O Διόσκορος διετέλεσε Πατριάρχης Αλεξανδρείας (444-451) και διάδοχος του Πατριάρχου Αλεξανδρείας Αγίου Κυρίλλου Α΄ (412-444) , διαφέρων όμως τούτου και ως προς την πίστιν και ως προς τον βίον.
Ο Διόσκορος ήτο αιρετικός Μονοφυσίτης. Ούτος κατεδίωκε τους συγγενείς και φίλους του Αγίου Κυρίλλου, απεχθανόμενος κυρίως προς:
(Πρακτικών Δ΄ Οικουμενικης Συνόδου, Mansi, 6, 1008)
αναφἐρει ο Διάκονος Αλεξανδρείας Θεόδωρος προς την Δ΄ Οικουμενικήν Σύνοδον. Το αυτό αναφέρει προς την αυτήν Οικουμενικήν Σύνοδον και ο Πρεσβύτερος Αλεξανδρείας Αθανάσιος, γράφων ότι ο Διόσκορος:
(Ένθ΄ ανωτ. Mansi, 6, 1024)
H κατηγορία αυτή των Αλεξανδρέων τούτων απεδείχθη αληθής εν τη Δ΄ Οικουμενική Συνόδω, ένθα ανεγνώσθησαν και τα πρακτικά της εν Εφέσω ληστρικής Συνόδου του Διοσκόρου του έτους 449 αλλά και της Ορθοδόξου εν Κωνσταντινουπόλει Συνόδου του 448.
Οι αιρεσιάρχαι Ευτυχής και Διόσκορος:
(Ζωναρά και Βαλσαμώνος, Σ.Ι.Κ. 2, 216)
Ευτυχής και Διόσκορος, γράφει ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Μ. Φώτιος:
(Μ. Φωτίου, PG. 102, 641)
Λέγει η ΣΤ΄ Οικουμενική Σύνοδος:
(A΄ Κανόνος ΣΤ΄ Οικουμενικής Συνόδου)
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου