ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ ''ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ'': Αιωνία σου η μνήμη πάτερ Ευθύμιε! Kαλόν Παράδεισον πρέσβευε και για εμάς.
Π Ε Ν Θ Η +ΑΡΧ/ΤΗΣ ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΔΑΝΗΛΑΤΟΣ
Η Κοινότητα των Ζηλωτών Αγιορειτών Πατέρων στό Άγιον Όρος και η Ορθόδοξη Εκκλησία, ο κλήρος και ο λαός, με κατώδυνη λύπη, ως άνθρωποι, αλλά και με την ελπίδα της Αναστάσεως, ως πιστοί Χριστιανοί, από μακρυά (λόγω μέτρων) προπέμπουμε νοερά, τον μακαριστό πλέον αδελφό και συλλειτουργό μας Αρχιμανδρίτη και Πνευματικό Πατέρα Ευθύμιο Δανηλάτο, Γέροντα της Ιεράς Σκήτης του Ιβηριτικού Κελίου των Τριών Οσιομαρτύρων Ακακίου Ευθυμίου και Ιγνατίου στά αγιασμένα χώματα του Αγιώνυμου Ορους.Αλησμόνητε αδελφέ, ευχόμεθα στον Κύριο και Θεό μας, όπως σέ ανέδειξε εδώ στη γη Ιερέα Του, έτσι να σέ αναδείξει και Ιερέα τού Ουρανίου Του θυσιαστηρίου.
Γι’αυτό κηδεύεσαι με άπασαν την ιερατική σου στολή. Και μάλιστα με καλυμμένο με το ιερό κάλυμμα τού «αέρα» το πρόσωπό σου, όπως ακριβώς και ο θεόπτης Μωϋσής, ο οποίος, όταν συνομίλησε με τον Θεό τεσσαράκοντα ημέρες και νύκτες στο θεοβάδιστο Όρος και δέχθηκε τις πλάκες του Δεκαλόγου, τόση πολλή δόξα έλαβε το πρόσωπό του από τη Θεία συνομιλία, ώστε δεν μπορούσαν οι Υιοί Ισραήλ να το δουν.
«Και είδον, φησίν, οι Υιοί Ισραήλ το πρόσωπον Μωϋσέως ότι δεδόξασται. και περιέθηκε Μωϋσής κάλυμμα επί το πρόσωπον αυτού» (Έξοδ. λδ΄ 35)».
Γι’αυτό καλύπτεται και το πρόσωπο των Ιερέων, γιατί και ο κάθε Ιερέας βλέπει και γεύεται τον ίδιο το Θεό στην ιερή ώρα της Θείας Λειτουργίας, που μόνον αυτός μπορεί να επιτελέσει!
********************************
Ο μακαριστός π. Ευθύμιος υπηρέτησε επί σειρά δεκαετιών τον Αμπελώνα του Κυρίου με ζήλο και ταπείνωση.
Ο αείμνηστος Λειτουργός του Υψίστου διακρινόταν για την απλότητα, την πίστη, την εργατικότητά του και την αγάπη του προς την Αγία μας Ορθοδοξία.
Είχε αυξημένη πίστη, ευσέβεια και διάθεση διακονίας του λαού του Θεού. Κλήθηκε από το Θεό να ποιμάνει τους ευλαβείς Πατέρας της Ιεράς Καλύβης των Αγίων Τριών Οσιομαρτύρων Ακακίου Ευθυμίου καί Ιγνατίου της Ιεράς Ιβηριτικής Σκήτης Του Τιμίου Προδρόμου.
Κύρια εφόδια της ιερατικής του διακονίας ήταν η πλούσια καρδιά του. Μια καρδιά πλημμυρισμένη από αγνά συναισθήματα και βιώματα χριστιανικά και θείες εμπειρίες. Προπάντων, μια καρδιά γεμάτη με τη Χάρη του Θεού, που «τα ασθενή θεραπεύει και τα ελλείποντα αναπληροί».
Και σε λίγο το σκήνωμα του π.Ευθυμίου θά το οδηγήσουν τα πνευματικά του τέκνα στη γη, στα αγιασμένα χώματα οπου εζησε, για να βρει εκεί «τόπον αναπαύσεως».
Μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία του Χριστού μας θα βρίσκεται εκεί, όταν Αγγελος Κυρίου θα σαλπίσει και τότε «οι νεκροί θα εγερθούν άφθαρτοι, και ημείς όλοι θα αλλάξουμε» (Α Κορ. ιε, 52).
Ο π. Ευθύμιος επέστρεψε κοντά στον Θεό. Έφυγε ο σεμνός και ταπεινός λευΐτης αφήνοντας σε μας, που τον γνωρίσαμε και εκτιμήσαμε, τον ίδιο και ό,τι προσέφερε με την καλή του ζωή, ανάμνηση αγαθή.
Ήδη δέεται για όλους μας. Ιδιαίτερα για τα πιστά και αφοσιωμένα πνευματικά του παιδιά, τα οποία του συμπαραστάθηκαν υποδειγματικά, όλο το χρόνο της πολυβασάνου ασθενείας του.
Δέεται και για τους ενορίτες του Ιερου Ναού Αγίου Μηνά της πόλεως Βιλίων οπου υποδειγματικά υπηρέτησε επι δεκαετίες και όλους τους εν Χριστώ αδελφούς, φίλους καί συγγενείς του.
Όλοι εμείς ευγνώμονες για ο, τι εκείνος προσέφερε, κλίνουμε το γόνυ στη σεπτή σωρό του και δεόμαστε με όλη μας την ψυχή προς τον Κύριο: «Δέσποτα Χριστέ, ον μετέστησας εξ ημών, εν ταις των αγίων σου κατάταξον σκηναίς, το πνεύμα του σου δούλου Ιωάννου».
Κι απευθύνουμε σ’ εκείνον, τον ύστατο λόγο μας!
Πολυσέβαστέ μας πατέρα Ευθύμιε,
Υπήρξες αγωνιστής υπέρ τής Ορθοδοξίας. Υπήρξες ακούραστος υπηρέτης της Εκκλησίας προφτάνοντας παντού και πάντοτε τίς πνευματικές ανάγκες πολλών ενοριών ανά την Ελλάδα.
Υπήρξες άγαπητός αδελφός καί φίλος. Ποτέ δεν κακολόγησες όποιον σε πίκρανε. Η εκδίκηση, ούτε ως λέξη δεν υπήρχε στο λεξιλόγιο της καρδιάς σου.
Υπήρξες αφιλοχρήματος. Ποτέ σου δε ζήτησες. Χέρι δεν άπλωσες. Δεν αγάπησες τα χρήματα. Γι’αυτό και γεύτηκες πλούσια την αγάπη του κόσμου. Εξάλλου, πολλοί είναι κι εκείνοι που γεύτηκαν τη δική σου αγάπη. Έκανες το καλό και το ξεχνούσες. Σου έφτανε που το γνωρίζει ο Κύριος.
Ήσουν φιλότιμος. Είχες πνεύμα νοικοκυροσύνης. Τα ήθελες όλα καλά και ωραία. Και το Ναό σου, το προαύλιό του, τα ξωκλήσια.
Όλα θα διαλαλούν τη νοικοκυροσύνη και το ενδιαφέρον σου.
Υπήρξες ακούραστος ποιμένας, λειτουργώντας αγόγγυστα, ακόμη και τα πιο δύσβατα εξωκλήσια.
ΑΓΙΕ ΜΗΝΑ, ΑΓΙΟΙ ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΑΚΑΚΙΕ, ΕΥΘΥΜΙΕ ΚΑΙ ΙΓΝΑΤΙΕ, Ενώστε τις πρεσβείες σας για την ανάπαυσή του.
Αδελφέ μας, πολύκλαυστε και αλησμόνητε! Πρέσβευε για όλους εμάς, τον κλήρο και το λαό, στο Επουράνιο Θυσιαστήριο!
Με δάκρυα φιλούμε τα χέρια σου, που τόσα χρόνια ευλογούσαν…
Με ευλάβεια φιλούμε το τίμιο πετραχήλι σου, που σκόρπισε τόσα χρόνια τη Χάρη και την ευλογία του Θεού στο λαό του Θεού.
Ας είναι μακαρία «η οδός η πορεύη σήμερον», σεβαστέ πατέρα και αδελφέ μας! Η αγάπη μας και η βαθυτάτη ευγνωμοσύνη μας θα σε συνοδεύουν.
Ο Κύριος μας ας σε συγχωρήσει για ό,τι ως άνθρωπος έσφαλες. Έχεις και τον δικό μας τελευταίο ασπασμό της αγάπης και της συγγνώμης!
Ας είναι η μνήμη σου αιωνία! Η ψυχή σου ας έβρει καλόν Παράδεισο! Αμήν.
Στόν Μοναχό Ακάκιο που τοσο στάθηκε δίπλα σου και στη συνοδεία σου ευχόμεθα την εξ Υψους Θείαν παρηγορίαν.
ΑΙΩΝΙΑ ΣΟΥ Η ΜΝΗΜΗ!!!
Αρχιμ. Ευθύμιος Μπαρδάκας
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου