Την Κυριακή στις 30 Νοεμβρίου, αυτήν την αποφράδα ημέρα της Ρωμιοσύνης μας , στην Κων/λη ο Πατριάρχης των Ορθοδόξων κ.κ. Βαρθολομαίος θα ανταλάξει , αβρότητες,αγάπες και συμπροσευχές κατά την Θείαν Ευχαριστίαν με τον αιρετικό Πάπα , υποδεχόμενοι αυτόν ως τον Αγιώτατο(πιο Αγιότατος δεν γίνεται) Επίσκοπο και Πάπα Ρώμης Φραγκίσκο.
Η ειρωνία όμως είναι πως ο πρώτος κληρικός που θα υποδεχθεί τον Πάπα
εις τον Νάρθηκα του Πατριαρχείου και θα του φιλήσει μάλιστα και το χέρι θα είναι ο Μέγας Αρχιμανδίτης Βησσαρίων.
Βησσαρίων(1400-1472)
ήταν και το όνομα του Μητροπολίτου Νικαίας ο οποίος έλαβε μέρος στην ληστρική σύνοδο της Φεράρας, το παλληκάρι και ο μπροσταρόκριος
των ενωτικών, έως ότου,αφού καταταλαιπώρησε τον εν Χριστώ αδελφό του Άγιο
Μάρκο τον Ευγενικό,
στο τέλος έγινε και εξομώτης , απαρνήθηκε την Ορθόδοξη Εκκλησία και έγινε Καρδινάλιος του Πάπα λαμβάνοντας μάλιστα και μισθό 600 χρυσά νομίσματα τον χρόνο από την Παπική αυλή.
Επίσης εκείνη την ημέρα που θα τρίζουν τα Άγια Λείψανα όλων των Πατέρων και ομολογητών της Ορθοδοξίας μας
τελείται εν Αγίω ‘Ορει η αγρυπνία και η μνήμη της ανακομιδής των Ι.Λειψάνων του Αγίου Κοσμά του Πρώτου και των συν αυτώ μαρτυρησάντων Μοναζόντων του Αγίου
Όρους, οι οποίοι μαρτύρησαν δι’απαγχονισμού και σφαγής από τους Παπικούς και ενωτικούς Λατινόφονες: Αυτοκράτορα Μιχαήλ Η΄ τον
Παλαιολόγο και τον Πατριάρχη Ιωάννη τον Βέκκο.
Όπως αναφέρει
το συναξάρι «Οι Παπικοί διέταξαν τη σύναξη στις Καρυές των Μοναχών που διέμεναν στα γύρω από τις Καρυές κελλιά. Σκοπός της συνάξεως ήταν να πεισθούν οι Αγιορείτες Μοναχοί, με επικεφαλής τον Πρώτο, να συγκατατεθούν στην ένωση με την «Εκκλησία» του Πάπα. Να «λατινοφρονήσουν» και να δεχθούν τα λατινικά δόγματα. Στην πρόταση όμως αυτή της προδοσίας αντέδρασαν όλοι. Και ο Πρώτος και οι Μοναχοί. Με ένα λόγο και με μια απόφαση, αποκρίθηκαν ότι είναι πρόθυμοι και να μαρτυρήσουν για την Ορθόδοξη πίστη, τη μόνη και αληθινή πίστη. Μάταια οι λατινόφρονες εκπρόσωποι του αυτοκράτορα απειλούσαν τους Μοναχούς με κολαστήρια και με αυτό τον θάνατο και τον Πρώτο με αγχόνη .
Μα οι Αγιορείτες Μοναχοί αποδείχθηκαν αμετάπειστοι. Βράχοι ακλόνητοι. Γι΄ αυτό και οι εχθροί της Ορθοδοξίας άρχισαν τα βασανιστήρια. Αλλά όσο βασανίζονταν οι Μοναχοί, τόσο και πιο πολύ, με όλη τους τη δύναμη, ομολογούσαν την Ορθόδοξη πίστη. Γι΄ αυτό και διατάχθηκε ο θάνατος σκληρός. Η αγχόνη και η σφαγή. Η αγχόνη για τον Πρώτο του Αγίου Όρους. Η σφαγή για τους μοναχούς. Κοκκίνησε το ιερό χώμα των Καρυών. Άλλα το αίμα αυτό ανέβηκε στον ουρανό, μπροστά στο Θεό, μαζί με τις ψυχές των οσιομαρτύρων πατέρων, σαν θυμίαμα ευωδιαστό. Ήταν η τελευταία λατρεία των Αγιορειτών Πατέρων, που την τέλεσαν στα άγια χώματα του Αγίου Όρους με το αίμα της καρδιάς τους. Αφού πρόσφεραν στο Θεό τα πάντα, τελευταία πρόσφεραν το αίμα τους».
ΒΡΕ ΠΩΣ ΜΑΣ ΕΙΡΩΝΕΥΕΤΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ!!
(*σε αυτό το μάρμαρο εκόπησαν οι τίμιες κεφαλές όσων Ορθοδόξων Μοναχών αρνούντο να λατινοφρονήσουν.Φαίνονται ακόμη και οι χαρακιές από τα τσεκούρια των πολιτισμένων Παπο-φρόνων.)
-ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ-
ΑΝΟΡΘΟΔΟΞΑ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΣ
ΠΗΓΗ ''ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ''
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου