Ο Γρηγόριος Ευστρατιάδης (1864-1950) υπήρξε νομικός, εκδότης και βουλευτής. Επί σειρά ετών υπήρξε εκδότης και διευθυντής της εφημερίδας ''ΣΚΡΙΠ'' της Αθήνας. Το ''ΣΚΡΙΠ'' αμέσως μετά την ημερολογιακή καινοτομία του 1924 τάχθηκε κατά του συνόλου των νεωτερισμών, που εισήγαγαν στο σώμα της Εκκλησίας ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χρυσόστομος Παπαδόπουλος και ο Οικουμενικός Πατριάρχης Μελέτιος Μεταξάκης. Φιλοξενούσε στις σελίδες του το σύνολο σχεδόν των ανακοινώσεων της ''Ελληνικής Εκκλησιαστικής Κοινότητας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών'', δημοσίευε -με εμπεριστατωμένα ρεπορτάζ- όλες τις ειδήσεις για τις διώξεις των χιλιάδων αποτειχισμένων ''Παλαιοημερολογιτών'' και παρουσίαζε άρθρα αντινεωτεριστικά και κατά της κίνησης για την ''Ένωση των Εκκλησιών'', όπως ονομαζόταν τότε η οικουμενική κίνηση. Το βιβλίο του ''Η Πραγματική Αλήθεια περί του Εκκλησιαστικού Ημερολογίου'' δημοσιεύθηκε υπό την μορφή συνεχιζόμενων άρθρων τον Μάρτιο του 1928 και αποτέλεσε μια εμπεριστατωμένη δημοσιογραφική και θεολογική εργασία για το ημερολογιακό σχίσμα. Το περισσότερο -ίσως- ενδιαφέρον στο βιβλίο αυτό παρουσιάζει το γεγονός, ότι επιχειρήθηκε η προσέγγιση των δρώμενων της ημερολογιακής καινοτομίας και μέσα από το πληροφοριακό φάσμα της δημοσιογραφίας και εύλογα η επικαιρότητα ζωντανεύει ιδεατά στα ''πέτρινα'' αυτά χρόνια του Μεσοπολέμου, προσφέροντας στον αναγνώστη διαδραστικά τον επίκαιρο και ζωντανό παλμό των γεγονότων!
Γιώργος Δ. Δημακόπουλος
Δημοσιογράφος
ΜΘ' Μέρος
Οι αποτολμήσαντες το αντικανονικόν, το αντορθόδοξον, το αποσχισματικόν, το αντισυνταγματικόν και έκθεσμον πραξικόπημα της αυθαιρέτου και άνευ κοινής συμφωνίας απασών των Ορθοδόξων Εκκλησιών μεταβολής του Εκκλησιαστικού Ημερολογίου, επιτυχόντες τούτο και καλύψαντες το ''έκνοον πρόσταγμά των'' με μίαν νομιμοφάνειαν Συνοδικής εγκυκλίου, υψώνουν ήδη τον δάκτυλον προ των χειλέων αυτών λέγοντες εις τους ελέγχοντας το πραξικόπημά των, τους εμμένοντας εις το πατροπαράδοτον ημερολόγιον:
-Σιωπή! Είναι απόφασις και διαταγή της Εκκλησίας. Δεν έχετε δικαίωμα να ομιλείτε. Οφείλετε υπακοήν. Μη υπακούοντες είσθε παραβάται των διαταγών της Εκκλησίας και τιμωρείσθε!
Είναι το αυτό, όπερ επέτασσεν η αιμοσταγής Επανάστασις του 1922 -η γεννήσασα και το Επαναστατικόν Εκκλησιαστικόν καθεστώς, το καταλύσαν την καθεστηκυίαν Εκκλησιαστικήν τάξιν. Και εκείνη διαπράξασα το στυγερώτερον και ειδεχθέστερον κακούργημα διά του τουφεκισμού εξ τιμίων Ελλήνων πατριωτών, των αρχηγών του Λαού και του Στρατού έλεγε:
Σιωπή! Ό,τι έπραξεν η Επανάστασις είναι νόμιμον. Δεν επιτρέπω έλεγχον. Οι τουφεκισμοί εγένοντο υπό του εκπροσωπουμένου υπό της Επαναστάσεως Κράτους! Οφείλετε να υπακούσητε και να εγκρίνητε τα τελεσθέντα!
Αλλ' είναι πράγματι ισχυρά, έχουν κύρος Εκκλησιαστικής νομίμου αποφάσεως, τα αποτολμηθέντα περί της μεταβολής του Εκκλησιαστικού Ημερολογίου; Και οφείλουν υπακοήν εις την περί της μεταβολής του Εκκλησιαστικού Ημερολογίου απόφασιν του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και εις την -γνωρίζομεν κατά τίνα απατηλόν τρόπον επιτευχθείσαν- απόφασιν ή μάλλον σιωπηράν έγκρισιν της Ιεραρχίας της Ελλάδος οι τε κληρικοί Έλληνες ορθόδοξοι και οι λαικοί οι εμμένοντες εις το πατροπαράδοτον Ημερολόγιον;
Ας ενθυμηθώμεν και ας επαναλάβωμεν ότι και αν διά της μεταβολής του Εκκλησιατικού Ημερολογίου δεν εθίχθη δόγμα της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας, τούτο δεν καθιστά την γενομένην μεταβολήν επουσιώδες τι και ανάξιον λόγου μη συνεπαγόμενον τάχα Κανονικά αποτελέσματα. Εθίχθη διά της μεταβολής αρχή υπέρ παν δόγμα. Η αρχή της Ενότητος της Εκκλησίας εν τη εξωτερική λατρεία. Εχωρίσθη δηλονότι η Εκκλησία της Ελλάδος από των λοιπών Εκκλησιών εν τη εκφάνσει της πίστεως, εν τη λατρεία.
Αυτή δε η διάσπασις της Ενότητος της Εκκλησίας προσβάλλει, ως είδομεν, και ρητούς Κανόνας Συνόδων Οικουμενικών και Τοπικών, διότι μεταξύ άλλων προσβάλλονται και καταπατούνται αι παραδόσεις καθ' ας άπαντες οι χριστιανοί εορτάζομεν και συνηστεύομεν ταυτοχρόνως.
Τούτο δε δεν είναι μόνον παράδοσις προφορική και έθιμον, αλλά και επιταγή ρητών κανόνων Αποστολικών και Οικουμενικών Συνόδων (ΝΓ' Αποστολ. Κανών, 52, 56, 79 της ΣΤ' Οικουμενικής Συνόδου, 16 και ΙΘ' και Κ' της εν Γάγγρα, 50 και 64 της εν Καρθαγέννη κ.λ.π.) καθ' ας δέον να επικρατή η αυτή τάξις ως προς τας νηστείας εις απάσας τας Εκκλησίας.Υπομιμνήσκομεν τους Κανόνας 55 και 56 της ΣΤ' Οικουμενικής Συνόδου καθ' ους: ''...έδοξε τοίνυν και τούτο ώστε την κατά πάσαν την Οικουμένην του Θεού Εκκλησίαν, μια κατακολουθούσαι τάξει την νηστείαν επιτελείν...''
Επομένως έχομεν απόφασιν της Εκκλησίας της Ελλάδος, προκαλούσαν σχίσμα εις την Ορθόδοξον Εκκλησίαν. Και το σχίσμα της Εκκλησίας της Ελλάδος είναι κατάδηλον. Εορτάζουσα άλλας ημέρας παρά εκείνας τας οποίας εορτάζουν και αι λοιπαί Ορθόδοξοι Εκκλησίαι, αι μη μεταβαλούσαι το Ημερολόγιον, νηστεύουσα άλλας ημέρας παρά εκείνας καθ' ας νηστεύουν αι λοιπαί Εκκλησίαι, συνταυτίσασα το εορτολόγιον αυτής με το της Δυτικής Εκκλησίας, ανατρέψασα την εκ παραδόσεως καθεστηκυίαν τάξιν εν τη Εκκλησία, καταρτίσασα ίδια πασχάλια και Κυριακοδρόμια, και προκαλούσα ούτω διπλούν εντός του έτους εορτασμόν εν τη Ορθοδόξω Εκκλησία των αυτών εορτών της Γεννήσεως, της Βαπτίσεως, της Κοιμήσεως και λοιπών εορτών αγίων, παρεβίασε αυτήν την επιταγήν του Αποστόλου Παύλου φωνούντος:
''παρακαλώ υμάς ίνα το αυτό λέγητε πάντες και μη είναι εν υμίν σχίσματα'' και το του Ιωάννου Χρυσοστόμου λέγοντος: ''Ει γαρ Θεού εστίν η Εκκλησία ήνωται και μία εστίν εν πάση τη Οικουμένη...ουδέ γαρ από του διεστάναι κατά την πίστιν τα σχίσματα εγίνοντο αλλ' από του την γνώμην διαιρείσθαι κατά ανθρωπίνην φιλονικείαν''. Επίσης δε και το του Αγίου Γρηγορίου ονομάζοντος την Εκκλησίαν ''άτμητον και αμέριστον και υφαντόν διόλου χιτώνα''. Εις τας διαταγάς της ούτω εκτός της Εκκλησιαστικής ενότητος και της Εκκλησιαστικής τάξεως τεθείσης Εκκλησιαστικής Αρχής της Ελλάδος, οφείλεται υπακοή;
Είναι υποχρεωτικός διά πάντα πιστόν ο έκθεσμος, ο αντικανονικός και μονομερής νεωτερισμός του Εκκλησιαστικού Ημερολογίου; ΟΧΙ, λέγουσιν οι Πατέρες της Εκκλησίας. Ο Απόστολος Παύλος εις την προς Γαλάτας επιστολήν του (1, 8-10) λέγει: ''Αλλά και εάν ημείς ή άγγελος εξ ουρανού ευαγγελίσητε υμίν παρ' ο ευαγγελισάμεθα υμίν, ανάθεμα έστω΄ ως προσερήκαμεν και άρτι πάλιν λέγω, ει τις υμάς ευαγγελίζηται παρ' ο παρελάβετε ανάθεμα έστω''.
Ο Μέγας Βασίλειος εις την ερώτησιν (ΡΙΔ') ''ει δη παντί και οτιδήποτε επιτάσσοντι υπακούειν'' απαντά: ''..Ώστε αν μεν τι συνεμπίπτον τη εντολή του Κυρίου, ή συμβαλλόμενον επιταχθώμεν ως του Θεού θέλημα σπουδαιότερον και επιμελέστερον καταδέχεσθαι χρη πληρούντες το ειρημένον΄ ανεχόμενοι αλλήλων εν αγάπη Χριστού. Όταν δε τι εναντίον τη του Χριστού παραφθείρον ή μολύνον αυτήν επιταχθώμεν παρά τινος, καιρός ειπείν τότε:
Πειθαρχείν δη Θεώ μάλλον ή ανθρώποις μνημονεύοντας του Κυρίου λέγοντος: Αλλοτρίω δε ου μη ακολουθήσωσι, αλλά φεύξονται απ΄αυτού, ότι ουκ οίδασι των αλλοτρίων την φωνήν, και του Αποστόλου τολμήσαντος υπερ της ημετέρας ασφαλείας και αυτών καθάψασθαι των Αγγέλων δι΄ών φησί: Καν ημείς ή Άγγελος εξ ουρανού ευαγγελίζητε υμίν, παρ΄ό ευαγγελισάμεθα υμίν, ανάθεμα έστω. Εξ ων παιδευόμεθα, ότι καν πολύ γνήσιος τις ή, καν υπερβαλλόντως ένδοξος ο κωλύων το υπό του Κυρίου προστεταγμένον ή προτρέπων ποιείν το υπ΄αυτού κεκωλυμένον φευκτός ή και βδελυκτός οφείλει είναι εκάστω των αγαπώντων τον Κύριον''.
Ο Άγιος Ιωάννης Δαμασκηνός λέγει εις τον Β' λόγον του: ''...Ακούσατε λαοί, φυλαί, γλώσσαι, άνδρες, γυναίκες και παίδες, πρεσβύται, νεανίσκοι τε και νήπια, το έθνος των Χριστιανών και άγιον. Ει τις ευαγγελίζεται υμάς παρ΄ο παρέλαβεν η Καθολική (Ορθόδοξος) Εκκλησία παρά των Αγίων Αποστόλων, Πατέρων και Συνόδων και μέχρι του νυν διεφύλαξεν, μη ακούσητε αυτού μηδέ δέξησθε την συμβουλήν του Όφεως, ως εδέξατο Εύα και ετρύγησεν θάνατον. Καν Άγγελος, καν Βασιλεύς, ευαγελίζηται υμάς, παρ΄ό παρελάβατε κλείσατε τας ακοάς...''
Ας προσθέσωμεν εις τα ανωτέρω και όσα αυταί αι Οικουμενικαί Σύνοδοι, ως είδομεν εις τα προηγούμενα, διέταξαν και δη η Ζ' Οικουμενική Σύνοδος διά του όρου αυτής ειπούσα: ''Ημείς τους προστιθέντας τι ή αφαιρούντας εκ της καθολικής Εκκλησίας αναθεματίζομεν΄ και ει τις πάσαν παράδοσιν Εκκλησιαστική, έγγραφον ή άγραφον αθεεί ανάθεμα''. Δεν δεσμεύει λοιπόν ούτε μοναχόν, ούτε άλλον κληρικόν, ούτε λαικόν τινα ή παρά τας κανονικάς διατάξεις ταύτας απόφασις η διαταγή του Αρχηγού της Εκκλησίας της Ελλάδος περί του Εκκλησιαστικού Ημερολογίου και ουδείς οφείλει υπακοήν και συμμόρφωσιν προς αυτήν.
Εξαντλούντες το περί τούτον θέμα θα προσθέσωμεν εις το επόμενον άρθρον την περί τούτου γνώμην του Μεγάλου Φωτίου, αξίαν πολλής προσοχής.
ΜΘ' Μέρος
Οι αποτολμήσαντες το αντικανονικόν, το αντορθόδοξον, το αποσχισματικόν, το αντισυνταγματικόν και έκθεσμον πραξικόπημα της αυθαιρέτου και άνευ κοινής συμφωνίας απασών των Ορθοδόξων Εκκλησιών μεταβολής του Εκκλησιαστικού Ημερολογίου, επιτυχόντες τούτο και καλύψαντες το ''έκνοον πρόσταγμά των'' με μίαν νομιμοφάνειαν Συνοδικής εγκυκλίου, υψώνουν ήδη τον δάκτυλον προ των χειλέων αυτών λέγοντες εις τους ελέγχοντας το πραξικόπημά των, τους εμμένοντας εις το πατροπαράδοτον ημερολόγιον:
-Σιωπή! Είναι απόφασις και διαταγή της Εκκλησίας. Δεν έχετε δικαίωμα να ομιλείτε. Οφείλετε υπακοήν. Μη υπακούοντες είσθε παραβάται των διαταγών της Εκκλησίας και τιμωρείσθε!
Είναι το αυτό, όπερ επέτασσεν η αιμοσταγής Επανάστασις του 1922 -η γεννήσασα και το Επαναστατικόν Εκκλησιαστικόν καθεστώς, το καταλύσαν την καθεστηκυίαν Εκκλησιαστικήν τάξιν. Και εκείνη διαπράξασα το στυγερώτερον και ειδεχθέστερον κακούργημα διά του τουφεκισμού εξ τιμίων Ελλήνων πατριωτών, των αρχηγών του Λαού και του Στρατού έλεγε:
Σιωπή! Ό,τι έπραξεν η Επανάστασις είναι νόμιμον. Δεν επιτρέπω έλεγχον. Οι τουφεκισμοί εγένοντο υπό του εκπροσωπουμένου υπό της Επαναστάσεως Κράτους! Οφείλετε να υπακούσητε και να εγκρίνητε τα τελεσθέντα!
Αλλ' είναι πράγματι ισχυρά, έχουν κύρος Εκκλησιαστικής νομίμου αποφάσεως, τα αποτολμηθέντα περί της μεταβολής του Εκκλησιαστικού Ημερολογίου; Και οφείλουν υπακοήν εις την περί της μεταβολής του Εκκλησιαστικού Ημερολογίου απόφασιν του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και εις την -γνωρίζομεν κατά τίνα απατηλόν τρόπον επιτευχθείσαν- απόφασιν ή μάλλον σιωπηράν έγκρισιν της Ιεραρχίας της Ελλάδος οι τε κληρικοί Έλληνες ορθόδοξοι και οι λαικοί οι εμμένοντες εις το πατροπαράδοτον Ημερολόγιον;
Ας ενθυμηθώμεν και ας επαναλάβωμεν ότι και αν διά της μεταβολής του Εκκλησιατικού Ημερολογίου δεν εθίχθη δόγμα της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας, τούτο δεν καθιστά την γενομένην μεταβολήν επουσιώδες τι και ανάξιον λόγου μη συνεπαγόμενον τάχα Κανονικά αποτελέσματα. Εθίχθη διά της μεταβολής αρχή υπέρ παν δόγμα. Η αρχή της Ενότητος της Εκκλησίας εν τη εξωτερική λατρεία. Εχωρίσθη δηλονότι η Εκκλησία της Ελλάδος από των λοιπών Εκκλησιών εν τη εκφάνσει της πίστεως, εν τη λατρεία.
Αυτή δε η διάσπασις της Ενότητος της Εκκλησίας προσβάλλει, ως είδομεν, και ρητούς Κανόνας Συνόδων Οικουμενικών και Τοπικών, διότι μεταξύ άλλων προσβάλλονται και καταπατούνται αι παραδόσεις καθ' ας άπαντες οι χριστιανοί εορτάζομεν και συνηστεύομεν ταυτοχρόνως.
Τούτο δε δεν είναι μόνον παράδοσις προφορική και έθιμον, αλλά και επιταγή ρητών κανόνων Αποστολικών και Οικουμενικών Συνόδων (ΝΓ' Αποστολ. Κανών, 52, 56, 79 της ΣΤ' Οικουμενικής Συνόδου, 16 και ΙΘ' και Κ' της εν Γάγγρα, 50 και 64 της εν Καρθαγέννη κ.λ.π.) καθ' ας δέον να επικρατή η αυτή τάξις ως προς τας νηστείας εις απάσας τας Εκκλησίας.Υπομιμνήσκομεν τους Κανόνας 55 και 56 της ΣΤ' Οικουμενικής Συνόδου καθ' ους: ''...έδοξε τοίνυν και τούτο ώστε την κατά πάσαν την Οικουμένην του Θεού Εκκλησίαν, μια κατακολουθούσαι τάξει την νηστείαν επιτελείν...''
Τούτο δε δεν είναι μόνον παράδοσις προφορική και έθιμον, αλλά και επιταγή ρητών κανόνων Αποστολικών και Οικουμενικών Συνόδων (ΝΓ' Αποστολ. Κανών, 52, 56, 79 της ΣΤ' Οικουμενικής Συνόδου, 16 και ΙΘ' και Κ' της εν Γάγγρα, 50 και 64 της εν Καρθαγέννη κ.λ.π.) καθ' ας δέον να επικρατή η αυτή τάξις ως προς τας νηστείας εις απάσας τας Εκκλησίας.Υπομιμνήσκομεν τους Κανόνας 55 και 56 της ΣΤ' Οικουμενικής Συνόδου καθ' ους: ''...έδοξε τοίνυν και τούτο ώστε την κατά πάσαν την Οικουμένην του Θεού Εκκλησίαν, μια κατακολουθούσαι τάξει την νηστείαν επιτελείν...''
Επομένως έχομεν απόφασιν της Εκκλησίας της Ελλάδος, προκαλούσαν σχίσμα εις την Ορθόδοξον Εκκλησίαν. Και το σχίσμα της Εκκλησίας της Ελλάδος είναι κατάδηλον. Εορτάζουσα άλλας ημέρας παρά εκείνας τας οποίας εορτάζουν και αι λοιπαί Ορθόδοξοι Εκκλησίαι, αι μη μεταβαλούσαι το Ημερολόγιον, νηστεύουσα άλλας ημέρας παρά εκείνας καθ' ας νηστεύουν αι λοιπαί Εκκλησίαι, συνταυτίσασα το εορτολόγιον αυτής με το της Δυτικής Εκκλησίας, ανατρέψασα την εκ παραδόσεως καθεστηκυίαν τάξιν εν τη Εκκλησία, καταρτίσασα ίδια πασχάλια και Κυριακοδρόμια, και προκαλούσα ούτω διπλούν εντός του έτους εορτασμόν εν τη Ορθοδόξω Εκκλησία των αυτών εορτών της Γεννήσεως, της Βαπτίσεως, της Κοιμήσεως και λοιπών εορτών αγίων, παρεβίασε αυτήν την επιταγήν του Αποστόλου Παύλου φωνούντος:
''παρακαλώ υμάς ίνα το αυτό λέγητε πάντες και μη είναι εν υμίν σχίσματα'' και το του Ιωάννου Χρυσοστόμου λέγοντος: ''Ει γαρ Θεού εστίν η Εκκλησία ήνωται και μία εστίν εν πάση τη Οικουμένη...ουδέ γαρ από του διεστάναι κατά την πίστιν τα σχίσματα εγίνοντο αλλ' από του την γνώμην διαιρείσθαι κατά ανθρωπίνην φιλονικείαν''. Επίσης δε και το του Αγίου Γρηγορίου ονομάζοντος την Εκκλησίαν ''άτμητον και αμέριστον και υφαντόν διόλου χιτώνα''. Εις τας διαταγάς της ούτω εκτός της Εκκλησιαστικής ενότητος και της Εκκλησιαστικής τάξεως τεθείσης Εκκλησιαστικής Αρχής της Ελλάδος, οφείλεται υπακοή;
''παρακαλώ υμάς ίνα το αυτό λέγητε πάντες και μη είναι εν υμίν σχίσματα'' και το του Ιωάννου Χρυσοστόμου λέγοντος: ''Ει γαρ Θεού εστίν η Εκκλησία ήνωται και μία εστίν εν πάση τη Οικουμένη...ουδέ γαρ από του διεστάναι κατά την πίστιν τα σχίσματα εγίνοντο αλλ' από του την γνώμην διαιρείσθαι κατά ανθρωπίνην φιλονικείαν''. Επίσης δε και το του Αγίου Γρηγορίου ονομάζοντος την Εκκλησίαν ''άτμητον και αμέριστον και υφαντόν διόλου χιτώνα''. Εις τας διαταγάς της ούτω εκτός της Εκκλησιαστικής ενότητος και της Εκκλησιαστικής τάξεως τεθείσης Εκκλησιαστικής Αρχής της Ελλάδος, οφείλεται υπακοή;
Είναι υποχρεωτικός διά πάντα πιστόν ο έκθεσμος, ο αντικανονικός και μονομερής νεωτερισμός του Εκκλησιαστικού Ημερολογίου; ΟΧΙ, λέγουσιν οι Πατέρες της Εκκλησίας. Ο Απόστολος Παύλος εις την προς Γαλάτας επιστολήν του (1, 8-10) λέγει: ''Αλλά και εάν ημείς ή άγγελος εξ ουρανού ευαγγελίσητε υμίν παρ' ο ευαγγελισάμεθα υμίν, ανάθεμα έστω΄ ως προσερήκαμεν και άρτι πάλιν λέγω, ει τις υμάς ευαγγελίζηται παρ' ο παρελάβετε ανάθεμα έστω''.
Ο Μέγας Βασίλειος εις την ερώτησιν (ΡΙΔ') ''ει δη παντί και οτιδήποτε επιτάσσοντι υπακούειν'' απαντά: ''..Ώστε αν μεν τι συνεμπίπτον τη εντολή του Κυρίου, ή συμβαλλόμενον επιταχθώμεν ως του Θεού θέλημα σπουδαιότερον και επιμελέστερον καταδέχεσθαι χρη πληρούντες το ειρημένον΄ ανεχόμενοι αλλήλων εν αγάπη Χριστού. Όταν δε τι εναντίον τη του Χριστού παραφθείρον ή μολύνον αυτήν επιταχθώμεν παρά τινος, καιρός ειπείν τότε:
Πειθαρχείν δη Θεώ μάλλον ή ανθρώποις μνημονεύοντας του Κυρίου λέγοντος: Αλλοτρίω δε ου μη ακολουθήσωσι, αλλά φεύξονται απ΄αυτού, ότι ουκ οίδασι των αλλοτρίων την φωνήν, και του Αποστόλου τολμήσαντος υπερ της ημετέρας ασφαλείας και αυτών καθάψασθαι των Αγγέλων δι΄ών φησί: Καν ημείς ή Άγγελος εξ ουρανού ευαγγελίζητε υμίν, παρ΄ό ευαγγελισάμεθα υμίν, ανάθεμα έστω. Εξ ων παιδευόμεθα, ότι καν πολύ γνήσιος τις ή, καν υπερβαλλόντως ένδοξος ο κωλύων το υπό του Κυρίου προστεταγμένον ή προτρέπων ποιείν το υπ΄αυτού κεκωλυμένον φευκτός ή και βδελυκτός οφείλει είναι εκάστω των αγαπώντων τον Κύριον''.
Ο Άγιος Ιωάννης Δαμασκηνός λέγει εις τον Β' λόγον του: ''...Ακούσατε λαοί, φυλαί, γλώσσαι, άνδρες, γυναίκες και παίδες, πρεσβύται, νεανίσκοι τε και νήπια, το έθνος των Χριστιανών και άγιον. Ει τις ευαγγελίζεται υμάς παρ΄ο παρέλαβεν η Καθολική (Ορθόδοξος) Εκκλησία παρά των Αγίων Αποστόλων, Πατέρων και Συνόδων και μέχρι του νυν διεφύλαξεν, μη ακούσητε αυτού μηδέ δέξησθε την συμβουλήν του Όφεως, ως εδέξατο Εύα και ετρύγησεν θάνατον. Καν Άγγελος, καν Βασιλεύς, ευαγελίζηται υμάς, παρ΄ό παρελάβατε κλείσατε τας ακοάς...''
Ας προσθέσωμεν εις τα ανωτέρω και όσα αυταί αι Οικουμενικαί Σύνοδοι, ως είδομεν εις τα προηγούμενα, διέταξαν και δη η Ζ' Οικουμενική Σύνοδος διά του όρου αυτής ειπούσα: ''Ημείς τους προστιθέντας τι ή αφαιρούντας εκ της καθολικής Εκκλησίας αναθεματίζομεν΄ και ει τις πάσαν παράδοσιν Εκκλησιαστική, έγγραφον ή άγραφον αθεεί ανάθεμα''. Δεν δεσμεύει λοιπόν ούτε μοναχόν, ούτε άλλον κληρικόν, ούτε λαικόν τινα ή παρά τας κανονικάς διατάξεις ταύτας απόφασις η διαταγή του Αρχηγού της Εκκλησίας της Ελλάδος περί του Εκκλησιαστικού Ημερολογίου και ουδείς οφείλει υπακοήν και συμμόρφωσιν προς αυτήν.
Εξαντλούντες το περί τούτον θέμα θα προσθέσωμεν εις το επόμενον άρθρον την περί τούτου γνώμην του Μεγάλου Φωτίου, αξίαν πολλής προσοχής.
Πειθαρχείν δη Θεώ μάλλον ή ανθρώποις μνημονεύοντας του Κυρίου λέγοντος: Αλλοτρίω δε ου μη ακολουθήσωσι, αλλά φεύξονται απ΄αυτού, ότι ουκ οίδασι των αλλοτρίων την φωνήν, και του Αποστόλου τολμήσαντος υπερ της ημετέρας ασφαλείας και αυτών καθάψασθαι των Αγγέλων δι΄ών φησί: Καν ημείς ή Άγγελος εξ ουρανού ευαγγελίζητε υμίν, παρ΄ό ευαγγελισάμεθα υμίν, ανάθεμα έστω. Εξ ων παιδευόμεθα, ότι καν πολύ γνήσιος τις ή, καν υπερβαλλόντως ένδοξος ο κωλύων το υπό του Κυρίου προστεταγμένον ή προτρέπων ποιείν το υπ΄αυτού κεκωλυμένον φευκτός ή και βδελυκτός οφείλει είναι εκάστω των αγαπώντων τον Κύριον''.
Ο Άγιος Ιωάννης Δαμασκηνός λέγει εις τον Β' λόγον του: ''...Ακούσατε λαοί, φυλαί, γλώσσαι, άνδρες, γυναίκες και παίδες, πρεσβύται, νεανίσκοι τε και νήπια, το έθνος των Χριστιανών και άγιον. Ει τις ευαγγελίζεται υμάς παρ΄ο παρέλαβεν η Καθολική (Ορθόδοξος) Εκκλησία παρά των Αγίων Αποστόλων, Πατέρων και Συνόδων και μέχρι του νυν διεφύλαξεν, μη ακούσητε αυτού μηδέ δέξησθε την συμβουλήν του Όφεως, ως εδέξατο Εύα και ετρύγησεν θάνατον. Καν Άγγελος, καν Βασιλεύς, ευαγελίζηται υμάς, παρ΄ό παρελάβατε κλείσατε τας ακοάς...''
Ας προσθέσωμεν εις τα ανωτέρω και όσα αυταί αι Οικουμενικαί Σύνοδοι, ως είδομεν εις τα προηγούμενα, διέταξαν και δη η Ζ' Οικουμενική Σύνοδος διά του όρου αυτής ειπούσα: ''Ημείς τους προστιθέντας τι ή αφαιρούντας εκ της καθολικής Εκκλησίας αναθεματίζομεν΄ και ει τις πάσαν παράδοσιν Εκκλησιαστική, έγγραφον ή άγραφον αθεεί ανάθεμα''. Δεν δεσμεύει λοιπόν ούτε μοναχόν, ούτε άλλον κληρικόν, ούτε λαικόν τινα ή παρά τας κανονικάς διατάξεις ταύτας απόφασις η διαταγή του Αρχηγού της Εκκλησίας της Ελλάδος περί του Εκκλησιαστικού Ημερολογίου και ουδείς οφείλει υπακοήν και συμμόρφωσιν προς αυτήν.
Εξαντλούντες το περί τούτον θέμα θα προσθέσωμεν εις το επόμενον άρθρον την περί τούτου γνώμην του Μεγάλου Φωτίου, αξίαν πολλής προσοχής.
Συνεχίζεται
Εκ του βιβλίου του Γρηγορίου Ευστρατιάδη
''Η Πραγματική Αλήθεια περί του Εκκλησιαστικού Ημερολογίου'',
που δημοσιεύθηκε σε συνέχειες στην εφημερίδα των Αθηνών ''ΣΚΡΙΠ'',
την Δευτέρα 7 Μαίου 1928,
έτος 32ον, αρ. φύλλου 8.979, σελ. 1-2.
Μεταφορά στο διαδίκτυο στο μονοτονικό σύστημα, επιμέλεια, παρουσίαση κειμένου
ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ.
Διατηρήθηκε η Γραμματική τάξη της εποχής με την επέμβαση μόνο σε κάποια αναγκαία σημεία στίξης.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου