Σε αφορισμό και καθαίρεση του πρώην Επισκόπου Αρτεμίου στις τάξεις των λαϊκών προχώρησε σήμερα, Παρασκεύη 29 Μαϊου 2015 η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Ορθόδοξης Σερβικής Εκκλησίας.
Η απόφαση ελήφθη μετά την άρνηση του πρώην Επισκόπου Ράσκας και Πριζρένης κ. Αρτεμίου, να παράλαβει το έγγραφο της Ιεράς Συνόδου με το οποίο τον καλούσε σε μετάνοια και επιστροφή στην κανονική Εκκλησία.
Σύμφωνα με τον Καταστικό Χάρτης της Εκκλησίας της Σερβίας, ο πρώην Επίσκοπος Αρτέμιος και ο πρόσφατα χειροτονηθείς ψευτοεπίσκοπος με τον ανύπαρκτο τίτλο Παλαιάς Ράσκας και Λόζνιτσα Ηγούμενος Νικόλαος αποκόπτονται από το σώμα της κανονικής Εκκλησίας οριστικά.
Η ανακοίνωση του Πατριαρχείου Σερβίας αναφέρει χαρακτηριστικά: "Προσευχόμαστε ο Κύριος να τους δώσει μετάνοια που είναι η μοναδική οδός σωτηρίας".
Ταυτόχρονα, συνεχίζει η απόφαση του Πατριαρχείου, καλούμε τους μοναχούς, τις μοναχές και τους λαϊκούς, οι οποίοι μέχρι σήμερα συμμετείχαν στη λατρεία τους και έχουν υποστηρίξει το σχίσμα, να επιστρέψουν στην κανονική τάξη της Ορθόδοξης Εκκλησίας και σε ευχαριστιακή ενότητα μαζί της, διότι τα μυστήρια τους δεν είναι Μυστήρια (το βάπτισμα δεν είναι βάπτισμα, η κοινωνία τους δεν είναι κοινωνία), η ευλογία τους δεν είναι ευλογία, αλλά μια κατάρα για όσους την λαμβάνουν και πως η μόνη διέξοδος από μια τέτοια κατάσταση χωρίς ευλογία, είναι η μετάνοια και η επιστροφή στην αγκαλιά της αληθινής Εκκλησίας.
Η απόφαση ελήφθη μετά την άρνηση του πρώην Επισκόπου Ράσκας και Πριζρένης κ. Αρτεμίου, να παράλαβει το έγγραφο της Ιεράς Συνόδου με το οποίο τον καλούσε σε μετάνοια και επιστροφή στην κανονική Εκκλησία.
Σύμφωνα με τον Καταστικό Χάρτης της Εκκλησίας της Σερβίας, ο πρώην Επίσκοπος Αρτέμιος και ο πρόσφατα χειροτονηθείς ψευτοεπίσκοπος με τον ανύπαρκτο τίτλο Παλαιάς Ράσκας και Λόζνιτσα Ηγούμενος Νικόλαος αποκόπτονται από το σώμα της κανονικής Εκκλησίας οριστικά.
Η ανακοίνωση του Πατριαρχείου Σερβίας αναφέρει χαρακτηριστικά: "Προσευχόμαστε ο Κύριος να τους δώσει μετάνοια που είναι η μοναδική οδός σωτηρίας".
Ταυτόχρονα, συνεχίζει η απόφαση του Πατριαρχείου, καλούμε τους μοναχούς, τις μοναχές και τους λαϊκούς, οι οποίοι μέχρι σήμερα συμμετείχαν στη λατρεία τους και έχουν υποστηρίξει το σχίσμα, να επιστρέψουν στην κανονική τάξη της Ορθόδοξης Εκκλησίας και σε ευχαριστιακή ενότητα μαζί της, διότι τα μυστήρια τους δεν είναι Μυστήρια (το βάπτισμα δεν είναι βάπτισμα, η κοινωνία τους δεν είναι κοινωνία), η ευλογία τους δεν είναι ευλογία, αλλά μια κατάρα για όσους την λαμβάνουν και πως η μόνη διέξοδος από μια τέτοια κατάσταση χωρίς ευλογία, είναι η μετάνοια και η επιστροφή στην αγκαλιά της αληθινής Εκκλησίας.
Τέλος η Ιερά Σύνοδος εφιστά την προσοχή των μοναχών και λαϊκών που εξαπατήθηκαν πνευματικά από τον Αρτέμιο, ο οποίος νομίζει ότι είναι ο μοναδικός αληθινός Επίσκοπος που έχει μείνει.
Διαβάσαμε :
ΑπάντησηΔιαγραφή"Σε αφορισμό και καθαίρεση του πρώην Επισκόπου Αρτεμίου στις τάξεις των λαϊκών προχώρησε σήμερα, Παρασκεύη 29 Μαϊου 2015 η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Ορθόδοξης Σερβικής Εκκλησίας (...) Τέλος η Ιερά Σύνοδος (σ.σ. πατριαρχείου Σερβίας) εφιστά την προσοχή των μοναχών και λαϊκών που εξαπατήθηκαν πνευματικά από τον Αρτέμιο, ο οποίος νομίζει ότι είναι ο μοναδικός αληθινός Επίσκοπος που έχει μείνει."
κχ
Και τα δικά μας :
Τέλος, οι πιστοί καλούνται να μην εφησυχάζουν σε σε ονόματι "ιερές" και τύποις "συνοδικές" αποφάσεις πατριαρχείων, φευ, όχι Πατριαρχείων, που στέλνουν επιστολές δίκην εγγράφου Διοικητικών Υπηρεσιών ή Οργανισμών του Δημοσίου (σε παρένθεση, με "αγιοπνευματικές" οδηγίες). Αυτή η επιστολή του πατριαρχείου - και όχι Πατριαρχείου - Σερβίας αποτελεί μνημειώδες δείγμα εκπεσμού ενός διαχρονικού θεσμού, του ιερού Θεσμού των εν Συνόδω αποφάσεων και αποφάνσεων.
Η ονόματι "ιερά" και τύποις "συνοδική" απόφαση των Σέρβων επισκόπων γράφει στο τέλος, απευθυνόμενη προς λαϊκούς και μοναχούς, ότι "ο Αρτέμιος νομίζει ότι είναι ο μοναδικός αληθινός Επίσκοπος που έχει μείνει". Πληροφορούμε τους συνοδικούς της γείτονος Σερβίας, ότι ο επίσκοπος Αρτέμιος δεν "νομίζει" και δεν είναι "ο μοναδικός αληθινός Επίσκοπος που έχει μείνει". Υπάρχουν πολλοί όπως αυτός, μεταξύ των Μοναχών και των Λαϊκών, που δεν επιθυμούν επισκοπικά ή άλλα αξιώματα. Ούτε καν θέλουν να είναι γνωστοί και επώνυμοι. Τους φτάνει μόνο ότι μπορούν να βεβαιώνουν "του λόγου το ασφαλές" όσο αμαρτωλοί, αδύναμοι και ανάξιοι, αν είναι. Του λόγου τους το αληθές αποστρέφονται όλοι εκείνοι, που σφετερίζονται τα υψηλά τους αξιώματα χάριν του λαού "ἵνα ... μὴ ὅλον τὸ ἔθνος ἀπόληται". Αλλά έχουν χάσει το έθνος, έχουν αλλοτριώσει το λαό, τους έχει μείνει μόνο αργυρώνητος κλήρος.