O Γέροντας Ιερώνυμος της Αίγινας (1883-1966).
(Επιμέλεια – Διασκευή Στέλιος Κούκος)
Όταν ήταν διάκονος, ο Μικρασιάτης π. Βασίλειος -αργότερα Ιερομόναχος Ιερώνυμος της Αιγίνης- ύστερα από καταγγελία συγχωριανών του, και μάλιστα Χριστιανών, ότι δεν υπηρέτησε την στρατιωτική του θητεία στον τουρκικό στρατό, οι Τούρκοι τον κάλεσαν να υπηρετήσει.
Ο π. Βασίλειος εμφανίστηκε στο στρατόπεδο με τα ράσα και στεναχωρημένος, ότι τόσο γιατί θα υπηρετούσε, όσο γιατί θα έπρεπε να βγάλει τα ράσα. Το μόνο που του έμενε να κάνει, ήταν να προσεύχεται θερμά στον Χριστό και την Παναγία και να περιμένει να τον βοηθήσουν.
Το πρωινό της επόμενης μέρας, δηλαδή την ημέρα που έπρεπε να φορέσει την στρατιωτική στολή για να αντικαταστήσει τα ευλογημένα ράσα, όταν τον είδε ο φρουρός να βρίσκεται ανάμεσα στους νεοσυλλέκτους του φώναξε και του είπε:
– Ε, παπά, τι θέλεις εσύ εδώ μέσα; Φύγε γρήγορα μην βρω τον μπελά μου.
– Ε, παπά, τι θέλεις εσύ εδώ μέσα; Φύγε γρήγορα μην βρω τον μπελά μου.
Ο π. Βασίλειος δεν έχασε ευκαιρία και με “δάκρυα συγκίνησης και ευχαριστίας” πέρασε την πύλη του στρατοπέδου και κατέφυγε για προστασία στην ενορία του αρχικά και μετά στο Πατριαρχείο.
Ο Πατριάρχης, όταν άκουσε τον δακρυσμένο Διάκο του, να του ζητά να τον συνδράμει για να μη βγάλει τα ράσα, έκανε αμέσως προσωπικό διάβημα στον σουλτάνο.
Η προσπάθεια αυτή του Οικουμενικού Πατριάρχη “πέτυχε να θεσπιστεί διάταγμα που απάλλασσε όλους τους Ιεροδιακόνους απ’ την υποχρέωση της στράτευσης”!
Η προσπάθεια αυτή του Οικουμενικού Πατριάρχη “πέτυχε να θεσπιστεί διάταγμα που απάλλασσε όλους τους Ιεροδιακόνους απ’ την υποχρέωση της στράτευσης”!
Εδώ όμως ας δώσουμε απευθείας τον λόγο στον συγγραφέα κ. Πέτρο Μπότση για να μας διηγηθεί τι έγινε στην συνέχεια:
Λίγο καιρό αργότερα, ο π. Βασίλειος επισκέφτηκε τον Πατριάρχη και του είπε:
– Παναγιώτατε, θέλω να φύγω και να πάω στην Ελλάδα. Φοβούμαι ότι εδώ θα μας βγάλουν τα ράσα οι Τούρκοι.
– Αστειεύεσαι; απάντησε ο πατριάρχης. Δεν είναι δυνατό να γίνει αυτό.
– Παναγιώτατε, θέλω να φύγω και να πάω στην Ελλάδα. Φοβούμαι ότι εδώ θα μας βγάλουν τα ράσα οι Τούρκοι.
– Αστειεύεσαι; απάντησε ο πατριάρχης. Δεν είναι δυνατό να γίνει αυτό.
Κι όμως, τα λόγια του αποδείχτηκαν προφητικά.
Αρκετά χρόνια αργότερα, ένας επίσκοπος του κλίματος του πατριαρχείου επισκέφτηκε με πολιτική περιβολή το Γέροντα στην Αίγινα.
Ρωτούσε επίμονα να μάθει από πού είχε αντλήσει τις πληροφορίες ότι οι Τούρκοι θα νομοθετούσαν την κατάργηση του ράσου.
Ρωτούσε επίμονα να μάθει από πού είχε αντλήσει τις πληροφορίες ότι οι Τούρκοι θα νομοθετούσαν την κατάργηση του ράσου.
Είχαν εντυπωσιαστεί τότε στο πατριαρχείο με την «πλήρη ενημέρωσή» του. Δεν αντιλήφθηκαν ότι οι πληροφορίες του δεν είχαν κάποια κοσμική πηγή προέλευσης.
Ήταν το προανάκρουσμα ενός χαρίσματος με το όποιο τόσο πλούσια τον επιδαψίλευσε [προσέφερε πλουσιοπάροχα] αργότερα ο Θεός, ως επιβράβευση μιας ζωής γεμάτης θυσίες και αγάπης γι’ Αυτόν.
Από το βιβλίο του συγγραφέα Πέτρου Μπότση, “Γέροντας Ιερώνυμος, Ο Ησυχαστής της Αίγινας”, Αθήνα, 1999.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου