Μεγάλη Δευτέρα του 1998 περιμέναμε την έναρξη της εξοδίου ακολουθίας του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αθηνών Σεραφείμ.
Η Μητρόπολη γέμιζε με επίσημους και ο πιστός λαός ήταν έξω στα πλαϊνά σκαλοπάτια.
Αίφνης βλέπω ένα ασκητικό γεροντάκι να ανεβαίνει τα σκαλοπάτια της Μητρόπολης από το πλάι και να το συνοδεύει ένας νέος κληρικός.
Το πρόσωπο του ασκητή έλαμπε.
- για δες είπαμε μέσα μας κατέβηκαν και ασκητές να προσκυνήσουν το σεπτό σκήνωμα του Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ.
Αμέσως προστρέξαμε και λάβαμε την ευχή του.
Μας απάντησε με ολοκάθαρα Ελληνικά.
Σε λίγο οι γύρω μου είπαν:
- ξέρεις ότι μόλις έλαβες ευχή από τον Πατριάρχη της Σερβίας Παύλο.
Μετά ένας Μητροπολίτης της Εκκλησίας της Ελλάδος που τον γνώριζε μας είπε:
- κάθε μέρα σηκωνόταν στις 4 το πρωί και λειτουργούσε .
- ένας σοβαρός λόγος ήταν γιατί η Σερβία βγαίνοντας από τον ολοκληρωτισμό σαρωνόταν από τον σατανισμό και την μαγεία.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου