάν μέλος τῆς Ἐκκλησίας. Καί ἡ Ἐκκλησία ὑπάρχει μόνον, ὅπου ὁμολογεῖται ἡ Ἀλήθεια. Ἐκεῖ ὅπου ὁμολογεῖται ὁ Οἱκουμενισμός, δηλαδή τό ψεῦδος, δέν ὑπάρχει Ἐκκλησία, δέν ὑπάρχει Χριστός. Καί μή νομίσει κανείς, ὅτι χρειάζεται νά ἀνεβεῖ κανέις στόν ἄμβωνα καί νά κάνει οἰκουμενιστικό κήρυγμα, ἄν καί πόσο συχνά δέν γίνεται κι αὐτό.

Στήν Ἐκκλησία ὁμολογοῦμε τήν πίστη μας μέ τό ὄνομα τοῦ Ἐπισκόπου πού μνημονεύουμε.

Οἱ Ὀρθόδοξοι μνημονεύουν Ὀρθόδοξο Ἐπίσκοπο, οἱ Ἀρειανοί Ἀρειανό, οἱ Μονοφυσίτες Μονοφυσίτη, οἱ Εἰκονοκλάστες Εἰκονοκλάστη, οἱ Οὐνίτες Οὐνίτη καί οἱ Οἰκουμενιστές Οἰκουμενιστή.

Μπορεῖ τά πάντα νά φαίνονται ὀρθόδοξα μέσα στήν Ἐκκλησία, ὅμως ὁ Ἐπίσκοπος, πού θά μνημονεύσει ὁ παπάς θά μᾶς κάνει νά καταλάβουμε ποῦ βρισκόμαστε.

Σέ μιά Οὐνίτικη ἐκκλησία τά πάντα φαίνονται ὀρθόδοξα. Ἴσως μάλιστα καί ἡ γενειάδα καί τά μαλλιά τοῦ παπᾶ νά εἶναι πιό μακρυά ἀπό τῶν Ὀρθοδόξων, καί ἡ ψαλμωδία πιό βυζαντινή καί οἱ εἰκόνες πιό αὐστηρές, καί τό «Πιστεύω» ἀκόμη μπορεῖ νά εἶναι χωρίς τό «φιλιόκβε». Ὅμως ὁ παπάς μνημονεύει τόν «ἐπίσκοπο» τῶν Οὐνιτῶν καί ὁ Ἐπίσκοπος τῶν Οὐνιτῶν μνημονεύει τόν Πάπα καί ὅλη ἡ φαινομενική Ὀρθοδοξία πάει περίπατο.

Μπορεῖτε νά πῆτε, ὅτι δέν σᾶς ἐνδιαφέρει, τί μνημονεύει ὁ παπάς, ἀφοῦ ἐσᾶς ἡ καρδιά σας εἶναι Ὀρθόδοξη; Θά μένατε νά κοινωνήσετε σέ μιά Οὐνίτικη ἐκκλησία;

Ὅμως σέ μιά Νεοημερολογιτική ἐκκλησία μένετε. Ὅλα φαίνονται ὀρθόδοξα. Ὁ παπάς μπορεῖ νά ἔχει ἀκόμα στήν ἐνορία σας γένια καί μαλλιά καί μπορεῖ νά μή σᾶς ἔχουν στείλει ἀκόμα «προοδευτικό» ἱεροκήρυκα. Ὅμως ποιόν ἐπίσκοπο μνημονεύει ὁ παπάς; Καί αὐτός ὁ ἐπίσκοπος ποιούς Πατριάρχες καί Ἀρχιεπισκόπους καί Συνόδους μνημονεύει ἐκφώνως ἤ στά δίπτυχα; Μνημονεύουν τόν Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαῖο -ἄν μάλιστα εἶναι κάποιος στή Βόρεια Ἑλλάδα, ὅταν λειτουργεῖ ἐπίσκοπος θά ἀκούσετε τό μνημόσυνο τοῦ Βαρθολομαίου ἐκφώνως. Καί ὁ Βαρθολομαῖος, ποιόν ἔχει γραμμένον στά δίπτυχα καί τόν μνημονεύει σέ κάθε Θεία Λειτουργία;

Τόν «πρεσβύτερο ἀδελφό του», ὅπως τόν ὀνομάζει σέ κάθε εὐκαιρία, τόν Πάπα τῆς Ρώμης Φραγκίσκο.

Γιατί, λοιπόν, φεύγετε ἀπό τούς Οὐνίτες, ἀφοῦ ἔτσι κι ἀλλιῶς τόν Πάπα μνημονεύετε;

Τά λογικά πρόβατα!

Πρόβατα εἴμαστε, ἀλλά πρόβατα λογικά. Ἑπομένως μᾶς πέφτει λόγος. Ὅσο γιά τούς ποιμένες, ὁ Ποιμήν ὁ καλός μᾶς ἔχει προειδοποιήσει, ὅτι πολλοί ἀπ’ αὐτούς εἶναι κλέφτες καί ληστές, πού δέν εἰσέρχονται ἀπό τήν θύρα στήν αὐλή τῶν προβάτων. Τά λογικά πρόβατα ἀκολουθοῦν τόν καλό ποιμένα «ὅτι οἴδασι τήν φωνήν αὐτοῦ. Ἀλλοτρίῳ δέ οὐ μή ἀκολουθήσωσιν, ἀλλά φεύξονται ἀπ’ αὐτοῦ, ὅτι οὐκ οἴδασι τῶν ἀλλοτρίων τήν φωνήν»(Ἰω. Ι΄).  Ὁ Οἰκουμενισμός εἶναι φωνή ἀλλοτρίων. Οἱ Οἰκουμενιστές ποιμένες, ὅσο καί ἄν θέλουν νά φαίνονται Ὀρθόδοξοι, γιά νά ἐξαπατήσουν εἶναι στήν πραγματικότητα «λύκοι ἐν προβάτου δορᾷ φθοράν προβάτων κατεργαζόμενοι».

Τά πρόβατα τοῦ Χριστοῦ κατάλαβαν μέ ποιούς ἔχουν νά κάνουν καί ἔφυγαν μακριά ἀπό τούς λυκοποιμένες κατά τήν ἐντολή τοῦ Χριστοῦ, τῶν Ἀποστόλων καί τῶν Πατέρων.

Καί ἡ ἀχρεῖοι Οἰκουμενιστές τούς ὀνόμασαν χλευαστικά «Παλαιοημερολογίτες», ὅπως ὀνόμαζαν κάποτε χλευαστικά τούς Χριστιανούς Ναζωραίους, τούς ἡσυχαστές «ὀμφαλοσκόπους» καί τούς Ὀρθοδόξους φιλοκαλικούς ἀσκητές στό Περιβόλι τῆς Παναγίας μας «Κολλυβάδες». «Ὁ ὄχλος οὗτος ὁ μή γιγνώσκων τόν νόμον»!  Ἀλλά ξέχασαν «ὅτι τά ἀσθενῆ  τοῦ κόσμου καί τά ἐξουθενημένα ἐξελέξατο ὁ Θεός, ἵνα τούς σοφούς καταισχύνῃ».

Οἱ Ὀρθόδοξοι, οἱ Γνήσιοι Ὀρθόδοξοι, ἦσαν πάντα τό μικρόν ποίμνιον, πάντοτε χλευαζόμενοι, πάντοτε διωκόμενοι.

Ἀλλ’ ὁ Κύριος εἶπε:

«Μή φοβοῦ τό μικρόν ποίμνιον, ὅτι ηὐδόκησεν ὁ Πατήρ μου δοῦναι ὑμῖν τήν βασιλείαν». Τί ἦταν οἱ πρῶτοι Χριστιανοί γιά τούς Ἑβραίους, πού δέν πίστεψαν, δηλαδή τήν μεγάλη πλειοψηφία;

Τί ἦταν γιά τούς αὐτοθαυμαζόμενους γιά τήν κοσμική σοφία τους Ἐθνικούς;

Ρωτῆστε τήν συνείδησή σας καί θά σᾶς ἀπαντήσει:

«Ἦταν κάτι σάν τούς σημερινούς Παλαιο-ημερολογίτες».