Όταν ο πειρασμός σου υποβάλλει να πράξεις μία φανερή αμαρτία τότε αυτό είναι εξ΄ αριστερών πειρασμός.
Όταν παρουσιάζεται με το ένδυμα του ''αγαθού σκοπού'' ή του ''αναγκαίου κακού'' τότε είναι εκ δεξιών. Νομίζει τότε ο εγωιστής και ο μισαλλόδοξος ότι είναι ''ζηλωτής του Θεού''! Η σκληρότητα καλύπτεται με το ένδυμα της ''ακρίβειας'' ή της ''ειλικρίνειας''. Ο ανελεήμων προβάλλεται ως ''ακέραιος'' και ''ακριβολόγος''!
Η ταπείνωση δεν είναι λογισμοί ταπεινώσεως, ούτε βέβαια λόγοι ταπεινόσχημοι και σχήματα ευσεβείας.
Η ταπείνωση προέρχεται από την απλή καρδιά και δεν συγκρίνει τον εαυτό της με τους άλλους, αλλά με την άπειρη καθαρότητα και αγιότητα του Θεού.
Η ταπείνωση εκφράζεται με το πνεύμα της μαθητείας.
Κάποιοι νομίζουν ότι τα εξωτερικά έργα, ή η εξωτερική ησυχία, ή ένας υποτυπώδης ''αγώνας για την πίστη'', τους καθιστούν κριτές της οικουμένης και πολλές φορές λένε: «συγχωρέστε με αδελφοί» ή «εγώ ο αμαρτωλός» αλλά δεν το εννοούν.
Η πίστη δεν μας δίνει το δικαίωμα να φερόμεθα ως ''κριτήριο ορθοδοξίας'' ή ως ''ιεροεξεταστές''. Είναι θαυμαστό το πως η αίσθηση ότι ''ομολογούμε'' την πίστη ή ότι ''υπερασπιζόμεθα'' την παράδοση αγκιστρώνεται στον πιο ασυμβίβαστο εγωισμό.
Όταν δεν υπάρχει η αληθινή ταπείνωση, η καρδιά γίνεται σκληρή σαν πέτρα, βυθίζεται στην άβυσσο της αμετάπειστης γνώμης, κάποτε και της αγνωμοσύνης (1). Και αυτό είναι που ονομάζουμε πλάνη!
(1) Η αγνωμοσύνη οφείλεται κυρίως στη φιλαυτία με την οποία ο αγνώμων, κρατεί μία εχθρική στάση απέναντι στον ευεργέτη του, μη θέλοντας να παραδεχθεί ότι δεν μπορούσε να υπερβεί τις αντίξοές του συνθήκες με μόνες τις δικές του δυνάμεις. Η αγνωμοσύνη (ή αχαριστία), ως αντίθετο της ευγνωμοσύνης, μαρτυρεί αγενή ψυχή και ποταπό φρόνημα: «Ο γαρ περί τον ευεργέτην αχάριστος, τι άν γένοιτο ποτέ περί τούς άλλους;», ερωτά ο ιερός Ιωάννης Χρυσόστομος. Οι αγνώμονες θεωρούνται και από αυτά τα ζώα κατώτεροι, αφού μερικά από αυτά, εκδηλώνουν την ευγνωμοσύνη τους προς τον άνθρωπο κατά τρόπο συγκινητικό. Έπειτα, οι αγνώμονες όχι μόνο επιδεικνύουν κακό παράδειγμα γενικώς, αλλά και απογοητεύουν όσους προτίθενται να ευεργετήσουν.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
«Οἱ ἀνόητοι ζηλωτές συμπεραίνουν ὅτι πρωταρχική αἰτία τοῦ ζήλου τους εἶναι ἡ πίστη...»
ΑΓΑΘΟΣ ΚΑΙ ΚΑΚΟΣ ΖΗΛΟΣ - ΚΑΤ΄ ΕΠΙΓΝΩΣΙΝ ΚΑΙ ΜΗ ΚΑΤ΄ ΕΠΙΓΝΩΣΙΝ ΖΗΛΩΤΗΣ (ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ)
Η ΒΛΑΒΗ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΟΗΤΟ ΖΗΛΟ! (AΓ. ΙΣΑΑΚ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ)
«....κατά τούτο διαφέρει ο υποκριτής του αληθούς ζηλωτού»
Η ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΗ (ΨΕΥΔΟ)ΣΕΜΝΟΠΡΕΠΕΙΑ (ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ)
Πολύ ωραίο το σημερινό άρθρο αλλά όλα αυτά τα καλά στα οποία αναφέρεται δεν επιτυγχάνονται εύκολα και η καλύτερη οδός για να γίνουν πράξη είναι η αληθινή υπακοή σε διακριτικό γέροντα και η καθημερινή προσευχή να μας αξιώσει ο Θεός αυτών των πνευματικών χαρισμάτων και η συνεχής αυτομεμψία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι ακριβώς.
Διαγραφή