Διάφοροι αδελφοί πολλές φορές αναφέρουν
ότι η αίρεσις του Οικουμενισμού είναι κατεδικασμένη αίρεση - και έτσι δεν
χρειάζεται κάποια νέα καταδίκη της - από την Ε΄ Οικ. Σύνοδο (δόγμα του
Απελλή). Να σήμερα όμως που είδαμε ότι η αίρεσις αυτή έχει κατεδικασθή όχι μία αλλά πολλάκις!
Διαβάζουμε:
και
επίσης έχουμε και αυτούς που υποστηρίζουν ότι κατεδικάσθη στην Σύνοδο της
Μόσχας (απαντήσαμε εδώ) και από τους Ρώσους της Διασποράς το ΄83 (απαντήσαμε εδώ).
Δεν
ξέρουμε ειλικρινά αν πρέπει να γελάσουμε ή να κλάψουμε με τέτοια επιχειρήματα
τα οποία - τρόπον τινά - είναι χείρα βοηθείας προς τους Οικουμενιστές,
διότι εφ΄ όσον έχει κατεδικασθή ο Οικουμενισμός ''τόσες και τόσες φορές'' δεν
χρειάζεται και κάποια περαιτέρω καταδίκη (δυστυχώς το ομολογούν και όσοι
παρουσιάζουν παρόμοια επιχειρήματα) ούτε της αιρέσεως αυτής - καλύτερα
Παναιρέσεως διότι όμοια δεν έχει υπάρξει ποτέ και ας φωνάσκουν αστόχως μερικοί
- αλλά ούτε και των προσώπων - φορέων της!
"Καὶ στὴν περίπτωσι αὐτή, ἀφοῦ «γυμνῇ τῇ κεφαλῇ» κηρύττει διδασκαλίες ἀντορθόδοξες, δὲν ἀπαιτεῖται προηγουμένως ἀπόφασι καθαιρέσεως ἀπὸ ἁρμόδιο συνοδικὸ δικαστήριο· ἡ καθαίρεσις ἐπέρχεται αὐτομάτως κατὰ τὸν ΙΕ΄ κανόνα τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου, τὸν ὁποῖο καὶ ἐγὼ ὡς ἱεροκῆρυξ εἶχα μνημονεύσει καὶ εἶχα ζητήσει ἀπὸ τοὺς ἀρχιερεῖς τῆς Β. Ἑλλάδος νὰ τὸν ἐφαρμόσουν καὶ νὰ διακόψουν τὴν κοινωνία μὲ τὸν οἰκουμενικὸ Πατριάρχη".
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυγουστίνος Καντιώτης
Επίσκοπος, λέγει η Ορθοδοξία, κηρύττων «αίρεσιν τινα παρά των αγίων Συνόδων ή Πατέρων κατεγνωσμένην« «δημοσία» και «γυμνή τη κεφαλή έπ' Εκκλησίας», συμφώνως πρός την κανονικήν τάξιν της Εκκλησίας τελεί υπό συνοδικήν διάγνωσιν και κρίσιν. Κατά δε τους ιερούς Κανόνας, κατατάσσεται, μετά των «ψευδεπισκόπων και ψευδοδιδασκάλων».
ΔιαγραφήΔιό οι Ορθόδοξοι δικαιούνται, ίνα αποτειχισθώσιν έκ τούτου, διακόπτοντες την μετ' αυτού κοινωνίαν και «πρό συνοδικής διαγνώσεως» (ΙΕ΄ Κανόνος ΑΒ΄ Συνόδου).
αιρετίζοντες κείνται υπό κρίσιν ως ψευδεπίσκοποι και ψευδοδιδάσκαλοι. Ψευδεπίσκοποι μεν, καθ΄ ότι, Επισκόπου θέσιν έχοντες, δεν ορθοτομούσι τον λόγο της θείας αληθείας, αλλά καινοτομούσι το ψεύδος. Ψευδοδιδάσκαλοι δέ, επειδή, εν θέσει εκκλησιαστικού διδασκάλου όντες, δεν διδάσκουσιν Ορθοδοξίαν, αλλά ψευδοδοξίαν. Διό και εκβάλλονται απο τας θέσεις του Επισκόπου και του διδασκάλου δια κανονικής εκκλησιαστικής κρίσεως, ήτοι «συνοδικής διαγνώσεως», δηλαδή «εντελούς διαγνώσεως» (Βαλσάμωνος, Σ.Κ. 2, 695), ήγουν τελεσιδίκου. Διό ο άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας τον πεπτωκότα εις αίρεσιν Νεστόριον Κωνσταντινουπόλεως ονομάζει πρό τελεσιδίκου αυτού κρίσεως «συλλειτουργόν» (Κυρίλλου Αλεξανδρείας, Μ. 4, 1068), ενω τον χαρακτηρίζει λύκον εν τη ποίμνη του Θεού ( Κυρίλλου Αλεξανδρείας, Μ. 4, 1096). Δηλαδή, δια μεν το αιρετικόν αυτού κήρυγμα τον λέγει λύκον, δια δέ την εκκλησιαστική θέσιν, ήν εισέτι κατέχει, τον αποκαλεί συλλειτουργόν, επομένως και λειτουργόν Μυστηρίων. Διό και Νεστόριος εχαρακτηρίσθη και «κακόν θηρίον» πρό της υπ΄ αυτού κηρύξεως της αιρέσεως. Και όχι μόνον τούτο, αλλά και «προ του επιδημήσαι» αυτόν «εν Κωνσταντινουπόλει». Δηλαδή, ο Νεστόριος ωνομάσθη προ της ενθρονίσεως του εις τον επισκοπικόν θρόνον Κωνσταντινουπόλεως, ουχί απλώς ψευδεπίσκοπος και ψευδοδιδάσκαλος, αλλά θηρίον κακόν. Και τούτο κατόπιν θείας αποκαλύψεως, ως μαρτυρεί αυτή αύτη η Γ΄ Οικουμενική Σύνοδος. Διότι γράφει αύτη προς τον πρωτοστατήσαντα εις την ορθόδοξον ένστασιν εν Κωνσταντινουπόλει άγιον Δαλμάτιον λέγουσα, «ότι και προ του επιδημήσαι Νεστόριον εν Κωνσταντινουπόλει, απεκάλυψέ σοι τα εν τη καρδία αυτού ο Θεός, και ότι πάσι τοίς ερχομένοις εν τω κελίω σου έλεγες· προσέχετε εαυτούς, αδελφοί, ότι κακόν θηρίον επεδήμησεν εν τη πόλει ταύτη και πολλούς έχει βλάψαι τη διδασκαλία αυτού» (Γ΄ Οικουμενικής Συνόδου, Μ. 4, 1260).