Παρακολουθήσαμε τις χθεσινές εόρτιες ευχές προς τον Οικ. Πατριάρχη, λόγω της ονομαστικής του εορτής από Οικουμενιστές αλλά και αντιοικουμενιστές. Το θλιβερόν είναι ότι του ευχήθηκαν και όσοι τον κατηγορούν , και καλώς τον κατηγορούν, δια αίρεσιν η οποία διδάσκεται γυμνή τη κεφαλή.
Είδαμε λοιπόν να εύχονται με έναν ''ρομαντισμό'' να φωτίσει ο Θεός τον Πατριάρχη δια να κηρύττει Ορθόδοξα, εις πολλά έτη, επιστροφή στον δρόμο της Ορθοδοξίας κ.λπ. Αυτό που αναρωτιόμαστε είναι ότι ακόμα δεν έχουν αντιληφθεί οι αντιοικουμενιστές ότι το ζήτημα του Πατριάρχη δεν είναι μια απλή πτώση αλλά κάτι περισσότερο; Από το έτος 1920 υπάρχει μια κοινή γραμμή η οποία δια να υλοποιηθεί χρειάζεται να τοποθετηθούν τα κατάλληλα πρόσωπα εις τις κατάλληλες θέσεις. Κάποιοι όμως από τους αντιοικουμενιστές αναμένουν τα ''θαύματα'' ώστε να αλλάξει το «πλοίο» πορεία.....
Μα καλά δεν αντιλαμβάνονται ότι αυτή η χρόνια αναμονή=απραξία όχι μόνο βοήθησε τον Οικουμενισμό να γιγαντωθή αλλά τον βοήθησε να φτάσει και εις μέτρα τιτάνων! Άραγε δεν θα μπορούσε ο Θεός να κάνει το ''θαύμα'' που επιζητούν και να κόψει την Οικουμενιστική πορεία;
Βεβαίως και θα μπορούσε, όπως επίσης θα μπορούσε να σώσει και τον άνθρωπο δίχως να σταυρωθεί! Γιατί δεν το έκανε; Διότι ο Θεός θέλει ο άνθρωπος να αποδείξει την αγάπη του προς Αυτόν, αλλά και να αποδείξει την ορθή του ομολογία, δια της πράξεως!
Παρατηρούμε ότι όσοι ακούνε την φράση ''ομολογία'', τρόπον τινά τρομοκρατούνται και προτιμούν την αναμονή ''θαύματος''!!! Ο Θεός μας δίνει την ευκαιρία να ομολογήσουμε και εμείς είναι σαν να του λέγουμε «όχι, κάνε κάποιο θαύμα»!!! Ο Θεός να τα κάνει όλα για εμάς και εμείς να μην κάνουμε τίποτα, αλλά μόνο να αρεσκόμαστε εις τους λόγους των χειλέων μας ''προσευχόμενοι'', μη κάνοντας όμως πράξη τα όσα πιστεύουμε ή μας διδάσκουν οι Άγιοι της Εκκλησίας μας! Με αυτήν την λογική ας μην κάνουμε και τίποτα δια να κόψουμε τα πάθη μας, ας κάνει ο Θεός το θαύμα δια να κοπούν από μόνα τους!!! Και που είναι τελικά ο Σταυρός; Που είναι το μαρτύριο; Που είναι η θεάρεστος πράξις; Όλα θα γίνουν αυτόματα, ο Θεός θα κάνει τις πράξεις και εμείς θα μείνουμε εις τους λόγους! Εμείς όμως γνωρίσαμε το αντίθετο εις την εκκλησιαστική ιστορία και εις τους βίους των αγίων μας! Δια τούτο τους έκοψαν την κεφαλή, δια τούτο εκλείσθησαν εις τας φυλακάς, δια τούτο μαρτύρησαν!
Κάποτε έλεγαν : «ε και αν δεν αλλάξει ο τάδε Πατριάρχης κάποια στιγμή θα αποβιώσει» ωσάν να λένε ότι η γραμμή του Οικουμενισμού είναι ζήτημα ενός Πατριάρχη μόνο!!!
Μας ερώτησε κάποιος σήμερα «και τι να κάνουμε; που να πάμε;»!!! Λησμονούν οι αγαπητοί αδελφοί και αδελφές ότι την Εκκλησία των εσχάτων χρόνων πρέπει να την δούμε στην μυστική και μυστηριακή της ουσία, γυμνωμένη απο την διοικητική οργάνωση που γνωρίσαμε στην Ιστορία. Στην αρένα οι μάρτυρες γυμνοί αντιμετώπιζαν τα θηρία. Γυμνή και η στρατευομένη Εκκλησία των εσχάτων καιρών θα παλέψει μαζί τους, χωρίς Πατριαρχεία, χωρίς σύνδεσμο των κατά τόπους μικρών Εκκλησιών, άλλον από τον Χριστόν και την κοινωνία τους με την θριαμβεύουσαν Εκκλησία...
Λησμονούν ότι Εκκλησία «ήτις εστί και εν τρισίν Ορθοδόξοις οριζομένη» (PG. 90,1049)! Όπου ορθή και σωτήριος ομολογία, εκεί ορθόδοξος πίστις! Όπου ορθόδοξος πίστις, εκεί ορθόδοξοι χριστιανοί εν Μυστηρίοις! Όπου ορθόδοξοι χριστιανοί, εκεί η χάρις και η αλήθεια! Όπου δεκτή η χάρις και η αλήθεια, εκεί Ιησούς Χριστός! Όπου ο Χριστός, εκεί και η Εκκλησία εν ενότητι της πίστεως και του Πνεύματος!
Αγαπητοί αδελφοί, ο Οικουμενισμός δεν πολεμείται με ρομαντισμούς αλλά με το ομολογιακό πνεύμα! Δεν πολεμείται με λόγους, αλλά με πράξεις! Δεν πολεμείται με αναμονή θαυμάτων, αλλά με την προσμονή ευκαιρίας για την ορθή ομολογία δια της πράξεως!
Ο Θεός πρώτα ζήτησε από τον Αβραάμ την πράξη (Γεν. 22.1-19), και ύστερα όταν είδε την προαίρεσιν αυτού (δια την εφαρμογή της πράξης) εστάλθη άγγελος Θεού! Εμείς πράττουμε το αντίστροφο!
Θα ευχηθούμε το αντίθετο απ΄ότι εύχονται οι περισσότεροι! Να φωτίσει ο Θεός όλους εμάς, να μας δώσει την Χάριν Του ώστε προθύμως να είμαστε έτοιμοι δια την ορθή ομολογία έστω και δια του μαρτυρίου!
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου