''Στη μέση του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου, οι Καθολικοί ζητούσαν καθοδήγηση από τον Πάπα. Ο Χίτλερ είχε ήδη θέσει κρυφά σε εφαρμογή το σχέδιό του για να εξοντώσει τους Εβραίους της Ευρώπης. Κρυφά, δηλαδή, από τους περισσότερους – εκτός από τον Πάπα Πίο τον 12ο. Ο Πάπας παρέμεινε σιωπηλός, ενώ ο υπόλοιπος κόσμος περίμενε κάποια βαρυσήμαντη χειρονομία ή κάποια λόγια που να καταδίκαζαν τις φρικαλεότητες του Χίτλερ.
Επέλεξε να παραμείνει σιωπηλός μπροστά στα εγκλήματα που διαπράχθηκαν από τους ναζί σε ολόκληρη την Ευρώπη, εγκλήματα που έλαβαν χώρα ακόμη και κάτω από τα παράθυρα του Πάπα, όπως η εκκαθάριση του εβραϊκού Γκέτο στη Ρώμη το 1943, για την οποία ο Πάπας δεν είχε επίσημη αντίδραση.
Με την πρώτη ματιά, ο Ναζισμός και ο Καθολικισμός είναι εκ διαμέτρου αντίθετοι. Το Βατικανό μοιάζει να είναι ένας θεσμός υπεράνω πάσης υποψίας. Η Εκκλησία, ωστόσο, αντιμέτωπη με την άνοδο του ναζισμού, τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και την εξόντωση των Εβραίων, θα διαδραματίσει έναν διφορούμενο – και ενίοτε ανίερο – ρόλο. Αρκετοί άντρες της Εκκλησίας, ιερείς και επίσκοποι, ένθερμοι θαυμαστές του Χίτλερ, έγιναν ακόμα και συνένοχοι.''
ΔΕΙΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΕΔΩ
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου