Εν όψει της φετινής μνήμης του Αγίου Αρχιεπισκόπου Λεοντίου Φιλίπποβιτς, η οποία τελείται την ερχόμενη Κυριακή (Δ΄ Ματθαίου) αναρτώνται τα εξής:
1. Μία άγνωστη και ανέκδοτη φωτογραφία του στην Ακρόπολη Αθηνών τον Μάιο του 1962, εκ του Αρχείου του μακαριτού Επαμεινώνδα Πριμάλη, στον οποίο ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος Λεόντιος την απέστειλε μαζί με ιδιόχειρη αφιέρωση:
2. Απόσπασμα ομιλίας στο τεσσαρακονθήμερο μνημόσυνό του από τον Επίσκοπο Γ.Ο.Χ. Σαλαμίνος Γερόντιο Μαριόλη (+1994), που δημοσιεύθηκε από τον ίδιο στο βιβλίο του "Αρχιερατική Εικοσαετηρίδα 1962-1982", σελ. 242:
"Η βάση του ορθόδοξου πνευματικού έργου τέθηκε στην ψυχή του αδελφού Ιωσήφ από τον πνευματικό οδηγό του, Αρχιεπίσκοπο Χιλής Λεόντιο...
Ο βαθμός της ευεργετικής επιρροής του Αρχιεπισκόπου Λεοντίου στον αδελφό Ιωσήφ μπορεί να κριθεί από το επόμενο επεισόδιο. Κάποτε, ενώ ανάγκαζε τους αδελφούς του σε υπακοή, ο Ιωσήφ μίλησε για την αυστηρότητα που του εφάρμοζε ο Βλαντίκα Λεόντιος. Πράγματι: Ο Επίσκοπος Λεόντιος καθοδηγούσε αυστηρά τον Ιωσήφ, κάνοντάς τον πραγματικό μοναχό· τον δίδαξε να κάνει την αδιάλειπτη προσευχή του Ιησού και την εξαγόρευση των λογισμών. Αυτά τα δύο συστατικά της πνευματικής εργασίας βοήθησαν τον αδελφό Ιωσήφ στη δύσκολη διακονία του.
...Ο Ιωσήφ κατείχε πολλά λείψανα αγίων. Έλαβε την ευλογία για την φύλαξη των λειψάνων από τον γέροντά του, τον Επίσκοπο Λεόντιο. Από αυτόν έλαβε ως δώρο τα πρώτα λείψανα. Όταν επισημάνθηκε στον Ιωσήφ ότι οι λαϊκοί δεν πρέπει να κρατούν λείψανα σε ιδιωτικά σπίτια, απάντησε ότι στην εποχή μας θα μπορούσαν να υπάρχουν εξαιρέσεις σε αυτόν τον κανόνα. Μόνο και μόνο επειδή σε περίπτωση δίωξης, τα λείψανα σε ιδιωτικές κατοικίες μπορεί να είναι πιο ασφαλή από ό,τι στους ναούς. Ο Βλαντίκα Λεόντιος το γνώριζε αυτό από τη δική του εμπειρία, έχοντας βιώσει διώξεις για την πίστη του στη Ρωσία. Ευλόγησε λοιπόν τους ευσεβείς λαϊκούς να φυλάνε τα λείψανα των αγίων. Επιπλέον, ο Ιωσήφ πίστευε ότι στους καιρούς της αποστασίας μας, τα ιερά λείψανα που έχουν οι πιστοί είναι μεγάλη παρηγοριά, ενθάρρυνση και προστασία. Γι’ αυτό με μεγάλη χαρά μοιραζόταν πάντα με άλλους ανθρώπους τα λείψανα των αγίων που είχε.
Αναμφίβολα, το κύριο νόημα της ζωής του Ιωσήφ ήταν να διακονήσει την Μυροβλύζουσα Εικόνα της Παναγίας Πορταϊτίσσης. Το δάχτυλο του Θεού εξ αρχής έδειχνε αυτή την διακονία: στον Ιωσήφ δόθηκε το όνομα του Δίκαιου Ιωσήφ του Μνήστορος, του φύλακα της Παναγίας. Ο Αρχιεπίσκοπος Λεόντιος της Χιλής, δεχόμενος τον Ιωσήφ στην Ορθοδοξία, προέβλεψε ότι με το όνομά του ο Ιωσήφ θα γινόταν ο φύλακας της Μητέρας του Θεού και του Θείου Βρέφους Χριστού. Εκείνη τη στιγμή, ο νεαρός άνδρας δεν κατάλαβε το νόημα αυτών των λέξεων, αλλά όταν έγινε ο φύλακας της θαυματουργής Εικόνας της Θεοτόκου, αποκαλύφθηκε το νόημα αυτής της προφητείας".
ΠΗΓΗ: http://krufo-sxoleio.blogspot.com/2023/06/196-272023.html
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου