Ό σατανάς διαιρεί, ό Χριστός ενώνει!

Προέβλεπε ό Χριστός. Τι προέβλεπε; Προέβλεπε, ότι ό σατανάς θα πολεμήση την Εκκλησία πού ίδρυσε. Θα την πολεμήση με λύσσα, με όλα τα μέσα πού διαθέτουν οί σκοτεινές δυνάμεις του. Το δε ισχυρότερο μέσο ή όπλο, με το όποιο θα προσπαθήσει να διάλυση την Εκκλησία, Είναι - ποιο; Ή διαίρεση. Θα εν-σπείρει ζιζάνια, θα ψυχράνει τις καρδιές των Χριστιανών, οί όποιοι δεν θ' αγαπούν ό ένας τον άλλο, θα αλληλομισούνται, και ή Εκκλησία θα διαιρεθεί σε διάφορες φατρίες και κόμματα και υποδιαιρέσεις. Αυτό προέβλεπε ό Χριστός. Για αυτό παρακαλεί τον ουράνιο Πατέρα. Παρακαλεί για την ενότητα της Εκκλησίας. Σε παρακαλώ, λέει, ουράνιε Πατέρα, οι Χριστιανοί να είναι ένα, ενωμένοι με τη ρίζα και μεταξύ τους όπως οι κληματόβεργες στο αμπέλι. Το αίτημα «ίνα ώσιν εν»το επαναλαμβάνει πέντε φορές (βλ. Ίωάν. 17,12,21-23). Τόσο μεγάλη σπουδαιότητα αποδίδει ό Χριστός στην ενότητα της Εκκλησίας.

Θέλεις να δεις την αξία της ενότητας; Δες μια οικογένεια δεμένη, πού ή γυναίκα σέβεται και υπακούει στον άντρα, ό άντρας αγαπάει τη γυναίκα, τα παιδιά ακούνε τους γονείς• μια τέτοια οικογένεια Είναι παράδεισος -δυστυχώς σπάνιο πράγμα πλέον. Πόσο συγκινήθηκα όταν κάποιος μου είπε• «Ζήσαμε πενήντα χρόνια με τη γυναίκα μου, και κακό λόγο δεν αλλάξαμε»! Ή σημερινή γενεά μεταξύ των άλλων κακών έχει και τη διαλύσει της οικογενείας• πορνεία, μοιχεία, διαζύγιο ακούς συχνά διαπληκτισμοί φτάνουν κάθε μέρα στη μητρόπολη. Στον Πόντο, στη Μικρά Ασία, στην ευλογημένη χώρα, μεσ στα εκατό χρόνια δεν ακουγόταν ούτε ένα διαζύγιο. Τώρα ή οικογένεια Είναι διαλυμένη. Δείξτε μου μια οικογένεια πού να Είναι ενωμένη σφιχτά, πού ό άντρας να γνώρισε μόνο μια γυναίκα στον κόσμο και ή γυναίκα να γνώρισε μόνο έναν άντρα - σπάνιο φαινόμενο πλέον στην γενεά Σοδόμων και Γομόρρας ή ένότης διεσπάσθη.

Θέλετε να δείτε την αξία της ενότητας; 'Ρίξτε ένα βλέμμα σ' ένα χωριό πού οι κάτοικοι λόγω των κομματικών διαφορών έχουν διαιρεθη. Είναι τρομερό. Μαθαίνω, ότι σε μικρά και μεγάλα χωριά, άλλα και παντού, οί άνθρωποι έχουν γίνει εχθροί εξ αιτίας των πολιτικών διαφορών. Ενώ Είναι πατριώτες, ενώ Είναι Χριστιανοί, ενώ Είναι βαπτισμένοι στο όνομα της αγίας Τριάδος, ψυχραίνονται μεταξύ τους σε τέτοιο σημείο, πού δέ λένε καλημέρα ό ένας στον άλλο• λες και ό άλλος Είναι Τούρκος, λες κ' Είναι αλλόφυλος. Αυτά και μεταξύ συγγενών ακόμη. Οί οπαδοί κάθε κόμματος έχουν το δικό τους καφενείο• στο ένα καφενείο πάνε οί μεν, στο άλλο πηγαίνουν οί άλλοι. Θεέ μου, τί διαίρεσις εΐν' αυτή!

Θέλεις να δεις ακόμη πιο πολύ την αξία της ενότητας; Διάβασε την ιστορία μας. Μικρό Είναι το έθνος μας. Άλλ' όταν ήταν ενωμένο, ω τότε νικούσαμε τους εχθρούς. Οί γονείς μας, ή παλαιά γενεά πού ήταν τότε νέα παιδιά, όταν στρατεύθηκαν μας άφηναν και έφευγαν για το μέτωπο. «Παναγιά μαζί σας», τους έλεγαν οί μητέρες και οί γιαγιάδες μας. Κ' έφευγαν, κ' έφευγαν. Και ενωμένοι προχώρησαν, έφτασαν στη Λάρισα. Και προχώρησαν, πέρασαν τον Όλυμπο, και σαν αετοί την ημέρα του αγίου Δημητρίου μπήκαν στη Θεσσαλονίκη. Και προχώρησαν, έφτασαν μέχρι τη Σόφια. Ήταν τότε όλοι ενωμένοι, δεν υπήρχαν κόμματα, δεν υπήρχε διαίρεσης. Ενωμένο το' Ελληνικό έθνος έφτασε μέχρι την Τσατάλτζα, έξω άπ' την Κωνσταντινούπολη Σε λίγο θα μπαίναμε στην Πόλη και θα λειτουργούσαμε στην 'Αγια-Σοφιά. 'Αλλά, αλλά... Κ' ενώ οί Έλληνες είχαν φτάσει μέχρι το Σαγγάριο και άδειαζε ό Κεμάλ την Άγκυρα και έφευγε πέρα άπ' το Ικόνιο, και προμηνύετο θρίαμβος και νίκη μεγάλη..., Τι μας έφαγε, Τι μας διέλυσε; Ή διχόνοια. Εδιχάσθη το έθνος. Αιτία της νίκης των Τούρκων ήταν ή τρομερά μας διχόνοια. Δεν το λέω εγώ' το λέει ό Κεμάλ. Όταν στην Άγκυρα τον χειροκροτούσαν, αυτός τους είπε• Τι με χειροκροτάτε; δέ νικήσαμε εμείς τους Έλληνες• οί Έλληνες νικήθηκαν μόνοι τους, με τη διαίρεση τους... Έτσι ήρθε ή μικρασιατική καταστροφή, ή μεγάλη καταστροφή, από τη διαίρεση.

Αδελφοί μου! Ό σατανάς διαιρεί, ό Χριστός ενώνει. Κ' έχουμε πολλά παραδείγματα. Ό Χριστός ενώνει. Και Χριστός ίσον Εκκλησία. Και ή Εκκλησία ενώνει. 

Ἀναστήτω ὁ Θεὸς καὶ διασκορπισθήτωσαν

οἱ ἐχθροὶ αὐτοῦ,

καὶ φυγέτωσαν ἀπὸ προσώπου

αὐτοῦ οἱ μισοῦντες αὐτόν.

Ὡς ἐκλείπει καπνός, ἐκλειπέτωσαν•

ὡς τήκεται κηρὸς ἀπὸ προσώπου πυρός,

οὕτως ἀπολοῦνται οἱ ἁμαρτωλοὶ

ἀπὸ προσώπου τοῦ Θεοῦ.

Καὶ οἱ δίκαιοι εὐφρανθήτωσαν•

ἀγαλλιάσθωσαν ἐνώπιόν του Θεοῦ,

τερφθήτωσαν ἐν εὐφροσύνη.

Ἀπὸ μικρὸ παιδάκι, ποὺ τὸν ἄκουγα στὶς Ἐκκλησίες αὐτὸ τὸ ψαλμό, μοῦ δημιουργοῦνταν ἐρωτήματα:

"Ποιοὶ εἶναι οἱ ἐχθροί του Θεοῦ;"

"Πῶς θὰ διασκορπιστοῦν;"

Χρόνια μετὰ θεώρησα ὅτι ἀπάντησα στὰ ἐρωτήματα:

Ἀφοῦ ὁ Θεὸς εἶναι Ἀγάπη,

οἱ ἐχθροί Του εἶναι οἱ ἐχθροί Της, εἶναι οἱ ἐχθροί της ἑνότητας, οἱ ἐχθροί της μοιρασιᾶς, οἱ ἐχθροί της δικαιοσύνης, ἀλλὰ καὶ της συγ-χώρεσης.

Καὶ τὶς περισσότερες φορὲς δὲν εἶναι ἀκριβῶς ἐχθροί, ἀλλὰ φοβικοὶ ἄνθρωποι.

Ἄνθρωποι ποὺ ὁ φόβος γιὰ τὸν Ἄλλο, νίκησε τὴν ἐπιθυμία τους γιὰ ἕνωση.

Γιαυτὸ καὶ στὸν Θρίαμβο τῆς Ἀγάπης (ἑνότητα)  θὰ διασκορπιστοῦν.

ΠΗΓΗ ''ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΔΙΑΦΟΡΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΟΥ ΜΑΣ BLOG''