Ο Χερουβείμ Ντεκτιάρ
Ο Χερουβείμ Ντεγκτιάρ είχε επανειλημμένα εμπλακεί σε διάφορα σκάνδαλα που έχουν καλυφθεί από τα μέσα
ενημέρωσης. Έτσι, στην περιφερειακή εφημερίδα του Τσερνίγκοφ
"Ντεσνιάνσκαγια Πράβντα" της 16ης Ιουλίου 1985 (Αρ. 134 (17167)) στο
άρθρο "Ένας δίκαιος άνθρωπος με άπληστα χέρια" αναφέρθηκε η "απάτη"
και οι ψυχικές και σεξουαλικές διαταραχές αυτού του ατόμου και αναφέρθηκε ότι
από το 1979 έως το 1984 είχε πιστοποιητικό από ψυχιατρικό νοσοκομείο που
ανέφερε ότι ήταν ψυχικά ασθενής. Είναι επίσης γνωστό ότι το 1983 υποβλήθηκε σε
θεραπεία για έντεκα μήνες στο Περιφερειακό Ψυχιατρικό Νοσοκομείο του
Τσερνίγκοφ. Και το 1984 οδηγήθηκε σε δίκη «για απάτη», αλλά σύντομα αφέθηκε
ελεύθερος λόγω νοητικής αναπηρίας[1].
Tο 2019, ένα νέο σκάνδαλο έλαβε ευρεία δημοσιότητα στα μέσα ενημέρωσης, όταν,
υπό την τον Χερουβείμ, στο χωριό καταγωγής του, Μοστσένκα, στην περιοχή
Τσερνίγκοφ, το σώμα ενός πρόσφατα αποβιώσαντος τοπικού ιερέα κλάπηκε από έναν
τάφο τη νύχτα, ο οποίος, αφού βεβηλώθηκε, θάφτηκε κρυφά στο δάσος, στη μέση των
πυκνών λόφων[2].
Από τα έγγραφα του προσωπικού του αρχείου, που φυλάσσονται στο αρχείο της
επισκοπής Τσερνίγκοφ της UOC αναφέρεται ότι το 1962, ο Διάκονος Χερουβείμ
(Ντεγκτιάρ) παραιτήθηκε από το προσωπικό της επισκοπής Τσερνίγκοφ της Ρωσικής
Ορθόδοξης Εκκλησίας και δεν ανήκε ποτέ ξανά σε αυτήν. Σημειώνεται επίσης ότι
από το 1969 έως το 1973, καθώς ο επίσκοπος της επαρχίας Τσερνίγκοφ ήταν ο
Επίσκοπος Βλαντιμίρ Σαμπόνταν (ο μελλοντικός προκαθήμενος της UOC MP), ο
Χερουβείμ απέφυγε επανειλημμένα αιτήματα να εμφανιστεί στην Επισκοπική
Διοίκηση. Αυτοανακηρύσσοντας τον εαυτό του «ιερομόναχο», αρνήθηκε να επιδείξει
το έγγραφο χειροτονίας του στην ιεροσύνη, ανταποκρινόμενος σε πολυάριθμα
αιτήματα του κλήρου της επαρχίας. Ως εκ τούτου, στο πιστοποιητικό της επαρχίας
Τσερνίγκοφ της ROC MP με ημερομηνία 28 Σεπτεμβρίου 1969, σημειώνεται ότι
«επίσημα η Επισκοπική Διοίκηση της πόλης Τσερνίγκοφ δεν μπορεί να επιβεβαιώσει
ότι είναι πράγματι ιερομόναχος». Ο ίδιος αργότερα άρχισε να ισχυρίζεται ότι
φέρεται να χειροτονήθηκε στην ιεροσύνη το 1962 στην Άλμα-Άτα από τον
Αρχιεπίσκοπο Άλμα-Άτα και Καζακστάν Ιωσήφ (Τσέρνοφ). Ωστόσο, από το
πιστοποιητικό του Μητροπολίτη Αλεξάνδρου (Μογκίλεφ) Αστάνας και Καζακστάν με
ημερομηνία 20/05/2020 αρ. 587/438, είναι γνωστό ότι «ο Ντεγκτιάρ Μ. Μ. δεν
ανήκε ποτέ στον κλήρο των επισκοπών της Μητροπολιτικής Περιφέρειας του Καζακστάν
και, επιπλέον, δεν έλαβε ιερατική χειροτονία»[3].
Άλλες αναλφάβητες μυστικοποιήσεις εμφανίστηκαν για πρώτη φορά από την πένα του
Χερουβείμ στην έκδοση του βιβλίου της Μόσχας του 1994. Έτσι, ειδικότερα, ο
Χερουβείμ Ντεγκτιάρ απέδωσε ψευδώς στον άγιο τις δικές του ψευδοπροφητείες ότι
«η Ρωσία, μαζί με όλους τους σλαβικούς λαούς και χώρες, θα σχηματίσει ένα
ισχυρό βασίλειο. Θα το φροντίζει ένας Ορθόδοξος τσάρος - ο χρισμένος του Θεού.
Όλα τα σχίσματα και οι αιρέσεις θα εξαφανιστούν στη Ρωσία... Ακόμα και ο ίδιος
ο Αντίχριστος θα φοβάται τον Ρώσο Ορθόδοξο τσάρο. Και όλες οι άλλες χώρες,
εκτός από τη Ρωσία και τις σλαβικές χώρες, θα βρίσκονται υπό την εξουσία του
Αντίχριστου» (Ibid. σελ. 157–158). Οποιοσδήποτε φοιτητής σε θεολογική σχολή θα
παρατηρήσει εύκολα ότι τέτοιες ιδέες έρχονται σε ριζική αντίθεση με την
ορθόδοξη πατερική εσχατολογία και ανήκουν στην χιλιαστική αίρεση.
Ο Χερουβείμ πρόσθεσε τεχνητά άλλες δικές του εικασίες και ιδέες στην έκδοση του
1994, ιδίως με την καταδίκη του Πατριαρχείου Κιέβου (το οποίο δεν υπήρχε κατά
τη διάρκεια της ζωής του π. Λαυρεντίου και εμφανίστηκε για πρώτη φορά μόλις το
1990), καθώς και με την καταδίκη του Μητροπολίτη Κιέβου Φιλάρετου Ντενισένκο (ο
οποίος διαχωρίστηκε από την βουλευτή της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας το 1992)
και ακόμη και της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Εξωτερικού (η τελευταία το
1990 ανακοίνωσε τη μη αναγνώριση της ιεραρχίας του ημι-κατακόμβου κινήματος
«Σεκατσέφτσι», μεταξύ των οποίων ονόμασε και τον Χερουβείμ ως μη κανονικό
«επίσκοπο του Τσερνιγκόφ»). Έτσι, ο Χερουβείμ, παραποιώντας τη βιογραφία και
τις οδηγίες του αγίου, υπό το πρόσχημα ψευδών προφητειών, προσπάθησε να
εκδικηθεί τους ηγέτες τριών δικαιοδοσιών ταυτόχρονα (της UAPC, της UOC-KP και
της ROCOR), οι οποίες άρχισαν να λειτουργούν στον μετασοβιετικό χώρο τη
δεκαετία του 1990 μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ.
Όλες αυτές οι προσθήκες, οι οποίες δεν είχαν γίνει ποτέ σε καμία από τις
προηγούμενες εκδόσεις, υποδείκνυαν ότι είχαν εμφανιστεί μετά το 1992. Αυτό
επιβεβαιώθηκε από τη γλωσσολογική (συγγραφική) εξέταση του κειμένου του 1994, η
οποία έδειξε σημαντική διαφορά και ασυμφωνία μεταξύ των μορφών ομιλίας στο
μεγαλύτερο μέρος του κειμένου με τις νέες προσθήκες που εμφανίστηκαν στην
έκδοση του 1994. Επιπλέον, οι προσθήκες του 1994 περιέχουν πολλούς όρους και
γλωσσικές δομές που δεν χρησιμοποιούνταν στο πρώτο μισό του 20ού αιώνα και
είναι χαρακτηριστικές της δεκαετίας του 1990.
Όταν αυτό το βιβλίο εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο Τσερνίγκοφ, οι ακόμα
ζωντανές ηλικιωμένες μοναχές - μαθήτριες και μοναχές του Αγίου Λαυρεντίου -
εξοργίστηκαν εξαιρετικά από τέτοια παραποίηση, διαστρέβλωση και κατασκευή του
Χερουβείμ Ντεγκιάρ, τον οποίο οι παλιοί ενορίτες στο Τσερνίγκοφ θυμόντουσαν
καλά ως σεκταριστή και απατεώνα. Ο συγγραφέας αυτού του άρθρου έπρεπε προσωπικά
να ακούσει από αυτές τις ηλικιωμένες μοναχές Λαυρεντίου μια διάψευση των όσων
είχαν γραφτεί από τον Χερουβείμ. Συγκεκριμένα, η ηγουμένη της Μονής Γέλετς του
Τσερνίγκοφ, Αμβροσία (Ιβανένκο, 1926 - 2006), η οποία ήταν δόκιμη και μοναχή
του Αγίου Λαυρεντίου από το 1942, αρνήθηκε κατηγορηματικά την αυθεντικότητα των
προαναφερθέντων δηλώσεων, αποκαλώντας την επανειλημμένα «αίρεση του Χερουβείμ».
Ο τότε κυβερνών Μητροπολίτης Τσερνίγκοφ και Νίζιν, Αντώνιος (Βακαρίκ,
1926-2003), δεν ευλόγησε τη διανομή αυτού του βιβλίου στην επαρχία Τσερνίγκοφ
της UOC MP, και στις αρχές της δεκαετίας του 1980 απαγόρευσε στον Ντεγκτιάρ να
υπηρετεί και να κοινωνά ως σεκταριστής και απατεώνας.
[1] https://www.religion.in.ua/main/17123-lzhearxiepiskop-xeruvim-degtyar-i-vnutricerkovnoe-sektantstvo.html
[2] https://tsn.ua/ukrayina/na-chernigivschini-z-mogili-znikla-truna-z-tilom-svyaschenika-hto-i-chomu-poglumivsya-nad-pokiynikom-1444230.html
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Περί των «προφητειών» που αποδίδονται στον Άγιο Λαυρέντιο Τσερνίγκοφ
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου