''ὅταν οὖν τις συγκατατίθηται τῷ ψεύδει, ἴσθι ὅτι οὐκ ἤθελεν ψεύδει συγκαταθέσθαι· πᾶσα γὰρ ψυχὴ ἄκουσα στέρεται τῆς ἀληθείας, ὡς λέγει Πλάτων· ἀλλὰ ἔδοξεν αὐτῷ τὸ ψεῦδος ἀληθές. (Διατρ. 1.28.1-5)

''Και ποιος είναι ο λόγος που συγκατανεύουμε σε όλα; Το γεγονός ότι φαίνεται ό,τι υπάρχει. Επομένως δεν είναι δυνατόν να καταφάσκουμε σε κάτι, που φαίνεται ότι υπάρχει. Γιατί; Επειδή αυτή είναι η φύση της διάνοιας, δηλαδή, να συμφωνεί με τα αληθινά, να μην ικανοποιείται με τα ψευδή, και να αναστέλλει τις κρίσεις για τα αμφίβολα. Ποια είναι η απόδειξη για αυτό; «φαντάσου, αν μπορείς, ότι τώρα είναι νύχτα». Δεν μπορώ. «Φαντάσου ότι δεν είναι μέρα». Δεν μπορώ. «Φαντάσου ότι ο αριθμός των άστρων είναι ή δεν είναι άρτιος». Δεν μπορώ. Όταν, λοιπόν, κάποιος καταφάσκει στο ψέμα, να ξέρεις ότι δεν ήθελε να συγκατατεθεί στο ψέμα, γιατί, όπως λέει και ο Πλάτων, κάθε ψυχή στερείται την αλήθεια χωρίς να το θέλει. Όμως αυτός πήρε το ψέμα για αλήθεια''.

ΕΠΙΚΤΗΤΟΣ

(Οι μεταφράσεις των κειμένων του Επίκτητου προέρχονται από την έκδοση των Χριστοδούλου, Ι.Σ. – Ιωαννίδου Δ.Ν. (2002).