Πρέπει να κάνουμε στους γέροντες εξαγόρευση εκείνων μονάχα των λογισμών που μας πολεμούν ή μένουν μέσα μας πολύν καιρό

 

«Ένας αδελφός ρώτησε τον αββά Ιωάννη τον προφήτη:

– Για όλους τους λογισμούς, που ξεφυτρώνουν στην καρδιά μου, πρέπει να ρωτάω τους γέροντες;

– Δεν είναι ανάγκη, απάντησε ο γέροντας, να ρωτάει κανείς για όλους τους λογισμούς που περνούν από την καρδιά, γιατί φεύγουν και χάνονται. Να ρωτάει μόνο γι᾿ αυτούς τους λογισμούς που επιμένουν και πολεμούν.

Συμβαίνει, θα λέγαμε, με τους λογισμούς ό,τι και με έναν άνθρωπο, που βρίζεται από πολλούς, αλλ᾿ αγνοεί και προσπερνάει τις ύβρεις.

Τότε δεν κάνει καμιά ενέργεια. Αν όμως κάποιος (από τους υβριστές του) στραφεί εναντίον του και τον πολεμήσει, τότε τον καταγγέλλει στις αρχές. Έρχεται δηλαδή στον άρχοντα και υποβάλλει μήνυση εναντίον εκείνου που τον πολέμησε.

Έτσι γίνεται και με τους λογισμούς:

Πρέπει να κάνουμε στους γέροντες εξαγόρευση εκείνων μονάχα των λογισμών που μας πολεμούν ή μένουν μέσα μας πολύν καιρό».

(Μικρός Ευεργετινός)